Emilio bakt de lievelingskoekjes van zijn jarige buurvrouw Máxima

'We wonen vijfhonderd meter van elkaar af, maar ik heb haar nog nooit ontmoet', zegt Emilio. 'Ik zie haar alleen soms snel langsrijden. Ze jogt hier achter in het bos, hoor ik van mijn gasten. En sommige gasten zijn ook Spaanstalig en die groeten haar dan in haar taal. Dan wordt er altijd heel leuk en netjes teruggegroet door koningin Maxima. Ik hoor die verhalen, maar ik heb haar zelf niet gezien. Ze is hier nog nooit geweest.'

Emilio lacht en zegt: 'Iedereen heeft haar nu gezien, behalve ik. Het lijkt me leuk om haar hier een keer in mijn zaak te hebben. Dat ze eens voor de gezelligheid met haar dochters binnenkomt om iets te drinken. Dat lijkt me geweldig leuk.'

Om de relatie met buurvrouw Máxima te verbeteren, heeft Emilio haar lievelingskoekjes gemaakt. Omdat een ontmoeting niet ging lukken, heeft hij ze aan de bewaking bij Paleis Noordeinde afgegeven. 'Het is een recept dat de koningin zelf heeft gedeeld op Instagram en wat ik heb gebruikt. Technisch gezien kijk je naar een soort zandkoekjes die op elkaar zijn gelijmd met een zoete caramelpasta, van gecondenseerde melk met aan de zijkant kokosrasp. Wat het echt Zuid-Amerikaans maakt is dat er veel maismeel voor het deeg wordt gebruikt wordt en geen bloem, zoals wij dat in het westen gewend zijn.'