Ziekenverzorger Jean-Pierre leidt een nomadenleven: 'Eigen huurwoning is te duur'

Jean-Pierre
Jean-Pierre © Omroep West
DEN HAAG - Het is ziekenverzorger Jean-Pierre na jarenlang rondzwerven nog steeds niet gelukt om een vaste huurwoning in Den Haag te vinden. Hij woonde de laatste jaren op zeven verschillende adressen. 'Ik heb geleerd om te leven met de dag.'
Een vakantiewoning, een sloopwoning, de bank bij een vriend thuis. Jean-Pierre (57) heeft in de afgelopen zeven jaar alle woonvormen wel gehad. Met zijn baan als ziekenverzorger en wijkverpleegkundige, kan hij zich niet meer dan 750 euro per maand veroorloven. 'Een onmogelijk bedrag als je in je eentje wilt huren', zegt Jean-Pierre. Op dit moment woont Jean-Pierre in een tijdelijke woning in Den Haag Zuid West. 'Dit pand gaat gesloopt worden, daarom kan ik er voor een schappelijk bedrag wonen. Het is weer tijdelijk, maar ik ben er blij mee. Ik heb geleerd om te leven met de dag.'
Volgens Jean-Pierre is er veel mis met hoe de overheid omgaat met de woningcrisis. 'De focus in Nederland ligt op de villa’s en dus de mensen bij wie het goed gaat', zegt hij. 'Maar je hoeft maar één verkeerde afslag te nemen in je leven en je kunt in de situatie belanden waarin ik zit.' Jean-Pierre doelt op het verkeerd beleggen van zijn spaargeld en op zijn vechtscheiding, waar hij veel geld en energie aan is verloren. 'In de periode dat ik van woning naar woning zwerf, kom ik steeds meer mensen tegen zoals ik. Mensen met een bescheiden salaris, zonder spaargeld. Die zich geen eigen woning kunnen veroorloven.'

Weinig vertrouwen

Jean-Pierre zorgt al 29 jaar voor zieke ouderen. 'Zij leven vaak in onzekerheid, zijn afhankelijk en voelen zich vaak alleen.' Hij ziet een parallel met zijn eigen situatie. ‘Door wat ik heb meegemaakt, is mijn vertrouwen in de politiek verdwenen. Ook heb ik minder vertrouwen in mensen.’
Jean-Pierre in zijn tijdelijke woning met hond Estala
Jean-Pierre in zijn tijdelijke woning met hond Estala
Een van de weinige constante factoren in het nomadenleven van Jean-Pierre, is zijn adoptiehond Estala. Zij verhuist steeds met hem mee en wijkt niet van zijn zijde. 'Soms ben ik haar weleens eventjes kwijt. Deze week bijvoorbeeld, toen ze achter een kat aanging. Maar dan weet ik dat ze altijd weer voor de deur zal staan.' De hond biedt vastigheid in zijn leven. 'Een dier is wat je ziet en wat je krijgt. Dat is het. Als je goed bent voor het dier, is-ie ook goed voor jou. Bij mensen is dat een stuk complexer.'

Lans breken voor 'nomaden'

Jean-Pierre wist lange tijd niet goed wat hij aan moest met zijn onzekere woonsituatie. Via een raadslid, kwam hij in contact met de Bond Precaire Woonvormen, een club die zich inzet voor mensen die in de knel zitten vanwege de onzekerheden op de huurmarkt. Zij hielpen hem om zijn situatie onder de aandacht te brengen. Ook kwam hij in contact met VPS, een organisatie die lege panden beheert en hem aan antikraakhuisvesting hielp. 'Ik trof daar een heel menselijke medewerker, die mij steeds weer helpt met het vinden van iets nieuws wanneer ik uit een tijdelijke woning moet vertrekken.'
Ondanks dat Jean-Pierre nu berusting vindt in de situatie waarin hij zit, wil hij graag een lans breken voor anderen. 'Ik zou tegen de overheid willen zeggen: maak van 'nomade huurders' zoals ik, reguliere huurders en werk in een rap tempo aan een constructief beleid. Door als overbrugging bijvoorbeeld te zorgen voor noodwoningen, tot er weer genoeg betaalbare huurwoningen zijn. Ik zie overal in de omgeving van die prestigeprojecten voorbijkomen. Daar zijn mensen zoals ik niet mee geholpen.'