Lintjesregen 2021: Lees hier wie in Delft een lintje heeft gekregen

De heer De Vroome is sinds 1989 actief als organist voor de Nieuwe Kerk en sinds 1991 voor de Oude Kerk voor de Protestantse Gemeente Delft. Hij heeft een grenzeloze inzet om zijn vak over te brengen aan studenten maar heeft ook een groot hart voor zijn medemens in de kerk.

Hij heeft van 2003 - 2006 veel tijd gestoken in de staat van onderhoud van 3 historische orgels in de Oude Kerk bij de grote restauratie van de historische orgel in de Nieuwe Kerk. Ook was hij dé organist bij de Koninklijke begrafenissen in 2004 in de Nieuwe Kerk en bij het huwelijk en herdenkingsdienst van Prins Willem Friso in de Oude kerk.

Als vrijwilliger bij de Stichting Kerkconcerten Delft heeft hij tal van (oud-)studenten van het Rotterdams Conservatorium de kans gegeven zich te presenteren tijdens concertseries, kapelconcerten en tijdens orgelfietstochten, bezoeken op de fiets bij verschillende kapellen in de regio.

Volgens haar omgeving koppelt Anke Pruissen ‘een hart van goud’ aan enorme veerkracht. Ze wordt geroemd om haar betrokkenheid, inlevingsvermogen en hulpvaardigheid, eigenschappen die ze op vele fronten toont.

Als eerste diëtist bij Psychiatrisch Centrum Bloemendaal Den Haag (nu Parnassia Groep) ontpopte ze zich in 44 jaar tot landelijk boegbeeld op haar vakgebied. Ze was onder meer leidend op het gebied van dieetrichtlijnen bij gebruik van antidepressiva en antipsychotica.

In Delft was mevrouw Pruissen 17 jaar lang een gedreven voorzitter van de Volksdansvereniging Radost Delft, die onder haar leiding uitgroeide tot een bloeiende vereniging met 200 leden. Momenteel is ze weer heel intensief bezig met vrijwilligerswerk voor de vereniging en onder meer secretaris van de Theatergroep Radost.

Op buurtniveau was mevrouw Pruissen in 2007 de initiator van de straatactiviteiten van de Straatvereniging Laan van Overvest. Jaarlijks bedenkt ze, samen met de commissie, een thema inclusief bijpassende maaltijden. ‘Niets is voor Anke teveel’, aldus haar buurtgenoten. ‘Ze ziet om naar andere mensen die in de straat een boodschap nodig hebben of gaat mee naar het ziekenhuis.’

Mevrouw Hanegraaff gebruikt haar vakantiedagen om ervoor te zorgen dat mensen met een fysieke beperking een geweldige vakantie hebben. Dat doet zij nu al 21 jaar, als vrijwilliger van de stichting SIV, het Samenwerkingsverband Invaliden Vakantieweken.

Terwijl de bijna 50 deelnemers hun vakantie vieren, is zij dag en nacht in touw als coördinerend verpleegkundige. In geval van nood staat ze klaar en begeleidt ze de gasten naar het ziekenhuis. Ze doet er alles aan om de deelnemers, die vaak ernstige functionele beperkingen en een grote zorgvraag hebben, toch mee te kunnen nemen op een week waar ze al een jaar naar uitkijken vanwege hun verdere sociale isolement.

Dit deed ze tot haar pensioen in januari dit jaar náást haar intensieve baan als verpleegkundige bij de Spoedeisende Hulp van het Reinier de Graag ziekenhuis. Ook is ze nu al 25 jaar actief als vrijwilliger van de jaarlijkse Bazaardag van de Bethlehemkerk. Met de opbrengst worden goede doelen gesteund.

Mevrouw N. Naaktgeboren-Klein heeft zich, na een carrière als zwemster, waarbij ze meedeed aan de Internationale Spelen voor Doven en Slechthorenden, jarenlang als vrijwilligster ingezet voor dovenzwemmen en -waterpolo op vele fronten. In 1984 was ze medeoprichter van een zwemclub voor Doven en Slechthorenden in Zoetermeer. Zo konden de leerlingen van de dovenschool Effatah gemakkelijk naar zwemles.

Van 1988 tot 2017 was ze bestuurslid van de Koninklijke Nederlandse Doven Sport Bond, de KNDSB. Naast haar bestuurswerk trainde en begeleidde ze teams en bovendien begeleidde ze veel teams naar nationale en internationale sporttoernooien, waaronder EK- en WK toernooien en de Deaflympics.

Van 1994 tot 2008 was ze daarnaast Technisch directeur bij de Europese Doven Sport Bond. In 2019 benoemde de KNDSB haar tot Lid van Verdienste. Ze staat in brede kring bekend als ‘De moeder van het Nederlandse dovenzwemmen’.

Nu zet mevrouw zich in voor de Stichting Welzijn Doven Rotterdam, Swedoro. Ze organiseert uitstapjes en activiteiten voor ouderen, kookt voor vrijwilligers, versiert de zalen. Ze is actief voor de werkgroep Anders Ouder Worden en bij de club ‘Grijs creatief’ maken oudere mensen elke week iets leuks dat zij heeft bedacht en waarvoor ze de spullen heeft ingekocht. Al haar werk was en is onbezoldigd.

‘Een communicatief sterke vrouw, met een groot hart om de wereld in Delft én ver daarbuiten een beetje beter te maken.’ Zo wordt José Wigny getypeerd door haar omgeving.

José Wigny verrichtte de afgelopen jaren bijzonder vrijwilligerswerk op meerdere fronten. Zo was ze actief voor het voormalige COS Rijnmond & Midden Holland (COS RMH) in Rotterdam, een organisatie die zich inzette voor duurzame ontwikkeling en internationale samenwerking in 41 gemeentes in Zuid-Holland en omstreken. Verder is mevrouw Wigny sinds 2006 actief voor The Hunger Project en oprichter van het Women Ending Poverty Netwerk, bedoeld om een einde te maken aan de honger in India.

Ook dichterbij huis is José Wigny een zeer actief en initiatiefrijke mens. In Delft was ze actief voor de programmagroep WIZ (wijken, innovatie, zorg en welzijn) en plaatsvervangend voorzitter van TOPDelft, een onafhankelijk platform dat Delftenaren verbindt en nieuwsgierig maakt. Ook was mevrouw Wigny plaatsvervangend voorzitter van de Adviesraad Sociaal Domein Delft, een wettelijk adviesorgaan waarin vrijwilligers het college van B&W adviseren over hun beleid op het sociaal domein. Mensen die met José Wigny samenwerken, betitelen haar als een ‘vraagbaak voor anderen’, een ‘wijze collega’ met een open houding en bijzonder taalgevoel en als een ‘vrijwilliger op professioneel niveau’.

Collega-vrijwilligers omschrijven Annette Koopman als ‘een prachtmens, een vrouw die zich met hart en ziel inzet voor de samenleving.’ Dat doet ze met tomeloze energie en op meerdere terreinen. Annette Koopman was elf jaar lang bestuurslid van de Voedselbank Rotterdam en verantwoordelijk voor de voedsel- en fondsenwerving. Ze was als vrijwilliger ‘gemiddeld 40 uur per week’ actief voor de Rotterdamse Voedselbank. Voor dit jarenlange vrijwilligerswerk kreeg ze al eerder de Rotterdamse Erasmusspeld.

Na elf jaar Voedselbank richtte mevrouw Koopman ‘De Blije Gift’ op, een organisatie die mensen helpt die net boven de norm van de Voedselbank leven. Voor ‘De Blije Gift’ is ze gemiddeld drie volle dagen per week voorzitter en fondsenwerver. Ze helpt met De Blije Gift 135 gezinnen met voedselbonnen.

Verder is mevrouw Koopman vrijwilliger bij de Stichting Time to Help Nederland, waar ze voor internationale projecten fondsen werft voor educatie in Afrika en goederen inzamelt voor vluchtelingen in Griekenland. En eerder was ze vrijwilliger voor de stichting ABC voor kids, bedoeld om meer perspectief te bieden aan de Cambodjaanse en Afrikaanse jeugd. Ook was ze actief bij het organiseren van pakketten voor vluchtelingenkinderen in Nederland.

Mensen in haar omgeving beschrijven mevrouw Koopman als een ‘betrokken, sociaal voelende denker én doener’ die het helpen van de zwaksten in onze samenleving als missie heeft.

Mevrouw de Jong werkt al meer dan 30 jaar als vrijwilligster bij kindertuin De Zonnebloem in Delft. Ze heeft de algehele leiding op de tuin, coördineert de vrijwilligers, kweekt planten en bloemen, begeleidt kinderen en organiseert educatieve activiteiten. Ze geeft iedereen, kinderen en grote mensen, meteen het gevoel thuis te zijn. Dat is haar grote kracht: mensen zien en aandacht geven, gastvrij zijn.

Ze zette zich ook in voor nieuwe Nederlanders, door hen wegwijs te maken in Nederland en mee te laten helpen als vrijwilliger op de tuin. Ze stond open voor experimenten: peuters op de tuin, ruimte geven aan leerlingen voor een maatschappelijke stage en meedoen met Brede School-programma's.

Verder was mevrouw De Jong tot 2010 maar liefst 27 jaar actief als coördinator in het zondagsschoolwerk voor de ABC Kerk Delft. Tot op de dag van vandaag maakt ze op zondag ook de boeketten voor in de kerk en zorgt ze voor koffie en thee. Daarbij heeft ze voor iedereen een luisterend oor en heeft ze een bemoedigend woordje.

Mevrouw Van der Hout is al twintig jaar mantelzorger voor haar zorgintensieve jongere broer Rob. Ze ziet hem elke dag, regelt zijn geldzaken, zorgt dat hij zijn medicijnen op tijd inneemt, dat zijn televisie het doet, doet boodschappen voor hem en overlegt met zijn arts.

Ze heeft hem iedere dag op de koffie en de thee, ‘s avonds kookt ze voor hem. Ze doet de was, strijkt zijn kleding, maakt zijn huis schoon en zorgt ervoor dat hij er netjes bijloopt. Haar broer heeft een indicatie voor 24 uurs zorg, maar ze doet dit, omdat ze haar ouders heeft beloofd voor hem te zorgen.

Ondanks haar broze gezondheid cijfert ze zichzelf volledig weg. Met volle overgave en toewijding is zij mantelzorger. Een dagje uit is er niet bij. Met haar besluit om voor haar broer Rob te zorgen, respecteert zij de belofte aan haar ouders tot ver over haar grenzen en doet ze eigenlijk meer dan van haar mag worden verwacht.

Mevrouw Heinen heeft vrijwilligerswerk gedaan, en doet dan nog steeds, voor véél verschillende organisaties. Zo was zij 14 jaar lang, van 1994 tot 2008, secretaris bij de Vrienden van Museum Prinsenhof. Zij deed de ledenadministratie, regelde excursies en bouwde een netwerk met de stad op. Daarnaast was zij ook nog eens 10 jaar lang vrijwilliger bij de Botanische Tuin Delft.

Ook de Fundatie van de Vrijvrouwe van Renswoude kan al sinds 2009 op haar rekenen. De Fundatie heeft drie doelstellingen: het verlenen van studiebeurzen, het bevorderen van jeugdwelzijn in Delft en het beheer van ons erfgoed. Al jaren levert mevrouw Heinen een bijzonder actieve bijdrage aan de Fundatie. Eerst als bestuurslid, later als secretaris.

Mevrouw Heinen is niet alleen geliefd in Delft; ook in Freiberg in Duitsland zien ze haar graag komen. Ze is sinds 2016 voorzitter van de Stichting Freiberg-Delft, die activiteiten organiseert in het kader van de stedenband tussen deze twee steden. Haar belangrijkste doel is om studenten en jonge mensen uit verschillende Europese Naties dichter bij elkaar te brengen.

Meneer Meijer werkte meer dan veertig jaar aan de Technische Universiteit Delft, eerst als universitair hoofddocent, later ook als hoogleraar aan de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica.

Een wetenschapper die in het laboratorium bleef, is meneer Meijer nooit geweest. Dat wat hij ontwikkelde, moest meerwaarde hebben voor de maatschappij. En dat is gelukt!

Hij heeft sensorsystemen ontwikkeld die wereldwijd gebruikt worden. Voorbeelden zijn een druksensor om een mammografie minder pijnlijk te maken of een sensor om de versheid van zuivelproducten te meten. Concrete uitvindingen waarvan mensen over de hele wereld profiteren.

Voor zijn onderzoek naar sensoren én voor zijn inzet om die onderzoeksresultaten ook praktisch toe te passen, heeft hij in 1999 zelfs de eretitel Simon Stevin Meester gekregen.

Maar meneer Meijer heeft ook naast zijn werk veel betekend voor de wereld. Zo heeft hij bij muziekvereniging Helicon lange tijd privéles gegeven aan de jeugd. Daarnaast praatte hij altijd de Bonte avond aan elkaar.

Tot slot is meneer Meijer sinds 2017 secretaris van het bestuur van de Nederlandse Bond voor Pensioenbelangen. Hij blijkt succesvol in het creëren van draagvlak voor de belangen van de NBP. Zo maakt meneer Meijer zich op veel fronten verdienstelijk.