Moeder, zoon en dochter geven les op dezelfde school: 'Het voelt niet gek'

Armida van Daalen de Jel, zoon Dirk en dochter Bregje
Armida van Daalen de Jel, zoon Dirk en dochter Bregje © Omroep West
ALPHEN AAN DEN RIJN - Armida van Daalen de Jel (52) werkt al meer dan een decennium als kunst- en muziekdocent op het Scala College in Alphen aan den Rijn. Een paar jaar geleden heeft ze daar gezelschap gekregen van haar zoon Dirk (24), die gymles geeft. En sinds kort loopt ook dochter Bregje (22) stage op dezelfde middelbare school. 'We zijn best wel een beetje een lerarengezin', zegt Armida met gevoel voor understatement.
Behalve docent is zij net als zoon Dirk mentor van een eigen klas. Sterker nog: ze zitten ook samen in een team, dus krijgen hun leerlingen van allebei les. Bregje heeft met haar moeder gemeen dat ze hetzelfde vak doceren: culturele en kunstzinnige vorming (ckv). Ze volgt een opleiding tot dansleraar en is voor haar stage teruggekeerd op het Scala College, waar zowel zij als broer Dirk hun middelbare schooltijd hebben doorgebracht.
Het laat zich raden over welk onderwerp er meestal wordt gesproken aan de keukentafel van het Nieuwkoopse gezin. 'We moeten uitkijken dat het niet al te veel over school gaat, want we zijn alle drie best wel vol van ons vak', geeft Armida toe. 'Ik heb mijn man Arjo ook leren kennen op de lerarenopleiding in Delft. En onze jongste twee dochters (de 18-jarige tweeling Meike en Eline, red.) doen de opleiding sport en bewegen. Die zie ik ook zomaar als leraar op een school terechtkomen.'
Armida, zoon Dirk en dochter Bregje zijn collega's op school

Hoe bijzonder is het om gezamenlijk op dezelfde school te werken?

Armida: 'Ik vind het heel erg leuk. Het is soms wel ingewikkeld, want je wil ook gewoon collega's zijn en niet alleen maar als moeder gezien worden. We kunnen het ook gewoon heel goed met elkaar vinden. Je begrijpt de wereld waar ze in zitten en je kunt ook van afstand steunen en meekijken. Dan loop ik wel trots door de school, ja.'
Dirk: 'Ik ben gaan werken op de school waar ik wilde werken en toevallig werkt mijn moeder daar ook. Dat heb ik nooit als belemmerend gezien. Hier is ze Armida, niet mijn moeder. Bregje en ik hebben hier allebei op school gezeten en daar heel goede herinneringen aan overgehouden. Voor mij voelt het niet gek.'
Bregje: 'Dirk zie ik weinig, die zit op een andere locatie. Mijn moeder kom ik af en toe tegen, want we geven hetzelfde vak. Dan staan we even te kletsen en hebben we het over de les. Dat is eigenlijk wel heel leuk.'
Jullie kennen Armida vooral als moeder. Is ze thuis net zo streng als op school?
Bregje: 'Nou, ik hoor dus heel veel dingen van leerlingen waaruit blijkt dat ze superstreng is. Daar kan ik me ergens wel in vinden, want ik vind persoonlijk dat ze best wel streng kan zijn. Ze is gewoon heel direct en geeft heel duidelijk aan wat ze wil.'
Dirk: 'Duidelijk vind ik het passende woord. Ik heb altijd het idee dat ze als docent echt wel een andere rol aanneemt dan hoe ze als moeder is. Ik vind dat ze thuis veel meer toelaat en veel makkelijker is. Op school is het meer: dit zijn de regels en daar houd je je aan. Daar hou ik ook wel van.'
Armida: 'Ik vind mezelf op school eigenlijk strenger dan thuis. Misschien is papa thuis wel strenger dan mama...'
Hoe zouden jullie Dirk omschrijven als docent?
Armida: 'Ik denk dat hij een heel rustige leraar is. Geduldig, luistert goed, staat heel dicht bij leerlingen en maakt ook heel veel grapjes. Maar hij weet heel duidelijk aan te geven wat de grenzen zijn.'
Bregje: 'Ik hoor wel dingen van leerlingen, maar ik denk dat hij heel anders is dan ik. Hij heeft over het algemeen zijn zaakjes op orde, heeft alles goed voorbereid. Bijna alle leerlingen groeten hem, dus ik weet dat hij goed in de smaak valt. Maar hij kan ook streng zijn, dat geloof ik wel.'
Dirk: 'Ik denk dat ik door veel leerlingen als een fijne, aardige docent zal worden omschreven. Met heel duidelijke afspraken en regels, maar dat zijn er niet zo veel. In mijn les hangt ook een klimaat waarin leerlingen fouten durven maken en dus ook beter gaan worden. Dat vind ik heel belangrijk.'
Als je mij niet respectvol behandelt, dan heb je aan mij echt een verkeerde - Bregje van Daalen de Jel
En Bregje?
Armida: 'Bregje is altijd zichzelf voor de klas. Ze heeft een heel leuke link met de leerlingen. Als ik naar Bregje kijk, zie ik ook wel een beetje mezelf.'
Dirk: 'Ik heb haar nog niet zo heel veel gezien, maar ik vind haar ook wel heel duidelijk als ze aan het lesgeven is. Ik heb haar weleens met danslessen gezien, dan was er weinig ruis op de lijn. Ik denk dat we dat allemaal wel gemeen hebben. Ook als ik naar mijn vader kijk, zou ik hem ook wel zo omschrijven.'
Bregje: 'Ik ben wat nonchalanter. Als ik ongeveer weet wat ik ga doen, dan kom ik er wel uit. En ik ben iets drukker qua persoonlijkheid en iets minder serieus dan Dirk. Ik denk dat ik wel een heel toegankelijke docent ben. Ik ben redelijk jong, dus dan heb je al gauw een band met de leerlingen. Maar ik heb wel een grens. Als je mij niet respectvol behandelt, dan heb je aan mij echt een verkeerde.'

Wat vinden jullie zo leuk aan je vak?

Dirk: 'Sporten is voor mij altijd iets geweest waar ik veel passie en energie uit haal. Ik heb van kleins af aan allemaal verschillende sporten gedaan. Lesgeven in een klas vond ik niet zo leuk, dus ging ik naar de HALO in Den Haag om een docentenopleiding lichamelijke opvoeding te doen. En het Scala College was altijd al voor mij de school waar ik wilde werken. Dat leerlingen het leuk vinden om te bewegen, maar ook dat ze beter worden, vind ik fantastisch om te zien.'
Bregje: 'Ik ben zelf heel creatief, ik ben een danser en ik zing in mijn vrije tijd. Ik ben ook goed met mijn handen en ckv is echt een vak waarbij je gewoon lekker bezig kan zijn, je creativiteit kan uiten en leerlingen vrijheid kan geven om zelf iets te doen. Dat is gewoon heel leuk om te zien.'
Armida: 'Muziek maken, daar word je heel blij van. Je kunt bij leerlingen iets anders naar boven halen dan bij andere vakken. Muziek is een universele taal, dat kan iedereen op elk niveau beleven en ervaren. Ik wil graag zoveel mogelijk leerlingen enthousiast maken voor het vak en ben altijd op zoek om hen dat geluksgevoel mee te geven als ze de les uitstappen. Dat ze denken: hiervoor kon ik nog niet pianospelen, nu heb ik zomaar drie akkoorden geleerd.'
Tot slot: Dirk en Bregje, zien jullie jezelf de rest van je leven lesgeven?
Bregje: 'Ja. Ik ben als het goed is in februari afgestudeerd, dan begint het eigenlijk pas. En als ik zie dat mijn moeder hier nu nog steeds met zoveel plezier rondloopt, dan denk ik dat ik ook nog wel tot mijn 65ste of 67ste in dit vak wil blijven. In de ideale situatie zou ik hier graag les willen geven.'
Dirk: 'Ik denk dat ik op een gegeven moment wel wat meer uitdaging zou willen en meer wil doorgroeien binnen de school. Maar het lesgeven zelf zou ik eigenlijk wel heel lang kunnen volhouden. Zolang ik zelf nog op mijn benen kan staan en een salto voor kan doen, dan zou ik het eigenlijk ook gewoon willen doen.'
Armida: 'Ik denk wel dat zij ook echt dat leraren-gen hebben. Ze zijn op zoek naar nieuwe methodes en lesontwikkelingen. Zij blijven zorgen voor vernieuwingen, dat houdt mij ook scherp. Ik zie hen over aantal jaar nog steeds wel voor de klas staan. Ook als ik er zelf ooit mee stop? Ja, maar ik vind zelf het lesgeven ook nog zo ontzettend leuk.'

LEES OOK: