Politici nemen elkaar én zichzelf op de hak tijdens Haags 'correspondents dinner'

Wie met die uitspraak in het achterhoofd luistert naar de mensen die hier in het spotlicht achter de microfoon gaan staan, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat politiek voor de dapperen is. Misschien ook wel niet zo gek. Want de meeste Haagse politici die hier bijeen zijn gekomen voor de tweede editie van het ‘correspondents dinner’ hebben al wat ervaring.

Ze kwamen vol hoop om Den Haag iets mooier te maken naar het stadhuis. Maar ontdekten ook dat het verdriet soms om de hoek ligt. Een plan dat averechts uitwerkt, een voorstel dat niet de benodigde meerderheid haalt, een dolksteek in de rug van iemand waarvan je dacht dat het een bondgenoot was, een onverkiesbare plek op een lijst, een keihard zetelverlies.

Daar herinneren ze elkaar hier vaak ook genadeloos aan. Veelal drijven ze de spot met anderen, vaker nog met zichzelf. En heel eerlijk: dat zijn vaak ook verreweg de beste grappen. Dat laat bijvoorbeeld Simon Fritschij zien, tot voor kort fractiemedewerker bij de ChristenUnie/SGP in het Haagse stadhuis, nu de nummer twee op de kieslijst. Haarfijn analyseert hij dat er in de top 10 van de lijst van de collega's van Hart voor Den Haag naast Rita Verdonk geen vrouwen staan. 'De telefoon stond roodgloeiend. Allemaal SGP’ers of wij dat ook niet voor elkaar konden krijgen.'

Of Rutger de Ridder, de nummer acht van de VVD. Hij noemt PvdA-wethouder Martijn Balster de 'ayatollah van de sociale huurwoningen'. Om daaraan toe te voegen: 'Wij hebben niets met sociaal'. En Leonie Gerritsen van de Partij voor de Dieren: 'Wij veganisten staan nou niet bepaald bekend om onze humor.'

Het correspondents dinner is komen overwaaien uit de Verenigde Staten. Daar was het jarenlang een traditie dat de president tijdens een diner grappen maakte over onder meer journalisten. Hier in de Schilderswijk is het een beetje aangepast. Dertien politici mogen vijf minuten grappen maken op een klein podium midden in de zaal. Van de grotere partijen in alleen Hart voor Den Haag niet aanwezig, volgens Bral besteedt die partij de tijd liever aan het flyeren.

Zo zwart op wit, zonder de beschutting van de zaal waarin voor even bijna alles mag, verliezen de grappen meer dan waarschijnlijk hun charme of lijken ze soms zelfs ongepast. Maar uitgesproken door iemand die daarvoor net even hard onder handen is genomen, moet toch veel kunnen, wordt vanavond maar weer duidelijk.

Zo relativeert CDA-lijsttrekker Hilbert Bredemeijer zijn eigen pogingen om als wethouder de troep in de stad opgeruimd te krijgen. 'Je kan van de straat eten… Er ligt genoeg.' Maar en passant deelt hij ook een koekie uit aan zijn collega Liesbeth van Tongeren (GroenLinks), die medeverantwoordelijk is voor het schoonhouden van Den Haag. 'Zij heeft zo’n hekel aan plastic op straat dat ze het in haar gezicht laat spuiten.'

Anderen durven zelfs ook hun eigen kwetsbaarheid te laten zien. Want doe het Mikal Tseggai van de PvdA maar na om hier op het podium in je eentje een eigen variant op O, o, Den Haag te gaan zingen. Of zoals Rick Hoefsloot van de SP een grap te maken over je eigen 'pornosnor'.

Winnaar van de avond, daar is bijna geen twijfel over mogelijk, is uiteindelijk Peter Bos van de Haagse Stadspartij. Hij maakt op meer dan ludieke wijze duidelijk waarom niet langer Joris Wijsmuller, maar Fatima Faid de lijsttrekker van die partij is bij de verkiezingen volgende week. Een voor een loopt Bos alle andere partijen af. Wat blijkt? Geen van de lijsttrekkers van de partijen is in Den Haag geboren. Meppel, Zwolle, Harderwijk, Delft of zelfs Colombia: ze komen uit heel Nederland, zelfs van over de hele wereld. Behalve Faid. Haar wieg stond in Den Haag. Bos: 'Willen jullie meer of minder Hagenezen?'

In de nacht van volgende week woensdag op donderdag wordt het voor de aanwezige politici duidelijk of hun partij succes heeft of niet. En of de droefheid wordt vermeerderd. Wie weet is er over vier jaar weer zo’n dinner in Samson. Voor de humor blijft de politiek in ieder geval een mooie bron.