Molen in Voorburg bestaat vierhonderd jaar: 'Ik ben getrouwd met mijn vrouw en met de molen'

'Het is heel uniek dat deze Voorburgse molen nog steeds bestaat en goed functioneert', zegt Aart Struijk, die samen met mede-auteur Wim van Horsen het boek schreef over één van de oudste nog werkende poldermolens in ons land. Zaterdag werd het eerste exemplaar overhandigd aan burgemeester Klaas Tigelaar, wethouder Astrid van Eekelen en molenaar Bram Zonderop.

Maar er is meer wat de molen bijzonder maakt. In de afgelopen vierhonderd jaar was De Vlieger het toneel van veel gebeurtenissen. Zo zaten er in de Tweede Wereldoorlog joden ondergedoken en is in 1989 de molen verplaatst naar de huidige locatie. Ook heeft De Vlieger veel molenaars gekend: zo'n vijfentwintig in totaal.

Vanaf de jaren veertig is het de familie Zonderop die de molen bemant. 'Mijn grootvader Piet zat eerst op de molen, toen mijn vader en ook nog een tijd een oom, en nu ben ik vanaf 1971 de molenaar', vertelt molenaar Bram Zonderop. 'Ik zie het ook echt als mijn molen. Mijn familie zorgde eerst voor de molen en nu ik. Het is een soort virus wat je moet hebben.'

Of hij verliefd is op De Vlieger? 'Binnenkort ben ik vijftig jaar getrouwd. Dat is dan met mijn vrouw, maar ook met de molen', zegt hij met een lach.

Nederland heeft volgens auteur Aart Struijk veel aan de oude windmolens te danken. Molens konden bijvoorbeeld koren malen, hout zagen of ons land drooghouden. 'We leven een eind onder de zeespiegel. Zonder een poldermolen zou ons lage landje destijds niet te bewonen zijn', vertelt Struijk, die een fascinatie heeft voor molens. 'De molens hebben Nederland droge voeten en welvaart gebracht.'

Nu is poldermolen De Vlieger als museum ingericht waar je kan zien hoe zo'n molen werkt en hoe een molenaarsfamilie omstreeks 1900 woonde en leefde.