Het Haags Theaterhuis en De Kunsthut trekken samen op: 'Je ademt elke dag theaterlucht of -zweet in'

DEN HAAG - De afgelopen weken ging veel aandacht uit naar het nieuwe Haagse cultuurcomplex Amare. Maar nog geen kilometer verderop is vrijdagmiddag ook het kleine, knusse Theater De Kunsthut in de Rivierenbuurt officieel geopend. Samen met het productiehuis Haagse Theaterhuis heeft het zich gevestigd in een omgebouwd bedrijfspand in de Zaanstraat.
Artistiek leider Stephanie Hermes van Haags Theaterhuis (HTH) is erg blij met de nieuwe locatie. Sinds de oprichting van het productiehuis in 2013 is dit het vijfde pand dat ze betrekken: 'Eerder zaten we op de Prinsengracht, in een kantoortje van 10 vierkante meter, daarna aan de Juliana van Stolberglaan en vervolgens de Zeestraat, beide 1000 vierkante meter, en hiervoor op de Jupiterkade in een oud bedrijfsgebouw. En nu hebben we onze eigen plek waar je kunt zijn, waar je kunt blijven en waar je verbindingen met de buurt kunt aangaan. Dat is echt te gek.'
HTH trekt daarbij samen op met Gaby Weekhout van Theater De Kunsthut. Meteen bij binnenkomst van het gebouw loop je zijn domein binnen: de theaterzaal. Op de eerste etage bevindt zich het kantoor en de repetitieruimte van HHT, waar ook theatermaker Serge Bosman en Fenix Theatermakers hun intrek hebben genomen. Weekhout: 'Die laatste heeft er wel voor gezorgd dat ik het coronajaar financieel ben doorgekomen, want zonder hun inbreng had De Kunsthut waarschijnlijk niet meer bestaan.'

'Alles kan'

Dat het productiehuis en het theater samen optrekken is niet zo vreemd, want beide beroepen zich er op dat alles mogelijk is. Weekhout: 'Soms zijn mensen verbaasd: kan dit? Ja, alles kan. Ik wil dingen uitproberen en dat levert soms niks op, maar dan moet dat ook kunnen. Natuurlijk, dat moet geen schering en inslag worden, want dan kan het theater niet bestaan. Maar ik wil kijken wat je hier kan doen en in principe is dat alles.'
Hermes: 'Wij zijn een productiehuis en maken theater mét en vóór burgers. We maken schoolvoorstellingen en community art. We hebben opleidingen in huis, want niet iedereen gaat het professionele pad van acteur of actrice, maar heeft toch zin om zich te ontwikkelen. We geven lessen aan kinderen en jongeren en dan focussen we ons op minder draagkrachtige gezinnen. Iedereen mag meedoen. Iedereen heeft talent.'

Hulp van partners

Het pand in de Rivierenbuurt is puur toeval, want zo makkelijk was het nog niet om een nieuwe locatie te vinden in Den Haag. Maar via het zoeken op Funda kwamen ze in de Zaanstraat terecht. Hoewel er meer kapers op de kust waren, koos de eigenaar van het gebouw meteen voor de nieuwe huurders. Simpelweg omdat het klikte met de theatermakers. En dat terwijl het eigenlijk geen theater was. Hermes: 'Nee, we hebben het helemaal verbouwd. De vloer is van het Nederlands Dans Theater, de theaterstoelen van de Dr. Anton Philipszaal, de gordijnen van Opera2Day. De partners in de stad hebben ons echt gesteund. Dat voelt heel warm.'
Daarnaast roemt Hermes de samenwerking met De Kunsthut: 'Het is heel fijn om een theatertje-in-werking in huis te hebben. Dat is fantastisch, want je ademt elke dag theaterlucht of theaterzweet in. Het is essentieel, want je kunt theatersfeer geven. De samenwerking met Gaby bestaat al heel erg lang en nu we elkaar elke dag zien, ontwikkel je samen ideeën.'

Kleinschaligheid

Qua programmering start Theater De Kunsthut door de coronacrisis weer langzaam op. Weekhout: 'In september zijn er besloten voorstellingen. In oktober zijn de eerste voorstellingen die toegankelijk zijn voor het publiek. In het najaar zijn er vijf voorstellingen en ik heb voor volgend jaar al drie aanvragen. En sinds twee weken zijn we een stichting en heb ik woensdag de eerste subsidieaanvraag de deur uit gedaan voor een eigen programmering. Dus we zijn aan het kijken hoe we verder kunnen uitbreiden.'
Maar daarbij benadrukt hij wel de kleinschaligheid van het theater: 'Dat is het belangrijkste, volgens mij, dat mensen zich thuis voelen, dat ze na een half uur hun schoen uitgooien en met hun sokken over de vloer gaan lopen. Dat is al een teken van: mensen voelen zich prettig hier. Dat is denk ik wel de de basisfilosofie, zodra mensen hier binnenkomen dat ze meteen denken: oh, dit is even mijn huisje nu. Dat is heel belangrijk.'