Avond stappen eindigt in ruzie, heeft Julie haar naaldhak als wapen gebruikt?

Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter | Tekening: Theresa Hartgers
Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter | Tekening: Theresa Hartgers
ZOETERMEER - Een avondje uit in Rotterdam kent een ongezellige afloop voor vier jonge vrouwen uit Den Haag en Zoetermeer. Al in de club waar ze zijn gaan stappen, gaat het mis tussen Julie, de verdachte, en Maryam, een kennis van haar vriendin Shirley. Maryam zegt dat ze is mishandeld door Julie toen Shirley haar weer thuis bracht in Zoetermeer. Daarbij heeft Julie onder meer één van haar pumps uitgetrokken en met de hak Maryam bovenop haar oog geslagen. Maar volgens de verdachte is er niks van waar.
Dit is een verhaal in onze serie Bij de politierechter. Meer verhalen lezen? Klik hier.
'Er komt een enorme alcoholwalm van dit dossier', constateert de politierechter aan het begin van de zitting. Julie is het daar wel mee eens: 'iedereen was dronken, alleen ik niet.' De sfeer onderling is niet goed. Julie zegt dat Maryam haar in de club aan haar haren heeft getrokken, en ook ruzie zocht met anderen: 'ze is daar ook geslagen door jongens, misschien dat ze daardoor gewond is geraakt.'
Volgens het slachtoffer zijn de vier vrouwen uiteindelijk toch weer samen in de auto gestapt, en is Shirley naar Zoetermeer gereden om Maryam thuis te brengen. Daar zou Julie Maryam hebben aangevallen. Ze heeft geslagen en geschopt, en deed uiteindelijk haar schoen uit en sloeg Maryam in haar gezicht. Vervolgens heeft Shirley het slachtoffer naar het LangeLand ziekenhuis gebracht, waar ze is behandeld.

Onzin

'Het is drie tegen één', verzucht Julie, op een toon die verraadt dat ze de bui al voelt hangen. Maar de rechter wil weten wat er dan wel is gebeurd. Is ze in Zoetermeer geweest op de terugweg? 'Nee.' Hoe is ze dan wel thuis in Den Haag gekomen? 'Met een taxi.' Heeft ze Maryam geslagen? 'Nee.' Had ze pumps met hakken aan? 'Nee, sportschoenen.' De rechter merkt op: 'wat staat er dan een hoop onzin in het dossier.'
Wat er ook in het dossier zit, zijn foto's van het bebloede gezicht van Maryam, inclusief een wond bij haar oog. 'Ze ziet er uit alsof ze tegen een tram is gelopen', vindt de rechter. Julie beaamt dat: 'het ziet er slecht uit, maar ik heb het niet gedaan.'

Bloed op de schoenen

De officier van justitie vindt in het dossier voldoende bewijs voor een poging tot zware mishandeling van Maryam. Het blijft bij een poging, en geen 'echte' zware mishandeling, omdat het slachtoffer geen blijvende littekens in haar gezicht eraan heeft overgehouden. De drie verklaringen bieden volgens het Openbaar Ministerie (OM) voldoende houvast voor een straf.
Omdat het inmiddels al weer twee jaar geleden is, houdt de officier het op een taakstraf van 50 uur. Maryam heeft ook een schadevergoeding ingediend voor de ziekenhuiskosten, vervanging van haar dure sportschoenen waar bloed op was gekomen en 2000 euro immateriële schadevergoeding. Dat laatste vindt de officier wat te gortig, maar 300 euro zou Julie wel moeten betalen.

Vrijspraak

De advocaat van Julie betoogt dat er twee verhalen zijn: het verhaal van het slachtoffer en dat van zijn cliënt. 'Ze zegt dat zij eerder die avond is lastig gevallen, dat Maryam vervelend was, en dat ze niet in Zoetermeer is geweest. Voor dat laatste is weliswaar geen hard bewijs, maar ik vraag toch om vrijspraak.'
Als het toch tot een veroordeling komt dan zou de waarde van Maryam's sportschoenen in elk geval een stuk lager ingeschat moeten worden, en wat betreft de immateriële schadevergoeding deelt de advocaat de mening van de officier, met andere woorden: die moet zo laag mogelijk zijn.

'Iedereen was bezopen'

De rechter hoeft niet al te lang na te denken. Hij herhaalt nog maar eens waar hij mee begon: het dossier is doordrenkt met alcohol. 'Iedereen was bezopen. Eén van de getuigen heeft gezegd dat ze zelfs niet meer kon lopen. Ze weten de helft niet meer en daarom is er bij mij te veel twijfel over de betrouwbaarheid van de verklaringen. Ik kan niet in goed geweten tot een veroordeling komen.'
Julie, die de hele zitting maar weinig heeft gezegd, stamelt een licht verbouwereerd 'dank u wel' als doordringt dat ze is vrijgesproken. Voor de duidelijkheid voegt de rechter toe dat ze dus ook de schadevergoedingen niet hoeft te betalen, en dat de officier van justitie nog wel in hoger beroep kan als ze het er niet mee eens is. Maar Julie is de zaal al uit.
De namen van Julie, Maryam en Shirley zijn gefingeerd vanwege de privacy.