Steven en Rayan betrapt met ruim 34 kilo hennep: 'Je kiest ervoor om dit werk te doen'

De twee jongemannen hebben allebei een eigen advocate. Een van de mannen heeft een wit overhemd aangetrokken voor de zitting, de ander een met streepjes. Ze worden onder meer verdacht van het feit dat ze een grote hoeveelheid hennep bij zich hadden en de hennep ook zouden bewerken, verwerken, verkopen of vervoeren.

Rayan was op het moment van de arrestatie bij de woning van Steven in Leidschendam. In Stevens kelderbox werd een enorme hoeveelheid hennep aangetroffen, ook in zijn woning bleek de softdrugs niet te ontbreken. En in de auto van Rayan troffen agenten best wat aan. Bij elkaar ruim 34 kilo.

Hoe de politie hen op het spoor was gekomen, blijft onduidelijk. Maar in 2019 bleek Rayan ook al te zijn aangehouden met zo’n 38 gram hennep op zak. Die zaak wordt nu ook meegenomen.

Als de twee voor de rechter zitten, is het eerst de beurt aan Rayan om uitleg te geven. Hij lijkt net iets meer ontspannen dan Steven en heeft zijn armen op tafel gelegd. Steven zit kaarsrecht met zijn handen op zijn benen en kijkt gespannen voor zich uit. 'De politie kende u al een beetje, omdat het de tweede keer was en u nu in verband hield met een groter geheel', begint de rechter tegen Rayan.

'Ja', zegt hij snel. 'Die 38 gram in 2019, daarvan zei u: dat is voor eigen gebruik. Best wel veel misschien. Wilt u nog iets zeggen?' Rayan zegt van niet. Tijdens een van zijn aanhoudingen had hij verklaard dat hij assistent-manager is bij een coffeeshop. Maar daar wil hij verder ook niets over kwijt.

De rechter wendt zijn blik maar naar Steven. In zijn kelderbox en huis werd ruim dertig kilo aangetroffen. 'Wilt u daar nog iets over zeggen?' Het gezicht van Steven wordt langzaamaan roder. 'Nog niet, denk ik…' 'Er komen niet veel momenten meer…', reageert de rechter. Steven stamelt: 'Ik schrok wel dat het zo veel was.' De rechter kijkt verbaasd. 'Dat komt toch bij u vandaan, uit de kelderbox?' Steven: 'Daar wil ik eigenlijk niks over zeggen.' 'Maar je weet toch wat je in huis hebt?', probeert de rechter nog. 'Nee', is het korte antwoord.

Tot hij opeens wel meer informatie geeft. Het was niet van hem, maar hij kreeg geld om het op te slaan voor anderen, voor een coffeeshop. 'Maar daar wil ik verder niks meer over kwijt', zegt Steven weer, die gespannen op zijn stoel zit. Als de rechter zich tot de andere verdachte wendt, wil Rayan toch ook iets meer vertellen. 'Ik werk voor een coffeeshop, dit is werk gerelateerd voor mij. Het is jammer dat het zo moet gaan. Achterdeurproblematiek', zegt hij. De rechter fronst zijn wenkbrauwen en wil meer weten over de coffeeshops, maar ook de mond van Rayan gaat weer op slot.

Steven blijkt niet in een coffeeshop te werken, maar in de horeca. 'Weten ze dat je hier bent?', vraagt de rechter. Steven schudt zijn hoofd. 'Dagje vrij genomen?' 'Het is mijn papadag', zegt Steven. 'Ah, dat kan niet beter gepland zijn dus.' Daar is Steven het mee eens.

De officier van justitie vindt bewezen dat de mannen schuldig zijn. 'Er werd al gesproken over achterdeurproblematiek. Maar ik kan mijn ogen daar niet helemaal voor sluiten. Ik ben het ermee eens dat het opium- en hennepbeleid uitgaat van een werkelijkheid die we alleen in sprookjesboekjes kennen. De verkoop van softdrugs wordt gedoogd, maar alle andere handelingen zijn verboden. Maar kan ik dan zeggen dat als iemand maar zegt dat het voor een coffeeshop is, het valt onder het gedoogbeleid? Dat is voor mij niet het geval.' Hij gelooft ook niet dat het hennepbezit bij Rayan voor eigen gebruik was, zoals hij eerder verklaarde.

De officier van justitie eist voor Steven 120 dagen gevangenisstraf, waarvan 118 voorwaardelijk, omdat hij al twee dagen in voorarrest heeft gezeten. Met een proeftijd van twee jaar. En een werkstraf van tachtig uur. Rayan krijgt een eis van dertig dagen gevangenisstraf, waarvan 28 voorwaardelijk, omdat bij hem officieel minder was aangetroffen. Hij zat ook twee dagen in voorarrest. Daarnaast een werkstraf van zestig uur.

Hun advocaten gooien het erop dat de exacte hoeveelheid hennep nooit exact berekend is. Want er zat ook tabak bij en plastic omheen. Ook zou Steven niet weten dat er zo veel kilo hennep in zijn kelderbox zou liggen, want hij had de sleutel niet. En ze hameren op de 'achterdeurproblematiek'. Maar de officier van justitie is het niet met hen eens. 'Je gaat agenten niet vragen om joints uit te rollen om uit te zoeken wat tabak en hennep is. Het is in zijn geheel strafbaar. En over de problematiek: het is een stukje goedgelovigheid. Het kon net zo goed in het illegale circuit verdwijnen. De verdachten mogen zich in de handen knijpen dat hier überhaupt rekening mee wordt gehouden.'

Rayan, die om de haverklap zijn hoofd naar zijn advocaat draait, zegt nog: 'Ja, jammer dat het zo gaat. Ik doe gewoon mijn werk. Ik doe niks verkeerd. Excuses, in mijn ogen dan.' Steven wacht liever het oordeel af.

De rechter vindt de twee ook schuldig. 'Het moet niet te makkelijk aankomen op achterdeurproblematiek. Het is dubbelzinnig in Nederland. Maar als je dan met zo veel rond gaat lopen, al een keer bent aangehouden en dit werk kiest, dan moet je weten dat je ergens op kan vastlopen. Je kiest ervoor om dit werk te doen.'

Rayan die doorheeft dat het om hem gaat, steekt zijn hand nog op. 'Mijn cliënt wil nog wat zeggen geloof ik', zegt zijn advocate. 'Nee, kans gehad, het is drie keer gevraagd.' Steven wordt veroordeeld voor 120 dagen gevangenisstraf, waarvan 118 voorwaardelijk en Rayan tot dertig dagen gevangenisstraf, waarvan 28 voorwaardelijk. Met een proeftijd van twee jaar, maar zonder de werkstraffen die de officier van justitie eiste. De twee lopen enigszins gerustgesteld naar de uitgang. Rayan zegt iedereen in de zaal nog gedag.