Cornelie is manisch depressief: 'Erover praten is mijn redding geweest'

WASSENAAR - De Wassenaarse Cornelie Egelie is manisch depressief en schreef daar het boek 'Pillendoos' over. Als ervaringsdeskundige wandelt zij in de natuur met lotgenoten uit het hele land. 'Ik wil deze stoornis bespreekbaar maken.'
Bij Cornelie begonnen de klachten op haar 26ste. 'Ik had tijdens mijn studententijd last van depressies. Vaak wisselden mijn depressies zich af met periodes waarin ik een soort van hyper was. Ik was dan heel blij, energiek en enthousiast. Dat dit manische trekjes waren, wist ik toen nog niet.'
Cornelie kreeg medicijnen voor haar depressies, maar die hadden niet altijd het juiste effect. 'Dit versterkte mijn manische kant. Ik kon niet meer stilzitten, begon luid te praten, bewoog veel met mijn handen als ik sprak. Thuis zeiden ze dan weleens: Mam, niet zo tetteren!'

Advies lotgenoot

De diagnose manisch depressief kwam pas jaren later, toen een lotgenoot haar erop wees. 'Zij zei tegen mij: Vandaag kwam ik je nog tegen en was je zo vrolijk en energiek. En op Facebook lees ik dat je je heel slecht voelt. Heb je dat vaker, dat het zo sterk wisselt? Ik heb me op haar advies verdiept in bipolariteit en ik vond wat ik las enorm herkenbaar.'
Een diagnose van een psychiater volgde. Net als een aangepaste dosering en een andere samenstelling van haar medicatie. 'Dankzij mijn medicijnen, kan ik mijn depressieve episodes wat inkorten en afvlakken. Maar ik blijf die donkere periodes hebben. Die horen bij mijn leven.'

Taboe op manische depressiviteit

Cornelie merkt dat praten over manische depressiviteit taboe is. 'Soms fluisteren mensen die ik tegenkom in mijn oor: Mijn dochter heeft het ook! Je merkt aan alles dat mensen zich ervoor schamen. Er niet graag over praten. Ik begrijp dat, want ik heb mij een tijdlang ook geschaamd. Maar juist het erover praten zorgt ervoor dat ik ermee om kan gaan. Dat is echt mijn redding geweest', vertelt ze.
Cornelie ziet het daarom als haar missie om psychische stoornissen bespreekbaar te maken. En praten over haar manische depressie, is sinds kort ook Cornelie's beroep.
Cornelie wandelt met lotgenoten
Cornelie wandelt met lotgenoten © Omroep West

Wandelen met lotgenoten

'Ik wandel met lotgenoten in de Wassenaarse natuur. Door te wandelen kun je praten, zonder elkaar aan te hoeven kijken. De natuur werkt ontspannend en mensen vinden het vaak makkelijker om tijdens een wandeling open te zijn over hun situatie.'
Vanuit het hele land melden mensen zich bij haar aan. 'In coronatijd neemt de vraag zeker toe. Als je manisch depressief bent, komen depressieve fases altijd terug. Corona of niet. Maar je merkt nu zeker dat mensen sneller last hebben van sombere gevoelens, door de coronamaatregelen en door wat er in de maatschappij speelt.'
Het is dinsdag Wereld Bipolairen Dag. Een moment waarop er wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor de bipolaire stoornis, in de volksmond ook wel manische depressie genoemd. Deze dag is ook de geboortedag van Vincent van Gogh, die volgens experts naar grote waarschijnlijkheid ook leed aan een vorm van bipolaire stoornis. Volgens het Kenniscentrum Bipolaire Stoornissen, hebben in Nederland ongeveer 250.000 mensen deze diagnose gekregen.