Jongeren Actiegroep Schilderswijk terug op Haagse bodem: '1967 was revolutie'
DEN HAAG - Het is bijna niet meer voor te stellen: de Schilderswijk als één grote krottenwijk. Met binnenplaatsen die dienden als sloperijen of werkplaatsen en huizen die stonken van al het vocht. In 1967 was de wijk dichtbevolkter en slechter onderhouden dan alle andere Haagse wijken. Voor veel jongeren uit de wijk was dit een reden om zich te verenigen in de Jongeren Actiegroep Schilderwijk (JAS) en actie te voeren tegen de slechte leefomstandigheden in de wijk. Bijna 55 jaar later komen de leden bijeen voor een reünie. 'Schoppen tegen dingen, dat konden we goed'.
'Totaal veranderd', is de eerste indruk van oud-actievoerder en oud-politicus Adri Duivesteijn bij terugkomst in de Schilderswijk. Samen met de toen nog jongeren waarmee hij de Jongeren Actiegroep Schilderswijk vormde, is Duivesteijn na 55 jaar terug op Haagse bodem voor een reünie. 'Je komt gewoon weer terug in de tijd. Het was 1967, de tijd van de revolutie. Er was overal wel opstand. Wij als JAS zaten ook in die golf.'
Want reden tot actie was er eind jaren '60 voor inwoners van de Schilderwijk zeker. 'Het waren van die krotten. Wat wás het een ellende als je terugdenkt', vertelt Helen Geul, vroeger één van de jongste leden van JAS. 'Maar toen we jong waren wist je niet beter.' In die tijd bestond de Schilderswijk uit veel dicht op elkaar gebouwde kleine huizen, met nauwelijks voorzieningen, groen of zonlicht. De bevolkingsdichtheid was vijf keer groter in de Schilderswijk dan de andere Haagse buurten. Door de slechte omstandigheden werd JAS opgericht, om hulpbehoevende bewoners te helpen en de woon- en leefproblemen aan te pakken.
Jongeren Actiegroep Schilderswijk houdt reünie
Verbondenheid
De tijd van de Jongeren Actiegroep was volgens Willem Blok, voorzitter van de groep, 'een belangrijke tijd voor ons, voor heel Den Haag, de Schilderswijk. En ook voor de sanering die in het hele land speelde'. Tien jaar lang heeft de JAS actie gevoerd voor de wijk, het huizenprobleem aangepakt en klussen voor bewoners uitgevoerd. Voor de leden bestond die tijd niet alleen uit demonstreren, 'het was ook gezellig en zorgde voor samenhorigheid'. Hoewel Adri Duivesteijn met serieus gezicht opmerkt dat het vooral de verontwaardigheid was die hen dreef tot actie. En dat de JAS vooral geen gezelligheidsclubje was.
Op de reünie is desalniettemin de samenhorigheid wel voelbaar voor de voormalig JAS-leden. 'Je merkt dat we nog veel connectie hebben,' zegt Jan Blok. Het resultaat van hun inzet voor de wijk is, bij het weerzien, niet onopgemerkt gebleven. 'Je mag constateren dat de wijk helemaal is veranderd. De oude huizen zijn opgeknapt en er is meer groen bijgekomen', merkt Duivesteijn op. Willem Blok vult aan: 'De woonsituatie is onnoemelijk veel beter dan 50 jaar geleden.' Al is er, volgens de groep, 'nog steeds reden tot actie'. De Schilderswijk is helaas nog steeds een achterstandsbuurt, zegt Blok.
