Voor het eerst een kijkje in het nieuwe cultuurcomplex Amare in Den Haag

Het Residentie Orkest keerde begin juni al terug op het Spuiplein. Afgelopen maand heeft het afscheid genomen van het Zuiderstrandtheater en als vaste bespeler zijn intrek genomen in de spiksplinternieuwe concertzaal, waar onze verslaggever voor het eerst een kijkje gaat nemen.

'Omdat we een bouwplaats betreden, moeten we laarzen aan, voorzien van plastic hoesjes, en een oranje hesje aantrekken', vertelt Vlastuin. De afspraak is dat we geen beelden draaien van de rest van het gebouw, alleen van de concertzaal waar het Residentie Orkest op dat moment repeteert.'

'Bij het binnentreden van Amare valt meteen op dat ook in het gebouw zelf alles groots is opgezet. Voordat we de concertzaal inlopen, moeten we eerst een eind lopen, de roltrap nemen en nadat we nog meer gangen en trappen zijn gepasseerd, komen we aan bij de concertzaal. Aangezien er nog geen bewegwijzering is, ben ik kwijt op welke etage we zijn beland.'

Directeur Jan Zoet van Amare benadrukt dat er nog veel moet gebeuren. Zo ligt alles er nog kaal bij. 'Maar', verzekert Zoet, 'de aankleding komt nog'. Dat geldt niet voor de concertzaal, die zo goed als helemaal klaar is. 'Links en rechts zijn werklui nog bezig met verlichting en bedrading, waar het Residentie Orkest al aan het repeteren is als we binnentreden.'

De zaal met 1.500 groen getinte stoelen en een eiken parket heeft twee balkons, die helemaal doorlopen achter het podium om. 'Lopend door de zaal valt meteen de geweldige akoestiek op', zegt Vlastuin. 'Waar je ook zit, is het geluid prachtig.' De orkestleden zijn lyrisch over hun nieuwe huis. Celliste Justa de Jong: ‘Fantastisch! Ik heb hier in mijn eentje gespeeld en het klinkt geweldig. Heel helder, heel warm, ja, heel mooi.'

Het contrast met het Zuiderstrandtheater is immens: ‘De kunstmatige akoestiek hoorden we niet op het podium. Dus het was heel moeilijk en we hoorden elkaar slecht. Hier hoor ik de hoorns, die daar meters verderop zitten, die hoor ik ook goed. En ik hoor de houtblazers heel goed. We horen elkaar goed. Je hoort jezelf goed. Het is heel fijn.'

'Als we klaar zijn met de opnames, gaan we op zoek naar de uitgang', zegt onze verslaggever. 'Hoe kwamen we hier ook al weer? Op de begane grond richting de ingang lopen we onder een tientallen meters lange gebogen, houten framewerk. Het is de buik van de concertzaal. Halverwege een inham, waar de kassa komt.'

Maar voordat het zover is, moet er dus nog wel wat gebeuren. Zo zijn er altijd kinderziektes. Jan Zoet: 'Het is het grootste cultuurgebouw in Nederland met 54.000 vierkante meter boven de grond. Dus dat maakt dat er nog heel veel kleine dingen zijn waar aan moet worden gewerkt om op tijd klaar te zijn.' Vanaf 1 september gaan de deuren open voor rondleidingen en voor inwerkvoorstellingen en -concerten. In november moet dan echt alles klaar zijn voor de officiële opening.