Jeffrey Huf breekt landelijk door met zijn HUF Saus: 'Zelfs tot in België te koop'

De weg ernaartoe was lang en hobbelig. Weinig bleef Huf bespaard. Zijn been werd geamputeerd, hij kwam in een uitkering terecht, verloor zijn huis, kreeg een dubbele nekhernia en belandde tot overmaat van ramp zelfs in de gevangenis. 'Niet vanwege criminele praktijken, maar door gedoe over een boete.'

Inmiddels is de zon in het leven van de Hagenees weer gaan schijnen. Allemaal dankzij zijn saus. 'Ik ben ervan overtuigd dat het heel groot gaat worden en dat hij straks ook bij andere winkelketens in de schappen ligt', zegt hij opgewekt. 'Maar ik moet niet te hoog van de toren blazen en mezelf nog wel bewijzen.'

De saus is nu nog niet zo bekend en wordt op kleine schaal verkocht bij een aantal winkels, vooral in de Haagse regio. Maar vanaf eind deze maand ligt hij in de schappen van de landelijke winkelketen Big Bazar. Met ruim honderd vestigingen, van Groningen tot aan Maastricht. Zelfs in de dertien winkels in België wordt de saus straks verkocht. Aan de naamsbekendheid moet nog wel even gewerkt worden.

Met flessen vol van het spul gaat hij daarom langs al die filialen en dat wordt zeker een flinke opgave. 'Ik heb natuurlijk mijn HUF sausmobiel, een soort overdekte scooter. Die gaat maar 50 kilometer per uur, dus daarmee kom ik niet naar Brabant. Ik moet een auto gaan regelen, dat wordt echt een hele operatie. Ik ben voorlopig wel even van de straat, ja', lacht hij met zijn bekende schorre stem.

'Hier in de Haagse regio weten de mensen wie ik ben. Ze haten me, of ze vinden me lachen. Een van de twee. Dat maakt het allemaal toch wat makkelijker. In de rest van het land moeten ze mij nog leren kennen.' Maar wat is dan die HUF saus? 'Hij past bij veel gerechten. Bij vis, friet, kipproducten maar ook bij de chips.' En wat zit er dan in?

'De basis is echte mayonaise. Verder geroosterde pinda's, een melange van Indonesische kruiden en tot slot een chilipepertje voor een pittige nasmaak.' Dat klinkt goed, maar hoe smaakt dat dan? 'Nou, het begint met het zuurtje van de mayonaise, dan komt en wat romig gevoel, dan de kruiden en tot slot dus een pittige bite. En je proeft heel duidelijk de pinda.'

Om te begrijpen hoe de saus ooit is ontstaan, moeten we eerst het levensverhaal van deze ras-Hagenees kennen. Dat leest als een schelmenroman. Jeffrey Huf was eerder dj, bedrijfsleider, kok, portier, columnist, kassenbouwer, radio- en televisiepresentator en werkte in een coffeeshop. Ook had hij zelf ook nog een antiekwinkel en werkte in een slachterij.

Tussendoor raakte hij zijn huis kwijt, kwam door het niet kunnen uitvoeren van een taakstraf in de gevangenis terecht en tot overmaat van ramp verloor hij ook nog zijn been, nadat een ontsteking maar niet wilde herstellen door zijn suikerziekte. Maar rond Kerst kwam er een oplossing, uit onverwachte hoek.

'Ik maakte de HUF saus altijd al in de horecazaken waar ik als kok werkte. Het is echt een geheim recept, ik wilde niet dat mijn collega's erachter kwamen.' Hij ging ver om dat zo te houden. 'Ik gooide de verpakkingen van de ingrediënten altijd in een aparte zak en deed die in een container drie straten verderop. Zo bang was ik dat het uitlekte. Want die saus was top. Ik kreeg er altijd erg goeie reacties op.'

De saus bleek uiteindelijk zelfs zijn redding. 'Het was vlak voor Kerst en ik had geen piek in mijn zak, maar ik wilde toch iets leuks organiseren voor mijn familie. Toen dacht ik: die saus. Die saus. Ja! Die ga ik thuis maken. Dus ik had een berichtje op Facebook gezet, dat ik bakjes ermee ging verkopen. Ik dacht als ik 30 of 40 liter weet kwijt te raken, dan is het mooi.'

Maar toen kwamen er ineens vierhonderd bestellingen binnen. 'De bakken saus vlogen de deur uit. Ik stond mezelf in het zweet te werken in het kleine keukentje van het flatje driehoog achter waar ik inmiddels woonde. Maar hierdoor kon ik mijn familie wel met de Kerst een mooi cadeautje geven en het gezellig maken.'

Dat eerste succes smaakte naar meer. Een vriend bracht Huf in contact met een cateringbedrijf dat de saus in grote hoeveelheden ging maken. 'Hele aardige gasten, maar de saus was toen nog niet lang houdbaar.' Nu wordt de saus in een professionele fabriek gemaakt en is hij acht maanden te bewaren.

De verkoop gaat steeds beter, zegt Huf. 'Het begon met een aantal mensen die het mij gunden, bij de speciaalzaken en supermarkten hier in Den Haag. Het was wel even doorknokken. Want net toen het begon te lopen, kwam corona. Daar ben ik gelukkig doorheen gekomen en daar ben ik ook wel echt trots op. Ook dat mijn saus straks landelijk te koop is.'

Een echte Haagse doorzetter dus en nu ook een heuse zakenman. Toch heeft hij nog wel een beetje dat 'blowen en zuipen imago' aan zijn kont hangen. Terecht? 'Die tijd is geweest. Ik ben bedrijfsleider in een coffeeshop geweest en ik was dj. Dat was natuurlijk drie nachten in de week holadiejee. Vrouwen, seks, drugs en rock-'n-roll.'

Ergens zit dat er natuurlijk wel nog steeds in bij de 'keurige' ondernemer. Huf: 'Ach, ik ga natuurlijk nog weleens een verkeerd straatje in. Als er wat te vieren is, dan drinkt Jeffrey Huf een drankje mee. Zo simpel is dat. Helaas rook ik ook nog steeds. Of dat niet slecht is voor mijn been? Nou, dat is inmiddels van titanium. Dat zal van dat gerook niet gaan roesten', zegt hij met een flinke dosis zelfspot.

Huf schreef zelfs een boek over de amputatie van zijn been. 'Dat zat vol met pijnlijke verhalen, maar ook met die zelfspot. Je zou cynisch kunnen zeggen dat het mij op de been houdt', lacht hij. Ondertussen zit hij alweer vol met nieuwe plannen.

'Ja, als je het serieus aanpakt moet je meerdere sauzen in je assortiment hebben. Dus ik werk aan een opvolger. Nu met een ander nootje dan de pinda, maar meer wil ik daar nog even niet over verklappen. Ik hoop die nieuwe saus over drie maanden op de markt te hebben.'

Voor die nieuwe plannen is ook ruimte, nu zijn leven in rustiger vaarwater is beland. De rock-'n'-roll is er dus een beetje af en heeft plaatsgemaakt voor zakelijke energie. Toch zal Huf vermoedelijk altijd blijven opvallen. Maar echt erg vindt hij dat niet.

'Het maakt me nog steeds geen reet uit wat mensen van mij vinden. Maar ik heb wel de mazzel dat ik een kameleon ben. Ik ben geboren in een kliniek van De Volharding, op Scheveningen. Op de Frankenslag nota bene, super chic. Maar ik ben géén Hagenaar, ik ben een echte Hagenees.'

Toch kan hij met allerlei rangen en standen omgaan. 'Ik kan mezelf qua vocabulaire en mentaliteit best wel goed staande houden aan beide kanten van de Laan van Meerdervoort. Er zijn ook kakkers waar ik best een heel goede relatie mee heb', lacht hij. 'Nu dus nog de rest van Nederland.'

Ook Big Bazar hoopt daar natuurlijk op. 'We vinden het leuk iemand met een jonge zaak een kans te bieden, dat doen we graag', laat het bedrijf weten. Maar er zijn heel veel producten, wat maakt dan het verschil?

'Het is bijzonder dat dit product dankzij Jeffrey echt een eigen gezicht heeft. Hij gaat ermee langs verschillende filialen en gaat proberen het personeel ambassadeurs te maken.' Hoeveel flessen van de HUF saus Big Bazar denkt te verkopen, dat kunnen ze niet aangegeven. 'Je moet ook altijd een beetje geluk hebben met je product. Maar we staan er zeker positief in.'