Fans missen hun voetbalclub: 'Beleving op tv is heel anders'

ADO-supporters René en Dennis Werkman en Quick Boys-fan Sam Boezaard | Foto-bewerking: Omroep West
ADO-supporters René en Dennis Werkman en Quick Boys-fan Sam Boezaard | Foto-bewerking: Omroep West
REGIO - Juichen, springen en zingen als je favoriete club heeft gescoord. Schreeuwen en schelden wanneer het slecht gaat. Niet alleen voor voetballers is de afwezigheid van supporters in het stadion een groot gemis, ook de hondstrouwe fans kunnen haast niet wachten totdat ze weer bij een wedstrijd mogen zijn. Wij vroegen aan verschillende voetbalfanaten hoe zij zich door deze periode heen slaan.

'Vorm van zelfkastijding'

René Werkman en zoon Dennis bij hun 'cluppie' ADO Den Haag
René Werkman en zoon Dennis bij hun 'cluppie' ADO Den Haag © Omroep West
Naam: Dennis en vader René Werkman
Leeftijd: 51 en 79 jaar
Woonplaats: Rijswijk
Club: ADO Den Haag
Favoriete speler aller tijden: Lex Immers (Dennis) en Harry Vos (René)
Dennis: 'Het is nu bijna een jaar geleden, het voelt heel vreemd om hier weer te zijn in een leeg stadion. Dan zie je weer even wat je al die tijd mist. Wat ik het meest heb gemist, is de beleving tijdens en ook voorafgaand aan een wedstrijd. Die is heel anders dan wanneer je thuis op tv zit te kijken. Dan ben je onderdeel van de hele voorstelling en is het veel intensiever.'
Voetbalfans zitten thuis: 'Bijna vervreemdend als ik het stadion op tv zie'
René: 'Je gaat overal aan wennen, hè. Het klinkt misschien wat raar, maar het is achter de tv toch wat comfortabeler. Want je hebt je drankje op tijd en je ziet de herhalingen. Maar de beleving is heel anders. Je kunt het niet vergelijken.'
Dennis: 'Al ruim veertig jaar komen mijn vader en ik samen bij ADO. We moeten het nooit groter maken dan het is, maar het is wel een heel belangrijke bijzaak in het leven. Daar word je ook regelmatig om beschimpt. Afgaand op de resultaten, vraag je je af waarom je hier iedere keer weer vol goede moed naartoe ging.'
René: 'Vanaf mijn puberteit kom ik al bij ADO, het is een onderdeel van je leven geworden. De laatste jaren ben ik niet erg goed bediend, moet ik zeggen, haha. Ik heb weleens voor de gein tegen Dennis gezegd: wat wij de laatste jaren doen, is een vorm van zelfkastijding. Want het aantal wedstrijden dat ze gewonnen hebben, is op één hand te tellen. En toch blijven we trouw naar ADO komen.'
Dennis: 'Ik zou het sowieso weleens leuk vinden om wat vaker te juichen voor ADO, maar dan in de nabijheid van andere mensen die dat ook doen. Want ja, thuis in je uppie achter het scherm, dat is ook maar zo wat.'

'Over het hek geklommen'

Sam Boezaard, fanatiek fan van Quick Boys
Sam Boezaard, fanatiek fan van Quick Boys © Omroep West
Naam: Sam Boezaard
Leeftijd: 25 jaar
Woonplaats: Katwijk aan Zee
Club: Quick Boys
Favoriete speler aller tijden: Hendrik van Beelen
Sam: 'Ik moet zeggen dat ik tijdens de eerste lockdown een keertje over het hek ben geklommen. Om even op de tribune te zitten, en te kijken naar mijn Quick Boys. Ik vind Nieuw Zuid het mooiste sportpark van Nederland, zo in de duinpan. Maar het is wel zuur dat hier geen wedstrijden worden gespeeld.'
'Vanaf kleins af aan kom ik bij de club. Eerst als voetballer, nu ben ik teammanager van een jeugdelftal. Quick Boys betekent heel veel voor me. Ik ben in Katwijk-Zuid geboren, dus het was geen optie om voor een andere club te zijn. Het bestaat ook niet dat ik begeleider van een elftalletje bij Katwijk zal worden. En als ik als kind was overgestapt, zou ik onterfd worden door mijn moeder.'
'Ik hoop dat we zo snel mogelijk weer naar het voetbalveld kunnen. Wedstrijden zonder publiek, dat hoeft voor mij niet. Voetbal is amusement en ik vind gewoon dat er supporters bij moeten zijn. En als dat weer kan? Dan ben ik weer vrolijk, dan is het weer ouderwets gezellig. Langs de lijn staan en misschien een ludiek liedje zingen met z'n allen. Dan is het gewoon weer sfeervol.'

'Ze kunnen het niet zonder ons'

SC Heerenveen-supporter Hielke Biemond (rechts) met zijn ouders Ria (midden) en Frans
SC Heerenveen-supporter Hielke Biemond (rechts) met zijn ouders Ria (midden) en Frans © Omroep West
Naam: Hielke Biemond en moeder Ria van der Star
Leeftijd: 31 en 60 jaar
Woonplaats: Nieuwe Wetering
Club: SC Heerenveen
Favoriete speler aller tijden: Gerald Sibon (Hielke) en Brian Vandenbussche (Ria)
Hielke: 'Bij mij thuis is het een beetje anders dan anders, want ik heb eigenlijk mijn ouders enthousiast gemaakt. Tijdens de opmars van Heerenveen, eind jaren 90 en begin deze eeuw, sprak de toenmalige trainer Foppe de Haan me heel erg aan. Hij voelde gelijk als de trainer van mijn club. Toen heb ik met mijn moeder de club gebeld en een meneer van de kaartverkoop vond het zo'n mooi verhaal, dat hij kaarten voor ons heeft klaargelegd. En we voelden ons zo welkom, dat we nooit zijn weggegaan.'
Ria: 'Normaal proberen mijn man Frans en ik ook zoveel mogelijk naar uitwedstrijden te gaan. Het voelt vreselijk om het nu vanaf de bank te moeten volgen. Ik heb een soort gevoel dat ik altijd bij de wedstrijd moet zijn, omdat ze het niet zonder ons kunnen. Dan voel ik me schuldig als ik de club niet kom aanmoedigen, zeker nu het al een poosje niet zo lekker gaat met Heerenveen.'
Hielke: 'Ik mis het ontzettend. Nu het slecht gaat en je ze wil aanmoedigen, voelt het nog frustrerender dat je er niet bij kunt zijn en iedere keer maar lijdzaam voor die tv moet zitten mopperen en balen. En dan voel je aan de wedstrijd ook dat ze het publiek nodig hebben om over een dood punt heen te komen. Die wedstrijden op tv kijken, vind ik echt een kwelling. Ik ben blij als het seizoen erop zit, hoe het ook afloopt. De charme is er wel af op deze manier.'
Ria: 'Ik voel me door Heerenveen wel een Fries, ook al ben ik het niet. Je hebt daar vriendschappen op de tribune. Er ligt wel een stukje van mijn hart in Heerenveen. Ik vind het nu ook bijna vervreemdend als ik het stadion op tv zie. Dan voelt het als iets wat al zo ver weg en onbereikbaar is. Dus als we weer naar wedstrijden mogen, zou dat superfijn zijn.'
Hielke: 'Het meest mis ik nog de uitwedstrijden. Daar ga ik ook altijd naartoe, dat vind ik eigenlijk nog het allerleukst. Met een vast groepje, niet eens altijd in een vol uitvak, je club overal volgen. Als je dan wint, het stadion helemaal stil is en jij staat daar een doelpunt te vieren, dat vind ik nog het allermooist.'

LEES OOK: