Angela is mishandeld door haar man: 'Hij wilde me alleen maar beschermen'

Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter
Schrijvers van de rubriek Bij de Politierechter © Theresa Hartgers
DELFT - 'Ik vind het verschrikkelijk dat hij hier moet zitten', huilt Angela. 'Hij is de enige man die me ooit gesteund heeft in mijn leven.' De tranen stromen over haar wangen, in haar hand houdt ze een doorweekt papieren zakdoekje. Ze kijkt naar haar partner Evert, die twee meter voor haar in de rechtszaal zit. Hij zou haar hebben mishandeld. 'Evert wil me alleen maar beschermen.'
Dit is een verhaal in onze serie Bij de politierechter.
De 40-jarige Delftenaar slikt zijn tranen weg als Angela een emotioneel betoog voor hem houdt in de rechtbank. Hij heeft de rechter al verteld dat hij haar niet met opzet heeft verwond. 'Ik moest haar in bedwang houden. Mijn vrouw lijdt aan PTSS en een bipolaire stoornis. Ze wordt soms agressief, gaat uitdagen. Ik ben met mijn knie op haar zij gaan zitten en heb met mijn vuist haar gezicht op de grond gedrukt.'
Angela stapt na het voorval op de fiets, maar als ze wazig gaat zien, stapt ze af en gaat op een bankje zitten. 'Ik heb de politie niet gebeld', legt ze de rechter snikkend uit. 'Ik heb de ambulance gebeld. Ik hoor hulp te krijgen, daar wacht ik al dertig jaar op. Ik maak alles kapot door die rotziekte. Het is mijn schuld dat de kinderen zijn weggehaald. Waarom blijft hij nog bij mij?'

Noodweersituatie

'Hij vindt u de moeite waard', reageert de politierechter. Evert knikt en pakt een grote zwarte zakdoek om zijn tranen mee te drogen. 'Heeft u bij de GGZ nooit gesprekken gehad over hoe u met uw vrouw moet omgaan?' 'Nee, maar ik loop nu zelf ook bij de GGZ dus ik ga het zeker vragen', antwoordt Evert. De rechter kijkt hem aan. 'Ik dacht al toen ik dit dossier las, hier zit een wereld achter, hier speelt meer.' Evert sluit zijn ogen en buigt zijn hoofd.
De officier van justitie lijkt minder onder de indruk. 'Er is best flink letsel vastgesteld. Meneer geeft aan dat het een noodweersituatie was, maar ik vind het geen situatie waarin hij zich moest verdedigen. Hij had moeten weglopen.'

Gescheurde lip

Angela wordt door de ambulance naar de spoedeisende hulp gebracht. Ze heeft een ribfractuur, een gescheurde lip en een pijnlijke borst. De politie staat al snel bij Evert aan de deur en houdt hem aan. Angela doet geen aangifte, maar justitie kan bij mishandeling ook zonder aangifte vervolgen. 'Het is niet passend om helemaal geen straf op te leggen, dus ik eis een voorwaardelijke celstraf van drie weken en een taakstraf van 20 uur', zegt de officier.
Evert zucht. 'Als je zorg nodig hebt moet je een jaar wachten en als het gaat om bestraffen dan staat men meteen voor deur.' De rechter begrijpt zijn frustratie. 'U kampt met zoveel problemen. Ik weeg alles tegen elkaar af en dan vraag ik me af: welk doel moet het strafrecht dienen? Het is hier niet passend. U heeft hulp nodig.'

Niet te hard

Evert en Angela huilen als ze de uitspraak horen. Ze vallen elkaar in de armen. 'Houd elkaar goed vast', zegt de rechter. 'Maar niet té hard.' Gearmd lopen ze de zaal uit.
De namen in dit artikel zijn gefingeerd in verband met de privacy.