Carla (79) redt jongen na val van dak: 'Anders was het hem fataal geworden'

De 17-jarige jongen was druk bezig met het leggen van zonnepanelen op een dak in de Bommellaan in Wassenaar, toen hij opeens de grip verloor op het dak en naar beneden viel. Op het moment dat hij van het dak gleed, zat Carla een paar verdiepingen lager te telefoneren met haar dochter. 'Ik hoorde een harde knal en zag hem in mijn voortuin neervallen', vertelt Carla. 'Ik heb toen meteen de telefoon neergegooid en ben zo snel mogelijk naar buiten gelopen. Ik loop alleen met een wandelstok en heb een slecht been, dus het ging niet zo snel.'

'Maar dat doet niet ter zake', wuift zij snel weg. 'Toen ik bij hem aankwam, zag ik dat hij bewusteloos was. Als iemand bewusteloos is, moet je hem eerst stabiel leggen', legt Carla uit. 'Toen kwam hij gelukkig een beetje bij, maar al snel zag ik ook dat hij weer weg begon te vallen. Dan kan hij in een coma raken en dat moet je natuurlijk voorkomen. Dus toen ben ik een tijdje bezig geweest, zodat hij zijn ogen openhield en een beetje bleef praten.'

Carla was ondertussen ook druk bezig om te controleren of de 17-jarige zonnepaneelwerker verder nog verwondingen had. 'Toen zag ik dat hij een enorm grote bult op zijn hoofd had die open was gesprongen.'

De jongen was samen met een collega aan het werk op het dak. 'Ik heb die collega meteen naar binnen gestuurd om mijn EHBO-koffer te pakken. Door de schrik en de spanning heeft hij deze alleen uit zijn handen laten vallen', vertelt Carla. 'Hierdoor is hij kapot gegaan, want de twee binnenkleppen zijn afgebroken. Dat vind ik wel jammer, maar als dat het ergste is. Ik moet binnenkort maar een nieuwe koffer op de kop tikken.'

Nadat Carla de koffer van de collega had gekregen, kon ze hem verder verzorgen. 'Hij had ook nog een andere barst op zijn hoofd. Die heb ik schoongemaakt en vervolgens zijn hoofd verbonden', somt zij op. 'Ook heb ik nog wat bloed weggehaald bij zijn neus en zijn heup stabiel gelegd, want daar had hij pijn.'

'Vervolgens ben ik verder gegaan met hem bij bewustzijn houden. Ik heb zelfs aan hem gevraagd: ga je nog op vakantie?', zegt Carla lachend. 'Ik dacht: als hij maar blijft praten', voegt ze toe. Terwijl Carla bezig was met de jongen te verzorgen, hadden omstanders en buren de hulpdiensten gewaarschuwd. 'Iemand anders had ondertussen 112 gebeld. Dus op een gegeven moment kwamen er een traumahelikopter, twee ambulances en twee politieauto's.'

Later bleek dat het snelle handelen van Carla cruciaal is geweest voor het leven de 17-jarige jongen. 'Nadat hij naar het ziekenhuis werd vervoerd, kwam een van de artsen uit de traumahelikopter naar me toe en vertelde dat hij het niet had gered als ik twee seconden later bij hem was geweest', vertelt Carla. 'Doordat ik hem in een stabiele houding heb gelegd en bij kennis heb gehouden, leeft hij nog.'

Ondanks dat Carla een heldendaad heeft verricht, blijft zij er zelf nogal nuchter onder. 'Ik ben zelf 30 jaar verpleegkundige geweest en heb daar ook een eed voor afgelegd. Dus ik vind het heel normaal om zoiets te doen', zegt de 79-jarige vrouw. 'Op dit soort momenten hoor je gewoon voor elkaar klaar te staan en alles te doen wat je kan.'