Slachtoffer steekpartij Grote Marktstraat: 'We hadden dood kunnen zijn'

24 september 2020, 16:42 • 3 minuten leestijd

DEN HAAG - 'Ik heb maar een vraag. Waarom. Waarom moest jij me neersteken? Ik zag heel veel bloed op mijn shirt. Op school gaat het nog niet zo goed. Ik kan nog niet met een zware rugzak lopen. Ik krijg traumatherapie', aldus een van de slachtoffers van de steekpartij in de Grote Marktstraat in Den Haag donderdag in de rechtszaal. Luis P. (36) zou hem vorig jaar op Black Friday hebben neergestoken. Net als twee andere tieners. Het OM eist vier jaar cel en tbs met dwangverpleging.

P. wilde eigenlijk niet aanwezig zijn, maar moest op bevel van de rechter toch komen. 'Ik ben blij dat u er bent, want we hebben nogal wat te bespreken', zei de rechter. Ook de slachtoffers en hun familieleden zaten donderdagmiddag in de zaal.

Een ander slachtoffer was aan het winkelen toen ze werd neergestoken. 'We gilden dat we waren gestoken. Niemand hielp. Sterker nog, iedereen ging gewoon om ons heen staan. Ik begon te hyperventileren en te huilen.' Het meisje kon tijdelijk niet traplopen vanwege haar wond. 'Ik heb nu altijd een litteken en als ik ga zwemmen vragen mensen altijd wat dat is. De schrik zit er nog steeds in. Ik kijk nog steeds naar mensen wat ze in hun hand hebben. Ik voel me onveilig.'

P. bevestigde dat hij de drie tieners had neergestoken. Uit het dossier bleek dat hij ze van achteren had neergestoken. 'Ik ben gewoon gaan rennen. De stemmen zeiden dat ik aangevallen zou worden.' Na de steekpartij rende hij weg, gooide zijn mes weg en ging naar zijn kamer.

De verdachte verklaarde dat hij in een psychose zat toen hij de tieners stak. Hij had een mes gekocht om zichzelf iets aan te doen. 'Ik zat in een psychose, wilde zelfmoord plegen en raakte in paniek. Ik dacht dat iemand mij wilde aanvallen zoals ooit in Frankrijk was gebeurd. Ik heb geprobeerd mensen uit de weg te slaan.' P. gebruikte elke dag twee gram cannabis, een gram MDMA en een gram amfetamine. Stemmen vertelden hem waar hij naartoe moest gaan om zelfmoord te plegen.

De verdachte: 'Het was heel snel gebeurd op dat moment. Ik wist niet hoe diep ik had gesneden bij die mensen of demonen. Ik dacht op dat moment dat ik leefde met demonen. Ik was de enige mens hier. Ik verwachtte geen politie. Ik had geen verwachtingen.' P. bood zijn excuses aan in de rechtszaal. 'Ik wist niet precies wat er gebeurde.'

'Ik wil mijn excuses aanbieden aan de slachtoffers. Ik weet dat ik geen drugs moet gebruiken. Ik weet dat ik behandeld moet worden. Ik weet dat wat er is gebeurd heel ernstig is', aldus P..

'Ik voelde het bloed eruit stromen', zegt een ander slachtoffer. 'Ik werd opeens geduwd en zag een man wegrennen. Opeens voelde ik dat ik ook gestoken was. Mijn telefoon was leeg, ik schreeuwde 112 te bellen. Met mijn hand drukte ik op de wond. Het was drie tot vier centimeter diep gegaan. Ik kon daarna moeilijk lopen en bewegen. Ik kon niet werken bij mijn baantjes.'

Ze gaat verder: 'Ik heb geluk gehad. We hadden dood kunnen zijn. Maar als ik in een drukke straat loop en er iemand langs rent, voel ik stress.'