Stripfans kunnen eindelijk hun hart weer ophalen: 'De strip is nog niet verloren'

Tijdens de Stripdagen staan de ruim zestig tekenaars allemaal met hun eigen stand in de Broodfabriek. Hier verkopen ze niet alleen hun werk, maar stellen ze ook nieuwe strips ten toon, praten ze met fans en delen ze natuurlijk handtekeningen uit aan liefhebbers. Organisator Ton Mackaaij is maar wat blij dat het evenement weer door kan gaan: 'We hebben twee jaar lang echt op hete kolen gezeten. Thuiszitten en niet de nieuwe strips uit de bak kunnen halen die je wilt lezen kan heel frustrerend zijn.'

En te lezen valt er genoeg op de Stripdagen, zowel nieuw als oud. 'Er zijn heel veel boeken uit de jaren vijftig, zestig en zeventig, maar ook veel nieuwe boeken van tekenaars die nu nog tekenen voor kranten bijvoorbeeld', zegt Mackaaij. Ook voor de jeugd is het aanbod groot, onder andere door de opkomst van het e-stripboek, dat op een tablet gelezen kan worden. 'De strip is gelukkig nog niet verloren', lacht Mackaaij.

Het tweedaagse evenement staat volledig in het teken van strips van Europese bodem. Geen Batman of Iron Man dus, maar wel lokale striphelden zoals De Lijn, de Haagse superheld van striptekenaar Hugo Seriese. Zijn meest recente verhalen gaan over de coronapandemie, want hoe zouden superhelden daar mee omgaan? 'Ik was eigenlijk gestopt met tekenen en een beetje ontgoocheld geraakt door het vele werk. Door de pandemie kwam ik thuis te zitten en toen begon er een verhaaltje te kriebelen in m'n achterhoofd. Hoe zou een misdaadbestrijder als De Lijn reageren op de pandemie?'

Zo gezegd, zo gedaan. 'Het wordt een interessante verkenning van zijn psyche: want wat doet het met je als je een probleem hebt dat je zelf niet kunt oplossen. Misschien wel iets waar we allemaal doorheen zijn gegaan tijdens de coronapandemie.' Hugo lijkt te verwachten dat de pandemie nog wel even aanhoudt, want dit is pas deel één van een tiendelige serie. 'Ik ben dus heel benieuwd wat de persconferentie dinsdag gaat brengen', lacht Seriese.

Anders dan bij het welbekende Comic Con, waar de aandacht vooral op de echte superheldenverhalen en kostuums ligt, gaat het bij de Stripdagen meer om de stripboeken zelf, zegt Mackaaij. Het publiek is dan ook wat eenzijdiger. 'De meeste stripliefhebbers hier zijn verzamelaars van gemiddeld een jaar of vijftig.' Dat wil echter niet zeggen dat er geen vrouwen naar de stripdagen komen, bewijst tekenares Thessa Blijleven, die haar werk komt promoten.

'Vrouwen houden wel van strips, maar ik denk dat ze er een bepaald beeld bij hebben', legt ze uit. Zelf ontwikkelt ze de interesse door het lezen van Manga, Japanse stripboeken voor een breed publiek. Haar eigen werk richt zich ook meer op de vrouwelijke lezers. 'Dat gebeurt niet heel bewust. Ik ben gewoon een stripboek aan het maken en dan realiseer ik me opeens: oeps, al mijn personages zijn vrouwelijk. Dan twijfel ik of ik nog mannen moet toevoegen, maar ik blijf heel erg bij mezelf.' Thessa weet dat de vrouwelijke liefhebbers er zijn, en hoopt dan ook dat die in de toekomst ook naar de Stripdagen komen.

Dat de vrouwen nog een beetje ontbreken valt ook de tienjarige Cindy op: 'Ik zie alleen maar mannen, mannen, mannen. Dat snap ik niet, want er zijn ook heel veel vrouwenstrips.' Dat weet ze maar al te goed, want Cindy is zelf ook striptekenaar. Haar eigen werk 'De Heldin' gaat bijvoorbeeld over een heldhaftige meid die haar stad moet beschermen tegen plunderende boeven.

Dan is er nog 'De Dierenhelden', waarin een drietal dierenjongeren dankzij een magisch kristal superkrachten krijgen. 'Ik was gewoon een keer thuis bezig, en had opeens zin om strips te maken', vertelt Cindy over haar inspiratie. Een artiestennaam zoals Wimpie heeft ze nog niet, dus houdt ze het voorlopig op 'Cindy de Striptekenaar'.