Haagse tweeling met Dafjes door Afrika in documentaire 'De Roep van de Woestijn'

Documaker Pierre Jacobs met De roep van de Woestijn
Documaker Pierre Jacobs met De roep van de Woestijn © Omroep West
LISSE - 'Het is heimwee wat ik voel als ik naar de foto kijk van de Melkweg boven de woestijnvlakte', zegt filmmaker Pierre Jacobs in zijn montagestudio in Lisse. 'Als ik dit zie dan wil ik maar één ding en dat is terug naar de woestijn.' De tv-documentaire die zaterdag op TV West wordt uitgezonden, heeft Jacobs geen cent opgeleverd, maar wel onvergetelijke ervaringen gegeven. En veel lekke banden, mankementen aan de woestijntrucks en tegenslagen. 'De Roep van de Woestijn' is een filmportret van de twee Haagse broers Loek en Jim Vermeulen die al meer dan 50 jaar door Afrika reizen. Eerst met Dafjes, later met trucks met medereizigers.
De Haagse broers Vermeulen vertrokken eind jaren 60 als 19-jarige avonturiers in drie Dafjes de Afrikaanse woestijn in. Het werd een trip van meer dan 60.000 kilometer. De reizen combineren de broers altijd met kleinschalige hulp aan de bewoners van de zandvlaktes. Zoals materiaal brengen voor een waterput. 'We gingen eenmaal rondom Afrika rijden. Vonden wij natuurlijk prachtig', zegt Loek Vermeulen in de documentaire 'De Roep van de Woestijn'. 'Het waren fantastische nachten. We hadden geen tenten, want dat paste niet in de auto's. We sliepen op een zeiltje', zegt tweelingbroer Jim.
Het is een uniek duo, deze twee mannen. Loek en Jim zijn momenteel dik in de zeventig, maar het zijn kwajongens. 'En dat zijn ze al van kinds af aan,' zegt Jacobs. 'Ze hebben altijd kattenkwaad uitgehaald. Uiteindelijk hebben ze het zo bont gemaakt, dat ze op kostschool zijn gestuurd. En daar zijn ze in aanraking gekomen met mensen die al iets met Afrika hadden.'

Alle plannen overboord in Afrika

Voor Jacobs was de rol van filmmaker behoorlijk intensief. Als je in Afrika gaat filmen, dan kun je één ding overboord gooien: de plannen die je van tevoren hebt gemaakt. Want alles loopt anders. Het viel Jacobs zwaar dat hij dag en nacht aanstond als filmmaker.
'Dat brak me wel op.' Aan de armoede in Afrika kon hij niet wennen. In het begin kon hij geen shot maken van een oude magere grijze man die ze in een dorp tegenkwamen. 'Ik stond daar met filmapparatuur van duizenden euro's en die man had helemaal niets.'

Het licht van de woestijn

Wat ook lastig was, was dat hij vaak prachtige beelden zag die gefilmd moesten worden. De broers Vermeulen of het reisgezelschap hadden daar soms geen tijd voor en reden door. Of als er weer eens een band lek was en gerepareerd moest worden, konden de reizigers wel eens geïrriteerd reageren of Pierre niet iets anders te doen had dan filmen. Kortom, het was niet alleen naar adembenemende uitzichten kijken en genieten van de sterrenhemel. Toch zou Jacobs zo teruggaan naar de woestijn. 'Je moet het licht in de woestijn gewoon gezien hebben. Zo mooi.'
De WestDoc 'De Roep van de Woestijn' is vanaf 17.00 uur te zien op TV West en wordt daarna elk uur herhaald.