Oud-labeigenaar ontkent blootstelling medewerkers aan gevaarlijke stoffen: 'Paniekerigheid'

CHL staat te boek als een bedrijf dat radar antennesystemen en sensoren maakt. In 2014 deden twee werknemers voor het eerst aangifte tegen hun werkgever, toen uit een rapport bleek dat het lab milieuvoorschriften niet naleefde. Ook zou er geen sprake zijn van een 'veiligheidscultuur'. Later constateerde ook de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid dat er misstanden plaatsvonden bij de onderneming. Het bedrijf werd destijds twee weken platgelegd.

Eigenaar Cornelis W. zou zijn medewerkers tussen 2010 en 2014 in de spuitruimte van het bedrijf hebben laten werken met chroomhoudende verf. In die verf zit ook het kankerverwekkende Chroom-6, wat vrijkomt bij het spuiten. Volgens de officier van justitie was W. destijds al op de hoogte van de gezondheidsrisico's die de stof met zich meebracht, maar nam hij niet de benodigde maatregelen om die te beperken, zo stelde de aanklager donderdag in de rechtbank.

'Werknemers werden niet doeltreffend ingelicht, er was onvoldoende toezicht op gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen, chemisch bedrijfsafvalwater werd in het riool geloosd en spuitnevel werd ongefilterd afgezogen', luidde het betoog van de officier donderdag. Volgens een oud-stagiair die later erg ziek werd, waren er in de chemieruimte ter bescherming alleen handschoentjes beschikbaar. Ook zouden beschermingskapjes wel aanwezig zijn maar niet gebruikt worden, en waren er geen werkinstructies.

De groep medewerkers die een schadevergoeding eist van CHL is inmiddels flink gegroeid. Allemaal hebben ze te kampen gehad met gezondheidsklachten als astma en kanker. Het gaat daarbij om claims van 7500, 40.000, 120.000, 150.000, 250.000 en 311.000 euro. Vier van hen waren aanwezig bij de rechtszaak.

Tijdens het beantwoorden van de vragen van de rechtbank gaf W. aan wel eigenaar van CHL te zijn geweest, maar dat de dagelijkse zaken in het bedrijf door iemand anders werden geregeld. Die hadden volgens W. 'carte blanche'. Toen W. in 2011 door een medewerker op de gevaren van Chroom-6 werd gewezen, had hij niet ingegrepen. 'Er was geen sprake van dat het niet goed was. Er waren vraagtekens over de verwerking en toepassing. Voor mij was het voldoende dat er mensen mee bezig waren. Er zijn wel meer dingen die veranderen in het productieproces', reageerde W. in de rechtbank.

W. zou erop hebben vertrouwd dat zijn operationeel manager toezag op naleving van beschermingsmaatregelen. Daarnaast zou CHL nooit hebben bezuinigd op uitgaven voor beschermingsmiddelen. Als het personeel die middelen had gebruikt, zou er volgens W. van gevaar geen sprake zijn.

Volgens zijn oud-medewerkers was W. ook destijds schuldig aan het 'bagatelliseren' van kritische rapportages over Chroom-6. Zo zou hij zonder bescherming de spuitruimte in zijn gelopen en hebben gezegd: 'Zijn dit nou de stoffen die zo gevaarlijk zijn?’ en ‘Ik ben al 72, mij kan niks meer gebeuren'. Volgens W. is dat maar deels waar. 'De paniekerigheid die aan de orde was heb ik afgewezen.' Ook zou de echte schuldige een manager zijn die inmiddels is vertrokken.

Sinds 2020 is de zoon van W. eigenaar van CHL. Ook hij was donderdag bij de rechtszaak aanwezig om zijn bedrijf te vertegenwoordigen. Volgens hem wijzen de 'enorm lage ziekteverzuimcijfers' van CHL erop dat het allemaal wel meeviel met de risico's. 'Als het allemaal zo dramatisch was geweest dan waren die wel veel hoger geweest.'

Over enkele weken doet de rechtbank uitspraak