Amer (29) vertaalt persconferenties in het Arabisch: 'Voel me verantwoordelijk'

'De brug van Amer', zo heet zijn persoonlijke Facebook-pagina. Die naam heeft hij doelbewust bedacht. De geboren en getogen Syriër wil een brug slaan tussen overheid en Arabischtalige nieuwkomers. Als geen ander weet Amer hoe waardevol het is om informatie te delen.

In zijn vaderland Syrië is namelijk al tien jaar sprake van een burgeroorlog. 'Daar is een andere soort pandemie: het regime van Bashar al-Assad', zegt Amer, doelend op de president van het Aziatische land. 'Gelukkig kan ik hier iets doen voor andere mensen.'

Hij woont met zijn vrouw Fatin en hun pasgeboren dochtertje Angel in het dorp Nieuwveen. Voor zijn komst naar Nederland studeerde hij civiele techniek, inmiddels werkt hij als verbinder en communicatieadviseur op het gebied van integratie voor de gemeente Utrecht.

Buiten zijn werk om vat hij onder andere de persconferenties van het kabinet samen in het Arabisch. Vrijwillig en gewoon vanuit huis. En met zijn livestreams op Facebook trekt hij duizenden, soms zelfs enkele tienduizenden kijkers.

Amer: 'Voor de coronacrisis was ik ook al actief op social media. Daar deelde ik dagelijks mijn ervaringen, klein of groot. Maar ook actuele onderwerpen, zoals nieuws en politiek. Toen de coronacrisis begon, voelde ik echt een taak. Ik voelde me verantwoordelijk om dit soort informatie te delen met andere mensen. Want er is ook een groep die nieuw is hier en de taal niet spreekt. En ik ben de enige die deze informatie in het Arabisch deelt.'

'Ik werk bij een gemeente, dus ik weet hoe de overheid denkt. Aan de andere kant begrijp ik deze doelgroep heel goed. Dat de terrassen weer open zijn, is voor nieuwkomers niet zo belangrijk als dat er weer inburgerings- en rijexamens gedaan kunnen worden. Verder beantwoord ik alle vragen die vanuit deze doelgroep komen, dat is ook heel belangrijk. Want ik wil niet dat mensen in de fout gaan en dat ze een boete krijgen.'

'Allereerst: ik ben blij dat mijn werkgever mij de tijd en ruimte geeft om dit te doen. En zoals ik al zei, ik voel me verantwoordelijk. Ik werk niet in de zorg, maar zo kan ik iets betekenen in deze crisis. Door informatie te delen, te praten met mensen en vragen te beantwoorden. Dat is voor mij een grote verantwoordelijkheid. Want er is bijna niemand die dat doet in dit land, een Arabische uitleg geven aan deze doelgroep.'

'Ja, en ook geld. Ik begon met mijn telefoon, een paar maanden later heb ik mijn spaargeld gebruikt om een camera en een laptop te kopen. Want ik wil graag een professionele livestream maken. Mijn vrouw werkt in de zorg, dus ik weet heel goed wat deze pandemie doet met mensen, vooral die kwetsbare groep en ouderen.'

'Ik hoorde van haar veel heftige verhalen, dus ik zei: ik wil echt mijn best doen om betrouwbare informatie te delen en deze doelgroep te informeren. Hoe laat je je testen, hoe werkt de coronamelder, hoe zit het met vaccineren? Ik heb zelf niet de expertise, maar ik kan wel mensen vragen om me te helpen.'

'Ze komen niet alleen uit Syrië, maar ook uit andere landen zoals Irak, Jemen en Palestina. Er zitten ook jongere mensen tussen, die willen bijvoorbeeld weten wanneer de middelbare scholen weer open mogen. Anderen hebben vragen over de vaccinatie, welke maatregelen er gelden of over de school van hun kinderen. Als ik live ben, bereik ik af en toe tweeduizend mensen tegelijk. In totaal kijken er soms 20.000 of 30.000 mensen.'

'Tachtig procent is positief. Soms zijn ze niet helemaal tevreden met de maatregelen, maar dat ligt niet aan mij. Die mensen snappen dat ik niet Mark Rutte ben, maar Amer Alomari. En vooral jonge mensen willen graag op vakantie en dat alles weer open gaat, dat snap ik heel goed.'

'Mijn taak is niet om maatregelen te nemen, maar om uitleg te geven. Ik zie deze doelgroep als mijn familie, ik praat met hen zoals ik met mijn broer zou praten, vanuit mijn hart. Dat waarderen ze heel erg. En ze nemen me serieus. Dat geeft me positieve energie en ondersteuning om door te gaan.'

'Toen ik een paar weken geleden hoorde dat de examenlocaties voor inburgeringscursussen en rijlessen weer open gingen, was ik enorm blij. Want ik weet dat mijn doelgroep daar grote behoefte aan heeft, ze hebben bijna acht maanden moeten wachten om een afspraak te kunnen maken. Maar met het heropenen van de terrassen, mogen we tenminste weer iets doen. Dat kan ik ook met een lach op mijn gezicht vertellen: kijk, we hebben mooi nieuws.'

'Dat is een heel moeilijke vraag. Toen ik naar Nederland kwam, was het voor mij heel moeilijk om dit land te begrijpen. Wat is het verschil tussen DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs, red.) en IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst, red.), vluchtelingenwerk en gemeente, hoe kan ik mijn ov-chipkaart opladen? Toen ik in een azc verbleef, heb ik ook wel een paar fouten gemaakt, bijvoorbeeld met brieven en in het communiceren met mensen.'

'Ik wil niet dat mijn doelgroep dezelfde fouten maakt, ik wil dat deze mensen snel integreren en aan een baan komen. Dat is mijn grote doel. En ik ga door met wat ik doe op Facebook. Als de coronacrisis voorbij is - daar hoop ik op ik en daar bid ik voor - dan ga ik weer aan de slag. Over integratie, werk, cultuur en andere onderwerpen.'

Glimlachend: 'Ik ben blij dat mijn vrouw ook iets heeft gedaan in deze pandemie. Zij weet heel goed hoe belangrijk het is om goede en betrouwbare informatie te delen. Soms wordt het een beetje te veel, maar ze weet dat we in een pandemie zitten. Dan moet ik doorgaan om iets te doen voor andere mensen en zij snapt dat heel goed. Soms is het moeilijk, maar we zijn blij met wat we kunnen doen voor onze samenleving.'