Waddinxveense woonwagenbewoners vechten uitsterfbeleid gemeente aan: 'We hebben geen woongenot'
5 november 2021, 20:27 • 3 minuten leestijd
Woonwagenbewoners wonen naast rioolbuizen: 'Ze willen van ons af'
WADDINXVEEN - Al 25 jaar ruziet de familie Van Kints-Van Kooten met de gemeente Waddinxveen en woningcorporatie Woonpartners over een uitsterfbeleid voor woonwagens. Volgens de woonwagenbewoners, die huur betalen, is er geen onderhoud en moet er ruimte komen voor twee extra woonwagens. Of er moet een andere plek in Waddinxveen komen, waar ruimte is voor vier woonwagens. De familie is het zat en is onlangs naar de rechter gestapt.
Naast een witte woonwagen, waar oma Rita van Kints woont, staat bij gebrek aan een echte wagen een campingcaravan, waar haar ex-man in bivakkeert. Woonwagenbewoners blijven altijd bij elkaar, gescheiden of niet. Schuin tegenover oma Rita woont haar dochter met haar man en kinderen. Het oudste kind woont in een caravan met een bungalowtent. Veel te koud en zonder douche. De gemeente verhindert dat er meer woonwagens worden neergezet, ondanks de afspraken op papier dat de familie recht heeft op vier standplaatsen, zegt de familie.
De woonwagens staan naast manshoge slordig neergegooide rioolbuizen. Volgens de familie een manier van de gemeente om te voorkomen dat er woonwagens bij worden geplaatst. Het is een armoedig gezicht. Volgens gemeentelijk woonwagen- en standplaatsenbeleid van de overheid mogen gemeenten het aantal standplaatsen van woonwagens niet verminderen.
Woonsituatie geeft verdriet en stress
Oma Rita kijkt verdrietig. 'Ik slik valiumtabletten', zegt ze. 'Alleen om de stress hierover. Wij hebben geen woongenot.' Woonwagenfamilie Van Kints-Van Kooten is het wegpesten door de gemeente Waddinxveen zat.
'We willen juist onze cultuur voortzetten, door onze kinderen ook in een woonwagen te laten wonen', zegt Alex van Kooten, de schoonzoon van Rita. 'Dat wordt door woningbouwcorporatie Woonpartners gewoon tegen gehouden. Het is een uitsterfbeleid wat ze op dit moment hanteren. Ze willen helemaal van ons af in deze gemeente. Het liefst willen ze ons in een huis douwen.' Zijn vrouw Mathilda vult aan dat het verdrietig voelt dat ze zo door de woningbouwcorporatie en door de gemeente worden behandeld.
Blijven doorvechten
'Dit was maar een tijdelijke plek voor drie jaar, werd afgesproken in 1995. Nu staan we hier al 28 jaar en weten we nog niet waar we aan toe zijn', vertelt Rita. 'Als er oudere mensen dood gaan bij ons in de familie, dan worden er gelijk betonblokken op gezet en is er geen woongenot meer. Dus de jonge kinderen krijgen ook geen kans om een gezin te stichten in een woonwagen. Ik blijf doorvechten, net zolang mijn kleinzoon ook een plek krijgt', zegt ze strijdbaar.
De familie betaalt de woningbouwcorporatie iedere maand 660 euro huur voor de woonwagen, maar krijgt geen onderhoud. 'De wagen is zeker al tien jaar niet meer geschuurd of gelakt. Er wordt helemaal niets gedaan. De riolering is helemaal verstopt en verzakt', zegt schoonzoon Alex. 'De cv-ketels moeten volgens mij om de twee jaar gekeurd worden. Daar zijn ze ook een x-aantal jaar niet meer voor geweest.'
Uitspraak rechter
De woningbouwcorporatie en de gemeente willen geen reactie geven op de zaak, omdat de rechter 11 november uitspraak doet. 'Als we niet winnen, gaan we in hoger beroep. Ik blijf net zo lang gaan, tot ik echt niet meer kan', zegt Rita.
