Ricardo Kishna vertelt openhartig over paniekaanvallen: 'Heb het gevoel gehad dat ik doodging'

© Soccrates Images
DEN HAAG - Ricardo Kishna kreeg deze week honderden reacties op zijn heftige verhaal over de moeilijke tijden die de voetballer van ADO Den Haag heeft gekend. Kishna ging de afgelopen jaren door onder meer zware knieblessures door diepe dalen. In het programma 'Andy Niet te Vermeijde' is hij voor het eerst zeer openhartig over deze periodes in zijn leven. 'Het dieptepunt was wel dat ik dacht: als dit nog langer zo blijft, dan wil ik er niet meer zijn.'
Kishna vindt het belangrijk dat hij vertelt over zijn moeilijke momenten, want volgens de speler is het in de voetballerij 'een soort taboe om uit te spreken dat het slecht met je gaat'. 'We zijn allemaal mannetjes en willen allemaal voorop lopen. Dat is oké. En ik heb dat misschien ook wel. Maar er zijn momenten waarop het minder gaat en ik denk dat het heel belangrijk is om dat soort dingen dan ook gewoon te delen', begint hij zijn verhaal tegen Andy van der Meijde.
De carrière van Kishna loopt niet bepaald op rolletjes. De aanvaller krijgt meerdere malen te maken met zware kwetsuren aan zijn knie, die hem maanden aan de kant houden. 'De eerste keer toen dit gebeurde werd er tegen mij gezegd: jij kunt nooit meer voetballen. Daar vecht je je doorheen, maar op het moment dat je dát hoort stort je wereld in. Maar je moet verder, je moet door. Maar op een gegeven moment is de maat vol en kun je het niet meer aan.'

'Ik heb alle pammetjes gehad'

Een depressie is het gevolg van alle teleurstellingen die Kishna te verwerken krijgt. 'Ik heb medicijnen moeten slikken om normaal m'n dag door te komen. Ik heb alle pammetjes wel gehad. Ik heb het gevoel gehad dat ik doodging. Elke avond dat ik in bed lag durfde ik m'n ogen niet te sluiten, omdat ik bang was dat ik niet meer op zou staan. Ik was helemaal doorgedraaid en de weg kwijt. Ik wilde geen zelfmoord plegen, maar ik dacht wel: hier kan ik niet meer mee leven.'
Ook het zorgen voor zijn gezin wordt een bijna onmogelijke opgave, en zijn relatie komt onder druk te staan. 'Als mijn vrouw naar de supermarkt ging en ik moest een half uurtje alleen met die kleine zijn, dan kreeg ik het benauwd, ging ik zweten en kreeg ik trillingen in m'n hoofd. Dat is echt het ergste wat er is. Maar ik moet blij zijn, want mijn vrouwtje is zo positief en rustig gebleven terwijl ik echt moeilijk was in die tijd.'

Geen controle

De constatering van de psycholoog van Kishna is kort en duidelijk: hij heeft te maken met paniekaanvallen. 'Hij gaf mij een lijst met vijftig symptomen. Ik had er 38! Kom daar maar eens van af. Ik ben met mijn gezin een maand weggegaan, naar Los Angeles. Alles ging bijna kapot.'
'Het erge is: je hebt het niet onder controle. Maar praat erover en vraag om hulp. Maar als je geen prater bent, is dat wel lastig. Als ik ruzie met mijn vrouwtje heb, kan ik bij wijze van spreken een week stil zijn. Dat is niet goed.'

Hokjesdenken

Kishna vindt dat profvoetballers altijd in hokjes worden gezet en zegt dat mensen denken dat zij zich nooit ergens zorgen over hoeven te maken. 'Maar dat is niet zo. Wij dragen een bepaalde druk mee, je hebt een gezin, een bepaalde levensstijl, je koopt een duurder huis, maar je moet wel voor de rest van je leven klaar zijn. Als je in zo'n dal zit waar ik in zat en het voetbal niet meer hebt, wat stelt je leven dan nog voor? Dan kun je wel een mooi huis en een gezond gezin hebben, maar je daginvulling is helemaal niks.'