Gio wantrouwt uniform en sleurt agent mee bij aanhouding: 'Kappen, stoppen!'

Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter | Tekening: Theresa Hartgers
Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter | Tekening: Theresa Hartgers
LISSE - Vooruit, achteruit, weer vooruit, weer achteruit. Dan knalt de auto op een betonnen bol en kan een wijkagent zich eindelijk bevrijden uit het voertuig én uit de schoot van Gio. Hoe de twee in deze situatie belandden? Gio (30) geloofde niet dat de wijkagent écht een wijkagent was. 'In Opsporing Verzocht zie je zo veel ontvoeringen.'
Dit is een verhaal in onze serie Bij de politierechter. Eerdere verhalen teruglezen kan hier.
Het is 3 april als een wijkagent een auto stil ziet staan op de Heereweg in Lisse. Hij hoort harde muziek, ziet twee portieren open staan en merkt dat de motor nog draait. De agent besluit poolshoogte te nemen. Eenmaal dichterbij ziet hij iemand op de bijrijdersstoel zitten en iemand achterin de auto. De persoon op de bijrijdersstoel blijkt een joint te draaien. De wijkagent wil een bekeuring uitdelen voor het gebruik van softdrugs in de openbare ruimte en vraagt de inzittenden om een identiteitsbewijs.
Terwijl er een discussie gaande is tussen de bijrijder en de wijkagent stapt Gio, de man achterin, uit. Er komt een alcoholwalm uit zijn mond, merkt de wijkagent. Omdat Gio ondanks dat hij nu achterin zit, de bestuurder is, wil de wijkagent een blaastest afnemen. Maar daar heeft Gio geen zin in. Hij probeert zijn identiteitsbewijs. weer af te pakken. De wijkagent krijgt een duw, waardoor hij tegen het openstaande portier aankomt. Gio ziet kans om langs hem heen te glippen en op de bestuurdersstoel plaats te nemen.

Bang om onder de auto terecht te komen

De wijkagent die uit zijn evenwicht is geraakt door de duw, hoort Gio opeens gas geven en merkt dat de auto achteruit gaat. Het portier is nog steeds open. Hij voelt naar eigen zeggen hoe hij wordt meegesleurd en wordt doodsbang, omdat hij naast de auto staat. Hij wil er niet onder belanden. Gio geeft weer gas, de auto gaat nu vooruit. De wijkagent besluit erin te duiken, uit angst om onder het voertuig terecht te komen. Hij ligt opeens half op de schoot van Gio, met zijn rug tegen het stuur.
‘Kappen, stoppen!’, roepen de wijkagent en de andere passagier. Maar Gio stopt niet. Hij rijdt weer naar achteren en naar voren. Uiteindelijk komt de auto tegen een betonnen bol tot stilstand. De wijkagent kan zich uit zijn benarde positie bevrijden. Inmiddels zijn er ook meer politiemensen aangekomen. Hij heeft zijn been behoorlijk bezeerd, maar is zich vooral doodgeschrokken. Zo luidt zijn verklaring die door de rechter wordt voorgelezen. De wijkagent is er tijdens de zaak zelf niet bij.

Ook THC in het bloed

Gio wel. Hem wordt poging tot zwaar lichamelijk letsel verweten en de officier van justitie voegt daar nog mishandeling aan toe als subsidiair feit, daarnaast bleek uit bloedonderzoek dat Gio te veel alcohol op had, maar de officier van justitie benadrukt dat er ook drugs, namelijk THC, in zijn bloed zijn aangetroffen.
'Je bent op 3 april van Arnhem naar Lisse gereden, er lag een fles cognac in de auto. Wat is er die dag gebeurd?', vraagt de rechter. 'We waren op onze bestemming aangekomen en zijn even gestopt om te plassen', begint Gio zijn verhaal. Hij heeft een licht snorretje en krullend, opgeschoren haar. Over zijn T-shirt hangt een aantal glinsterende kettinkjes. Opeens stond er volgens Gio een man achter hem die zijn ID wou zien. 'Ik zag dat hij politiekleding droeg, maar dat vertrouw ik niet. Zelf heeft hij zijn ID niet laten zien om te bewijzen dat hij agent was. Hij beweert dat ik hem geduwd heb, dat is niet zo! Ik ben in paniek geraakt, heb gas gegeven en ben gaan rijden. Ik heb het niet opzettelijk gedaan, het was niet mijn bedoeling om hem pijn te doen.'

'Het irriteert mij'

Terwijl hij praat wordt zijn stem luider en geïrriteerder. Volgens Gio was er sprake van racisme. 'Hij ziet twee donkere jongens, een zwarte auto, zwarte ramen. Er stond geen muziek aan, we waren niet luidruchtig. We waren niet met iets ernstigs bezig. Ik word zomaar lastig gevallen zonder enkele reden. Dat irriteert mij. Ik moet al maanden zonder rijbewijs werken. Dat stoort mij ook. Ik ben in paniek geraakt. In Opsporing Verzocht zie je zo veel ontvoeringen. Ze doen van alles met politiekleding aan. Het is verplicht om je te legitimeren. Dat heeft hij niet gedaan. Ook is er niet gezegd dat hij mij bij de keel heeft vastgepakt.'
'Je bijrijder heeft wel doorgehad dat het om een wijkagent ging', reageert de rechter. 'Ik niet!', roept Gio boos. 'Ssstt…', zegt de advocaat tegen zijn cliënt, waarna de rechter zijn verhaal vervolgt. Ook verklaarde de wijkagent dat de auto eerst midden op de weg stilstond. En toen hij de paniek in de ogen van Gio zag, dacht hij dat het echt fout ging aflopen.

'Ik zet uw microfoon even uit'

'Een ambtenaar kan het mooi verwoorden. Ik had geen muziek aan. En sorry meneer de rechter: twee deuren open? Er stond één deur open. En wát midden op straat? Ik kwam daar net aan, stond netjes aan de kant. Fietsers en auto's konden er langs. We vielen niemand lastig', briest Gio, terwijl de rechter probeert om tussen de waterval aan woorden te komen.
'Meneer even luisteren nu, ik zet uw microfoon even uit. Anders praten we door elkaar heen. Dan kan ik mezelf niet horen en niet nadenken. Dat helpt niet', zegt de rechter streng. 'U zegt dat u racistisch bent benaderd. De wijkagent heeft een heel ander verhaal. Hij ruikt alcohol en een joint en hij hoort muziek. De bijrijder zegt dat de situatie voor hem duidelijk was. Hij schrok zich rot van wat u deed. Had u een joint gerookt?'

Gevoel van veiligheid beïnvloed

Gio krijgt zijn emoties niet meer onder controle. 'Nee. Toen ik daar stil stond, heb ik alleen wat gedronken. That’s it! Ik…' De rechter zet zijn microfoon weer uit en verwijst naar de THC in zijn bloed. 'Ik ben een vaste roker. Dat het terug kan worden gevonden in mijn bloed, is logisch.'
De wijkagent eist 900 euro smartengeld. Hij zegt dat het ontzettend veel impact op hem heeft gehad. Hij had pijn aan zijn been en heeft slecht geslapen door het incident. Het heeft zijn gevoel van veiligheid beïnvloed. De officier van justitie eist onder meer een gevangenisstraf van acht maanden, waarvan vier voorwaardelijk. Met een proeftijd van twee jaar. Daarnaast geen alcohol en drugs meer, de auto wordt verbeurd verklaard, want die wordt gezien als wapen, en 24 maanden rijontzegging. 'Een poging tot zware mishandeling van mensen met een publieke taak, daar moet volgens de richtlijnen streng tegen worden opgetreden. Het parlement zegt bij zulke zaken: gevangenisstraf opleggen.'

Geen sprake van opzet

De advocaat van Gio geeft nog aan dat er geen sprake was van opzet. 'Poging tot zware mishandeling, vind ik niet bewezen, zeker niet de opzet. Ook zie ik geen zwaar letsel. Misschien eerder een poging tot eenvoudige mishandeling', zegt hij onder meer. Ook verzoekt de advocaat de strafeis in redelijkheid vast te stellen, die is volgens hem te hoog. Gio verklaart toch nog dat het hem spijt en dat hij zou willen dat hij het terug kon draaien. Dan had hij het anders aangepakt. Wat er wel was gebeurd, blijft gissen.
Als de rechter zich over de veroordeling buigt, wil hij zelf ook nog één ding kwijt. Hij is geïrriteerd dat Gio de racismekaart trekt. 'Er speelt geen huidskleur mee in het optreden van deze agent. Dat wil er bij mij echt niet in. Ik zal het niet betrekken in mijn oordeel, maar ik ben er wel een beetje boos over. Ik zie ook dat u een kort lontje heeft.' Gio lacht hardop.

Nog 48 dagen uitzitten

De rechter veroordeelt hem voor poging tot zware mishandeling en rijden onder invloed van drugs en alcohol. Hij krijgt acht maanden gevangenisstraf, waarvan zes voorwaardelijk. Met een proeftijd van twee jaar. Omdat hij al twaalf dagen heeft gezeten, moet hij nog 48 dagen uitzitten. Daarnaast krijgt hij een rijontzegging voor achttien maanden en wordt de auto verbeurd verklaard. Verder moet hij 750 euro schadevergoeding betalen en zich melden bij de reclassering.
Het lachen is Gio vergaan. Hij is voor het eerst stil, staat op en loopt direct de zaal uit. De deur wordt nog net niet dichtgesmeten. Zijn advocaat die in eerste instantie alleen is achtergebleven zegt later nog: 'Ja, de verklaring van een politieagent wordt voor honderd procent als waarheid aangezien.'
Gio is een gefingeerde naam in verband met de privacy.