Aad (64) krijgt maand cel voor 'onacceptabel geweld tegen de politie'

Aad is een echte Rotterdammer, 64 inmiddels, en hoewel hij het bestaan van corona niet ontkent is hij het wel oneens met de maatregelen van de regering. Op 21 juni vorig jaar komt hij daarom naar Den Haag om te demonstreren, ook al is die betoging door de Veiligheidsregio verboden.

Op de dag zelf staat waarnemend burgemeester Remkes alsnog een korte demonstratie toe, van één uur tot half twee. Daarna loopt het gierend uit de klauwen. Een groep betogers telt zelfs af van tien tot nul en valt dan de ME aan bij het Centraal Station. Op de Koekamp wordt een arrestant bevrijd door een meute die de arrestatie-eenheid aanvalt.

De politie pakt zo’n vierhonderd mensen op, en Aad is één van hen. Hij wordt beschuldigd van vechten met de ME, een steen gooien richting de ME als de arrestatie-eenheid wordt aangevallen, het vernielen van de voorruit van een politieauto en racistische belediging van een politieagent.

De rechter begint met de aanval op de ME bij het station, waar Aad volgens justitie vooraan stond: 'Hoorde u niet dat er werd afgeteld?' De verdachte zegt: 'Ja, dat wel, maar ik stond niet vooraan, er was nog een groep voor mij. Het was een totale chaos.'

Er worden beelden getoond van Aad. De verdachte staat wat onhandig met zijn vuisten te zwaaien richting een ME'er met een lange wapenstok. 'Ja, als je het zo ziet dan lijkt het wel wat', geeft Aad toe. 'Maar ik sla niemand, ik neem een verdedigende houding aan. Ik ga toch niet vechten met iemand met zo'n wapenstok. Ik heb daar ook niet meer het gevoel dat de ME gaat luisteren. Maar ik dacht als ik er door ben, kan ik naar huis.'

De rechter is verbaasd: 'Het is toch wel duidelijk dat de ME niet op vragen van u zit te wachten? En dat de politie het heel anders heeft beleefd? Waarom bent u niet omgedraaid en weggegaan?' Aad werpt tegen: 'Dat heb ik ook gedaan, ik ben daarna gewoon naar huis gegaan.' Maar dat is niet helemaal waar, stelt de rechter vast: 'U heeft daarna nog tegen een politieauto staan duwen en een steen gegooid.'

Ook daar zijn beelden van. Te zien is dat Aad met een aantal mensen aan een politieauto schudt en dan weer verder loopt. Zijn advocaat merkt op dat Aad niet degene is die de voorruit kapot maakt, dat moet pas later zijn gebeurd.

Even verder is te zien dat de verdachte met kracht een steen gooit, waarschijnlijk richting de ME. Het gebeurt precies op het moment dat woedende betogers vlakbij Aad agenten in burger aanvallen, die een man willen arresteren. 'Ja, dat is het rotte, dat dat precies tegelijk gebeurde. Maar ik liep al wel vijf minuten met die steen in m’n hand en ik wilde er van af. Toen heb ik hem maar over een hek gegooid.' Alleen laten de beelden iets anders zien; het hek is een heel andere kant op.

Tenslotte is er de aangifte van een gekleurde agent die door Aad zou zijn uitgescholden voor aap. Volgens de reclassering denkt de verdachte dat een linkse elite Nederland islamiseert en omvolkt. Dat zou ondersteunend bewijs zijn voor de aangifte van de agent. Aad is boos over het rapport van de reclassering: 'Ik ben daar vrijwillig naartoe gegaan, heb gewoon netjes op alle vragen antwoord gegeven en dan schrijven ze op dat ik een racist ben. Dat vind ik heel erg.'

'Maar', citeert de rechter uit het rapport, 'u zegt: als ik in mijn wijk een Nederlander tegen kom, dan maak ik een foto.' Dat raakt een snaar bij de verdachte: 'Ik woon in Delfshaven, daar zijn geen Nederlanders meer. Gaat u maar eens over de Schiedamseweg lopen. Trouwens, ik denk niet dat u dat durft, maar dat was ooit een prachtig stukje stad. En nu niet meer. Dat is mijn mening, en als dat extreemrechts is, nou ja…' Aad herhaalt dat hij geen racist is: 'Ik ga goed om met al mijn buren, dat zijn allemaal buitenlanders.'

De rechter stuurt het gesprek terug naar de rellen en wil weten hoe groot de kans is dat Aad nog een keer gaat demonstreren. De man is stellig: 'Niet. Ik heb de consequenties gezien. Ze kwamen me arresteren toen ik niet thuis was, hebben ze m’n voordeur eruit gebeukt. Dat kostte me 500 euro, en ik ben mijn verzekering kwijt.' De 16 dagen die Aad al in de cel heeft gezeten zijn hem ook niet in zijn koude kleren gaan zitten.

Voor de officier van justitie is het klip en klaar: Aad heeft vooraan gestaan bij de rellen. 'Ik word al angstig van de beelden. Hoe moet dat geweest zijn voor de ME'ers die daar stonden?' Ze vindt dat Aad een belangrijke bijdrage aan de chaos heeft geleverd en ook zijn gedachtengoed vindt ze zorgwekkend. Ze eist vier maanden cel waarvan één voorwaardelijk en duizend euro schadevergoeding voor de ruit van de politieauto.

De advocaat van Aad is fel in zijn verweer. 'Het Openbaar Ministerie veegt alle feiten op een hoop, ook de dingen die door anderen zijn gedaan, en schuift die dan bij mijn cliënt in de schoenen. Schoppen en slaan naar de ME? Wapenstok afpakken? Flesjes naar de ME gooien? Nergens blijkt dat mijn cliënt dit heeft gedaan. Hij had geen vooropgezet plan om geweld te plegen en hij was alleen, dus kan hij niet worden veroordeeld voor geweld in vereniging.' De raadsman vraagt om vrijspraak.

Ook de vernieling van de auto en de steen richting de ME vindt hij niet bewezen. En de belediging van de ME'er al helemaal niet. 'Het tijdstip dat het slachtoffer noemt klopt niet, en er is geen enkele getuige. Meestal is er toch wel een collega te vinden die zo’n aangifte wil ondersteunen', sneert de advocaat, 'of komt de officier met een herstel-PV-tje, maar hier niet. En het gedachtengoed van meneer, daar kan je wat van vinden, maar het is niet strafbaar en al helemaal geen bewijs.'

Met het standpunt over Aads gedachtengoed is de rechter het eens: dat is geen bewijs. De verdachte wordt vrijgesproken van de belediging. Maar voor de andere feiten krijgt hij wel straf. 'U zegt dat u niet bij de eerste groep zat, maar op enig moment staat u toch tegenover de ME. Ik vind dat u deel uitmaakte van de groep. Het geweld van de groep was ongehoord. Wat hier is gebeurd is onacceptabel en kunnen we als maatschappij niet accepteren. U had moeten omkeren en weggaan.'

De rechter houdt wel rekening met het feit dat Aad niet heeft geschopt en geslagen. Ook de kapotte autoruit wordt de verdachte niet aangerekend, en die hoeft hij dus niet te betalen. Maar hij moet nog wel de cel in. Aad wordt veroordeeld tot drie maanden, waarvan twee voorwaardelijk. Met de aftrek van de zestien dagen die hij in voorarrest heeft gezeten blijven er veertien dagen over.