Sekswerkers willen weer aan de slag: 'Water staat aan de lippen'

'Normaal sta ik hier, nu sta ik bij de voedselbank', valt te lezen op een van de affiches in de Doubletstraat. Samen met de Haagse Geleenstraat vormt het een bekende rosse buurt dicht bij station Den Haag Hollands Spoor. Het verbod drijft veel dames, meiden en exploitanten tot wanhoop. 'Eentje kan haar studie niet meer betalen, ze was bijna suïcidaal', vertelt sekswerkster Moira Mona, die zelf nog wel kan rondkomen.

'Het betekent dat sekswerkers hun huis uit worden gezet en geen geld hebben om boodschappen te doen', zegt sekswerkerrechtenactivist Yvette Luhrs. Gevolg is dat ze de illegaliteit in duiken: 'We horen dat ze grotere risico's nemen en meer geweld meemaken.' Vrouwen durven volgens Luhrs dan geen aangifte te doen, 'want je riskeert een strafblad voor het overtreden van de regels. De kans dat je aangifte gaat doen is dan nihil. Dat moeten we niet willen in een land waar sekswerk altijd legaal is geweest.'

Verschillende organisaties van sekswerkers presenteerden vrijdagochtend in Den Haag een protocol met afspraken om weer corona-veilig aan de slag te kunnen. Daarin staat dat bedlinnen na elke klant vervangen moet worden en objecten en oppervlakken waarover zwaar geademd wordt, gedesinfecteerd moeten worden. Sekswerkers en klanten vermijden elkaars 'vochtige ademzone' door werkzaamheden daarop aan te passen.

Daarnaast moeten sekswerkers zich douchen of wassen voor en na iedere afspraak. Het platform SekswerkExpertise, voor positieverbetering van sekswerkers, baseerde het protocol grotendeels op bestaande protocollen van andere contactberoepen, die een maand geleden weer begonnen met werken, zoals kappers, pedicures en schoonheidsspecialisten.

In de Doubletstraat zijn bovenop de al bestaande strenge maatregelen al extra maatregelen genomen. 'We hebben keurige looproutes gemaakt. Er is met alles rekening gehouden', zegt raamexploitant Patricia Ouwehand. 'We werken normaal al samen met de GGD op het gebied van hygiëne. Wij zijn eigenlijk nog veel meer gewend om met strenge eisen te werken dan menig ander contactberoep. Er is geen enkele medische onderbouwing waarom we niet open kunnen.'

Sekswerkers stuurden in mei een brandbrief aan het kabinet over het ontbreken van financiële ondersteuning nu ze vanwege de coronacrisis niet mogen werken. Ze voelen zich uitgesloten van coronahulp. Sekswerkers gaan heel streng om met hun gezondheid en met hygiëne, zo werd benadrukt. Ze hebben minder geslachtsziekten dan gemiddeld, werd gesteld. Dat ze niet aan het werk mogen, is naar hun zeggen het gevolg van willekeur.

'We zitten bijna zonder eten. In de afgelopen vijf maanden is er nul euro bij gekomen op onze bankrekening. Hoe zou u het vinden om zo boodschappen te moeten doen?', reageert de exploitant van Salon 261, het enige sekshuis in Alphen aan den Rijn. Hij wil niet naam worden genoemd vanwege in zijn ogen onterechte vooroordelen over de branche.

Zijn sinds 2011 bestaande bedrijf - met zo'n dertig sekswerksters ('louter Nederlandstalig') die als zzp'ers vrijwel allemaal een gemeentelijke bijstand hebben aangevraagd – staat echter nog niet op omvallen. ‘Wij kunnen wel tegen een stootje. Maar ik snap niet waarom het zo lang zou moeten duren voordat we weer open mogen. Dit is buitenproportioneel.'

Hij geeft een praktijkvoorbeeld: 'Ik was twee weken geleden bij de kapper en die cirkelde steeds 40 centimeter om me heen. En vanmorgen bij de slager zag ik vijf medewerkers die continu tegen elkaar aan liepen. Het coronavirus is een heel ernstige ziekte, dat mag je absoluut niet verwaarlozen. Maar alle contactberoepen zijn weer in bedrijf, behalve wij. Terwijl we de juiste middelen hebben voor voorbehoud, veiligheid en desinfectie.'

Lex van Delft uit Woubrugge is eigenaresse van het lesbische escortbureau De Stoute Vrouw. Ze opereert formeel vanuit Leidschendam, al staan de zaken op momenteel maandenlang stil. 'We blijven netjes wachten tot we weer open mogen. Maar het is heel vervelend', zegt ze. 'We waren eerst boos, inmiddels zijn we een beetje murw geslagen.'

'Wat mij op de been houdt, zijn mijn dames', vervolgt Van Delft. Ze doelt daarmee op de twaalf escorts met een fictieve arbeidsovereenkomst die zij onder haar hoede heeft. 'Ik heb ook huilende klanten die zeggen: ga alsjeblieft niet failliet. Ik ben ruim vier jaar actief in deze branche en ik word alleen maar tegengewerkt. Er zit een groot stigma op, helemaal als het om lesbische vrouwen gaat. Maar ik wil koste wat kost doorgaan.'