Lied over Binnenhof zonder cynisme: 'Even klaar met die grote bek'
23 januari 2022, 14:30 • 3 minuten leestijd
DEN HAAG - Het Binnenhof in Den Haag is nu echt dicht. De komende jaren wordt het 900 jaar oude gebouwencomplex grondig verbouwd en opgeknapt. En dat is hard nodig ook. Cabaretière Dorine Wiersma hoopt dat niet alleen het gebouw zelf, maar ook het politieke elan straks weer zal glanzen als vanouds. Ze schreef een lied in troubadourstijl over de wederopbouw van dit Haagse icoon. Het werd een ingetogen lied zonder een spoor van ironie. En dat is voor Dorine zelf ook even wennen.
Dorine Wiersma geeft het zelf toe in het radioprogramma UIT van Radio West: 'Ik ben geen heilige.' Daarmee doelt ze op haar liedjes, die soms recht voor zijn raap zijn en doordrenkt van het nodige cynisme. Het meest kenmerkend is wellicht het lied over schrijfster Heleen van Royen: 'Ligt ze straks in haar graf, rukt ze Petrus nog af. (...) En zij wij dus nog lang niet bevrijd van die tang. Van dat hijgende wijf met haar zieke geschrijf.' Het is misschien weinig fijnzinnig, maar ze won er ooit wel de Annie M.G. Schmidt-prijs mee.
Maar Dorine is er vooralsnog even klaar mee; met 'die grote bek'. Toen zij van de organisatie Neerlands Diep het verzoek kreeg om een lied te schrijven over de verbouwing van het Binnenhof, koos ze een voor haar heel andere aanpak. Klein en ingetogen. Hoopvol ook. En met Keltische klanken die een beetje doen denken aan het geluid van een Middeleeuwse minstreel. 'Ik heb juist geprobeerd om het eens op een andere manier aan te pakken. Niet direct of op een persoon, maar een beetje dichterlijk. Minder geestig dan normaal. Dat gitaarthema had ik al een tijdje en daar heb ik het hele lied omheen gebouwd. Ik vond dat ook goed passen bij het Binnenhof', vertelt ze.
'We schreeuwen teveel naar elkaar'
Desondanks is het niet zomaar een liedje over een oud gebouw. Dorine probeerde in de tekst wel degelijk gelaagdheid aan te brengen. Want wat voor dat gebouw geldt, is volgens haar ook van toepassing op de politiek en alle grondslagen daarvan. Toen zij de tekst schreef was de formatie nog in volle gang. 'Het was een inkoppertje om die twee beelden met elkaar te verbinden.' Maar dat dan zonder te verwijzen naar bepaalde personen of partijen.
De keuze om het algemeen te houden heeft voor Dorine te maken met de sfeer in de samenleving, die zij momenteel als zeer onprettig ervaart. 'Iedereen staat zo in de modus van: naar elkaar wijzen, elkaar de schuld geven. Zo is de Nederlander nu eenmaal. En ik ook', geeft ze ruiterlijk toe. 'Maar ik heb de laatste tijd het gevoel dat al dat schreeuwen niet meer aankomt. We zitten allemaal al twee jaar lang vol frustratie en zitten niet lekker in ons vel. Ik heb deze keer voor mezelf geprobeerd om het op een andere manier aan te pakken. De politici hebben er best een puinhoop van gemaakt, maar iedereen verdient een tweede kans.'
Toernee
Het Binnenhoflied van Dorine Wiersma maakt deel uit van haar nieuwe voorstelling 'Vlieg Op'. Afhankelijk van de verwachte versoepelingen speelt ze die op vrijdag 29 januari in het Rietveld Theater in Delft en op 16 februari in Theater Pepijn in Den Haag. Daarna hoopt zij ook nog te spelen in Monster, Bodegraven en nog een tweede keer in Delft.
