Rayan (20) probeerde in te breken bij iemand: 'Het was niet mijn idee'

De jongeman met snor en een klein geschoren baardje op zijn kin, neemt plaats met zijn advocaat. Eerder zou hij bij de politie hebben verklaard dat hij niks te maken had met de poging tot inbraak. Inmiddels is hij van gedachten veranderd, laat hij aan de rechter weten. 'Ik wil nu wel wat zeggen', aldus de man.

'Ik was met nog één iemand. We hadden wat gedronken en zijn daarna naar de woning gegaan. De poging tot inbraak klopt. We hadden het raam geforceerd, waardoor het kapot ging en op de grond viel. Ik pakte het glas op, omdat ik het terug wilde leggen en toen heb ik mezelf ook verwond. Ik heb het gedaan, ik heb er spijt van. Daarom zeg ik dit nu. Na het incident heb ik nooit meer te maken gehad met politie of justitie. Het spijt me echt en daarom wilde ik het eerlijk vertellen', aldus Rayan.

De rechter zegt het op prijs te stellen dat hij de waarheid spreekt. 'U geeft al antwoord op veel vragen die ik had. Want ik dacht ook, hoe komt het nou dat er bloed is gevonden op dat raampje? Ze hebben het getest en dat blijkt vrijwel zeker uw bloed. Maar dat vertelt u net inderdaad. Hoe is dat raampje dan eigenlijk kapot gegaan?'

Volgens Rayan is hij daar niet verantwoordelijk voor. 'Iemand anders deed dat.' Als de rechter verder vraagt over die andere persoon beroept Rayan zich op zijn zwijgerecht. 'Ik was wel met iemand anders, maar ik wil het alleen over mezelf hebben nu.'

De rechter laat het daarbij. 'Maar ik ben toch wel benieuwd waarom u daar was. Waarom probeerden jullie daar in te breken, wat was het plan?' Rayan kijkt haar aan. 'Het was niet mijn idee. Ik ben dom geweest door mee te gaan. Diegene vroeg of ik meeging.' De rechter is niet tevreden. 'Maar waarom naar dat huis en bijvoorbeeld niet naar de supermarkt?' 'Ja, ik had een auto. Die is ook herkend volgens mij', aldus Rayan.

Dat blijkt inderdaad het geval. Een getuige zag een auto wegrijden met geblindeerde ramen. Het bleek de auto van de vader van Rayan te zijn, die Rayan daarna weer voor de deur van zijn ouderlijke huis parkeerde. Wat ze precies in de woning zochten en waarom ze deze woning uitkozen, blijft onbekend. 'Er werd mij gewoon gevraagd mee te gaan. Ik had wat gedronken, maar dat was ook niet de reden om het te doen. Ik kom eigenlijk zelf niets te kort, mijn gezin ook niet. Ik werk bij mijn broer zijn bedrijf in het weekend. Het is gewoon echt dom wat ik heb gedaan.'

Uit het strafblad van Rayan blijkt dat hij eerder een keer is veroordeeld voor jeugddetentie. 'Ik heb alles goed geëindigd met de reclassering en me aan alle voorwaarden gehouden', zegt de 20-jarige. 'Maar u liep nog in uw proeftijd toen u dit delict pleegde, een van die voorwaarden was om niks meer te doen', reageert de rechter.

Rayan zegt dat hij zijn leven nu op de rails heeft. 'Het gaat echt veel beter. Ik studeer nu ook verder. Ik heb het contact met mensen die een slechte invloed op me hadden, verbroken. Ze zeiden bij de reclassering ook dat ik moest opletten met wie ik omga. En nu zie ik dat zelf ook in, nu ik hier zit: dat zij echt geen goede invloed op mij hadden.'

'Dat klinkt verstandig', zegt de rechter. Waarna Rayan opnieuw zijn spijt wil betuigen. 'Het is alweer een tijd geleden en uit het niets komt er een brief binnen dat ik naar de rechtbank moet komen. Alles gaat goed in mijn leven nu, ik heb ook een nieuwe vriendin. En dan komt er zoiets uit mijn verleden. Het spijt me echt.'

De rechter zegt het te snappen. 'Maar aan de andere kant: dit is best iets ernstigs. Daar moet toch iets mee gebeuren en een keer worden afgehandeld.' Omdat hij onder meer bekend heeft, vindt de officier van justitie hem schuldig. 'Ik twijfelde eerst nog of ik jeugdstrafrecht toe wil passen, omdat meneer nog erg jong is, maar ik kijk toch naar het volwassenenstrafrecht. Volgens de richtlijnen staat daar dan gevangenisstraf op', begint ze. 'Maar we zijn nu ook bijna twee jaar verder. En ik vind het niet meer nodig om meneer naar de gevangenis te sturen. Ook gezien het feit dat hij zijn leven nu op de rit heeft. Maar het blijft hartstikke brutaal om te proberen een woning binnen te komen. Er was niemand thuis, maar het is heel beangstigend voor mensen.'

Ze eist een taakstraf van 180 uur. Zijn advocaat probeert zich onder andere nog hard te maken voor het jeugdstrafrecht, maar de rechter gaat daar niet in mee. 'Als ik kijk naar wat er normaal wordt gegeven voor zulke feiten, dan zijn dat echt behoorlijk stevige gevangenisstraffen. Maar als u nu vertelt over uw leven en de plannen die u hebt, dan ben ik blij dat de officier van justitie daar ook rekening mee heeft gehouden in haar eis.' Rayan krijgt 180 uur. Hij bedankt de rechter.