Rodney wanhopig na onterechte beschuldiging dierenmishandeling: 'Waar zijn mijn honden gebleven?'

Rodney gaat naar huis, doodongerust. Een paar uur later belt de politie. Zijn honden zijn in beslag genomen omdat ze verwaarloosd en opgesloten in zijn kantoor zaten. Hij kan zijn oren niet geloven. En als hij maandag eindelijk op het politiebureau terecht kan, zijn de honden al weer weg. 'Ze dachten naar Delft, en waarschijnlijk zijn ze daarna naar Amsterdam gebracht', zo vertelt hij tegen de politierechter. Meer weet hij niet, hij heeft ze nooit meer gezien.

Samson is een prijswinnende bulldog, zegt Rodney in de rechtszaal, en zeer in trek als dekhond, omdat hij drie kleuren heeft, een zeldzaamheid onder 'bullie's'. Hij wordt dan ook regelmatig door de dierenarts onderzocht en gezond bevonden. Samson mag maximaal vier keer per jaar voor nageslacht zorgen, anders wordt het te gek en dat is niet goed voor het dier, aldus de treurende eigenaar. Chismo is de chihuahua van Rodney's dochter, schattigheid op pootjes.

De rechter heeft foto's van de plek waar de honden werden aangetroffen, de gang van Rodney's kantoor. Die vlekken op de grond, volgens de politie was dat poep, en volgens de agenten waren de honden verwaarloosd. De agenten zeggen dat ze Samson licht vermagerd vonden, en dat Chismo wat vuil in zijn vacht had. En op de dagvaarding staat dat de mishandeling meer dan twee jaar geduurd heeft, van 2016 tot 2018.

Rodney begrijpt helemaal niks van de beschuldiging. Hij had de ruimte pas een maand eerder gehuurd. Hij had de dieren expres niet in zijn kantoortje opgesloten, want dat is inderdaad klein, maar ze juist ook op de gang gelaten en de deuren van de andere ruimtes geopend, zodat ze konden rondlopen. Hij had water en eten neergezet, en ja, dat hadden ze natuurlijk opgegeten, en voor hij richting Eindhoven ging had hij nog tegen de bewakers van het kantoorpand gezegd dat de honden binnen zaten en dat hij ze later zou ophalen. En die vlekken, dat zijn inderdaad alleen vlekken.

Dat de nachtwaker toch de politie heeft gebeld is voor Rodney nog steeds moeilijk, zo vertelt hij na de zitting. 'Waarom heeft hij mij niet gebeld, of gewacht tot we terug waren? Maar ik denk dat ik het wel weet: vroeger was een kleurling met een vechthond al gauw verdacht, dus misschien dat het daardoor komt.' Wat het meest steekt, vertelt hij de rechter, is dat de dieren zomaar weg waren: 'ik heb niet eens afscheid kunnen nemen.' Zijn stem breekt en de tranen rollen over zijn gezicht.

De rechter is het ermee eens dat het heel raar is dat de honden zijn verdwenen. Ze vraagt de officier van justitie of die meer weet, maar ook zij moet het antwoord schuldig blijven. Ze belooft dat ze het zal uitzoeken. Ondertussen ligt er nog wel een beschuldiging, met daarbovenop een schikkingsvoorstel, een boete dus, van 500 euro.

'Ik betaal niks zolang ik niet weet waar mijn honden zijn', zegt Rodney, 'misschien is Samson inmiddels wel ingeslapen. Ik wil weten dat ze een goed huis hebben. Want ja, ik kan ze moeilijk nu weer bij de nieuwe eigenaar weghalen, daar zijn ze inmiddels gewend.' Chismo heeft in elk geval onderdak bij een nieuw baasje, zo heeft hij gehoord van zijn zus. Die heeft het beestje zien lopen in Zoetermeer, met iemand die vertelde dat het hondje uit het asiel kwam.

De officier concludeert dat er van verwaarlozing geen sprake is geweest, en zeker niet twee jaar lang. Ze vraagt om vrijspraak en om vernietiging van de boete. De rechter is het daarmee eens. 'ik vind het ontzettend naar voor u. Dat honden iets te mager zijn komt wel vaker voor, dat wil niet zeggen dat ze zijn verwaarloosd. Ik vind het echt heel spijtig en heel erg dat u dit is overkomen.' Ze vraagt de officier nogmaals om de dieren op te sporen. De officier noteert Rodney's telefoonnummer en belooft de honden te zullen vinden. Dan kan hij Samson hopelijk bezoeken, en kan zijn dochter Chismo weer zien.

De naam van Rodney is vanwege de privacy gefingeerd