Kleinzoon verzetsheld hoopt gefusilleerde opa op Waalsdorpervlakte te vinden

DEN HAAG - 'Het heeft mijn familie veel verdriet gebracht dat ze niet weten wat er met mijn opa is gebeurd.' Pieter Koning is de kleinzoon van verzetsheld Simon Koning, die in 1944 werd gefusilleerd. Wat er precies is gebeurd met Simon tijdens de laatste dagen van zijn leven, is nog altijd onduidelijk. De familie van Simon hoopt dat er een onderzoek komt naar naar de eventueel nog aanwezige stoffelijke resten van oorlogsslachtoffers op de Waalsdorpervlakte en dat het lichaam van Simon gevonden wordt.
Een ijzige wind steekt op als Pieter over de duinen van de Waalsdorpervlakte loopt. 'Waarschijnlijk is mijn opa hier gefusilleerd. Het geeft een heel speciaal, maar ook een raar gevoel in mijn buik, als ik denk dat hij hier waarschijnlijk is neergeschoten.'
Pieters opa, Simon Koning, is in de Tweede Wereldoorlog veldwachter in de buurt van Hoorn. Hij zat in het verzet. Simon regelde onder meer voedselbonnen voor onderduikers en hield zich bezig met vervalsen van persoonsbewijzen. Maar hij werd verraden.

Oranjehotel Scheveningen

Simon besluit echter niet onder te duiken. 'Want dan zouden mijn oma, mijn tantes en mijn vader worden weggevoerd naar kamp Vught', vertelt kleinzoon Pieter. 'Hij heeft zichzelf aangegeven. Toen is hij door twee mannen van de Sicherheitsdienst hier naar het Oranjehotel in Scheveningen getransporteerd. Daar heeft hij een paar weken gezeten.'
Op 8 september 1944 is hij voor het laatst in levende lijve gezien. 'En daarna is hij waarschijnlijk hier op de vlucht, zo noemen ze dat, neergeschoten', aldus Pieter.

Onzekerheid en verdriet

De zoon van Simon - en dus de vader van Pieter - is negen maanden oud als hij zijn vader verliest. Pieter laat een foto zien van zijn opa met een kindje op zijn arm en zijn vrouw en drie zussen eromheen. 'Ze hebben zoveel leed gehad en altijd de onzekerheid dat ze niet weten wat er met mijn opa is gebeurd. Dat heeft gewoon heel veel verdriet met zich meegebracht.'
Verschillende families willen dat op de Waalsdorpervlakte opnieuw naar vermiste oorlogsslachtoffers wordt gezocht. Maar drinkwaterbedrijf Dunea, dat het gebied beheert, zegt in een verklaring dat ze op advies van het Ministerie van Defensie geen toestemming geeft. In 1945- 1946 zouden de bergingen zorgvuldig zijn gedaan en er zijn volgens Defensie geen slachtoffers meer te vinden.

Moderne zoektechnieken

Pieter is verbaasd over de reactie van Dunea en het Ministerie. 'Wij zijn overtuigd dat de mogelijkheden tegenwoordig zoveel verder gevorderd zijn dan in die tijd. Toen deden ze het met prikstokken en nu kunnen ze zoveel meer zien, zonder de hele bodembescherming aan te tasten.'
Het terugvinden van Simon zou de familie veel rust geven. 'Dan kunnen we het eindelijk afsluiten. Dat hij een echt graf krijgt waar hij recht op heeft. Alle mensen die hier liggen, zijn toch een soort helden die hebben gevochten voor Nederland, voor de vrijheid van Nederland. Hoe mooi zou het zijn als we die mensen een echt graf kunnen geven?'