Moord op Renée verwoest levens familie: 'Het enige dat van haar over is, is een klein plukje haar'

Bloemen op de plek waar het lichaam werd gevonden
Bloemen op de plek waar het lichaam werd gevonden © John van der Tol
DEN HAAG - 'Nog altijd raast de wereld door en gaat ons gezin in slow motion en zonder glans verder.' De moeder van de vermoorde Renée (23) uit Den Haag kan een jaar later nog altijd niet bevatten dat 'haar meisje' er niet meer is. Tijdens de rechtszaak deed ze - net als haar zoon en man - geëmotioneerd haar verhaal. '23 mei 2021 is ons leven abrupt tot stilstand gekomen.'
De ouders en één van de twee broers van Renée schetsten tijdens de rechtszaak dinsdag een beeld van Renée. Ze was volgens haar vader 'een doorzetter, super sportief en erg sociaal'. Ze deed aan meerdere sporten en zat in het Ladies Xtreme rugbyteam van de Haagsche Rugby Club (HRC). 'Haar liefde, creativiteit, behulpzaamheid en haar onuitputtelijke doorzettingsvermogen waren inspirerend', zegt haar broer Philippe.
De 23-jarige Renée
De 23-jarige Renée © Privéfoto
'Het leven van mijn dochter was nog lang niet af. Het was eigenlijk nog maar net begonnen', zegt haar vader. 'Na de middelbare school was zij haar droom aan het verwerkelijken, sportfysiotherapeut voor gehandicapten. In stapjes was zij daarnaartoe aan het groeien, die ontwikkeling was niet voltooid, dat besefte zij en daarom zagen wij haar knokken.'
Het lichaam van de Haagse Renée werd mei vorig jaar gevonden aan de Doorniksestraat in Den Haag. De 42-jarige Ferry T. zou haar hebben misbruikt, doodgestoken en vervolgens in brand hebben gestoken. Het openbaar Ministerie (OM) heeft dinsdag een celstraf van achttien jaar en tbs met dwangverpleging geëist tegen T. uit Den Haag.

'Brandende lichaam voor ogen'

De dag voor haar dood werd Renée aangenomen bij de Haagse brandweer. 'Het is ook in dat verband zo vreselijk pijnlijk dat ze brandend werd aangetroffen door haar toekomstige collega's', vertelt haar moeder tijdens de zitting. 'Nog dagelijks heb ik haar brandende lichaam voor ogen. Mijn meisje dat bij de selectie voor diezelfde brandweer zo'n indruk had gemaakt, brandend in de berm, terwijl haar toekomstige collega's haar lichaam blussen.'
Ferry T. tijdens de rechtszaak van de vermoorde Renée
Ferry T. tijdens de rechtszaak van de vermoorde Renée © Theresa Hartgers
Ze snapt er niets van en zit vol vragen. 'Waarom? Waarom? Waarom moest de verdachte mijn lieve dochter met al haar levenslust en ambitie, nadat hij haar al zo gruwelijk verwondde met een mes, ook nog in brand steken?' Verdachte Ferry T. zei tijdens de zitting dat hij zich niets meer kan herinneren van haar dood. En dat zit de familie dwars. 'Hij heeft zo veel momenten gehad om tot inkeer te komen. Er waren op zo veel momenten mogelijkheden om hulp in te schakelen', zegt de vader.

'Ik zie beelden voor me'

Het valt de familieleden zwaar dat ze het lichaam van Renée niet meer mochten zien vanwege de verminking. 'Wij hebben haar opgehaald verpakt in een body bag', zegt haar vader.
'In m'n gedachten weet ik precies hoe ze eruitgezien heeft in verbrande toestand. Ik zie deze beelden voor me', zegt haar moeder. 'Ze overvallen me op onverwachte momenten overdag in het donkerst van de nacht en ik weet niet wat erger is, de confrontatie die ik niet mocht hebben, of de beelden die ik nu zo vaak nog voor me zie.'

'Renée zal altijd 23 blijven'

De moord heeft haar leven totaal verwoest. 'Er stond een heel team om ons heen, maar niets voorzag in de meest basale behoefte: overleven. Ik heb dit proberen op te lossen, maar dit is niet gelukt en het op orde houden van mijn leven is nog steeds lastig', zegt ze.
'Wij als ouders en broers zullen de brute daad van deze verdachte ons leven lang met ons dragen', benadrukt ook de vader. 'Nooit zal ze er meer bij zijn als we samen Kerst vieren of samenzijn voor een verjaardag. Renée zal altijd 23 blijven. De herinneringen aan haar koesteren wij, maar de levenslange verbondenheid aan haar pijn en gruwelijkheden waarvoor deze verdachte verantwoordelijk is, gaan nooit meer over.'

Klein plukje haar

En ook Renées broers kunnen de pijn nauwelijks verdragen. 'Er gaat geen uur van de dag voorbij dat ik er niet aan denk. Terwijl het leven om je heen gewoon doorgaat en mijn eigen leven stilstaat', aldus broer Philippe in de verklaring in de rechtbank.
'Van de nieuwe bucketlist van Renée die we tussen haar spullen vonden, heeft ze niets kunnen afstrepen. Van haar en onze gezamenlijke toekomstplannen is niets meer over. Het enige dat nog over is, is een klein plukje haar dat we van de recherche thuis overhandigd kregen.'