Hoe is het met de uitgebrande viszaak van Simonis? 'Elke keer als je binnenkomt, denk je: jeetje'

Van buiten is het nog nauwelijks te zien dat hier ruim een week geleden een enorme brand woedde. Alleen wat roetvegen op het reclamebord van buurman Plugge verraden nog dat het hier een enorme vlammenzee was.

Jordy Simonis, telg uit de bekende succesvolle Scheveningse visfamilie, is de bedrijfsleider. We ontmoeten hem op de plek des onheils. Simonis, in de kenmerkende blauwe blouse en op zwarte Zweedse klompen, doet speciaal voor ons de deur van het slot.

Meteen komt je een enorme rooklucht tegemoet. Alles is zwartgeblakerd. In de vitrine liggen nog een paar uitgedroogde patatjes als stille getuigen van het plotseling vertrek van de personeelsleden en bezoekers uit het brandende restaurant.

Even verderop, waar normaal gesproken de bekende sausemmers staan, is nu alleen een leeg rek te zien. 'Kijk, hier, dit plafond', wijst Simonis met een zaklamp in de hand. 'Dit was ooit wit', zegt hij gelaten. Helemaal zwart.

Je zou denken dat er inmiddels enorm wordt geklust om de zaak zo snel mogelijk weer open te krijgen. Maar niets is minder waar. 'Dat zou ik wel willen, maar het onderzoek naar de brand loopt nog en we zijn druk in overleg met allerlei partijen, zoals de verzekering. Dat duurt nog wel even.'

Een fikse tegenslag voor de ondernemers, want juist in de zomer -het hoogseizoen- moeten ze hun omzet zien te draaien. 'Ja, de timing is zeker beroerd', zegt Simonis. 'En dat op een van de mooiste passeerlocaties van Scheveningen. Het is echt doodzonde.' Normaal gesproken is er voor 75 mensen plek op het terras. Binnen zijn nog zo'n 15 plaatsen waar je even snel iets kunt eten.

Niet alleen financieel, ook gevoelsmatig moet het toch iets doen, zo'n brand. 'Nou, met mij gaat het heel goed, hoor. Het is nou eenmaal gebeurd, er zijn geen gewonden gelukkig en er is niemand dood. We gaan gewoon door.'

Daar spreekt ware Scheveninger, nuchter als altijd. Hoewel: 'Iedere keer als je binnenkomt denk je weer: jeetje', klinkt het later als we wat verder in de zaak zijn beland. Ook daar, in het magazijn, is alles zwart. 'De oorzaak? Die wordt nog uitgezocht.' Ook over het schadebedrag kan hij niks zeggen.

Door de brand is het personeel tijdelijk verplaatst naar andere vestigingen van het horeca-imperium. 'Ja, dat is een geluk bij een ongeluk. Zeker in deze tijden van personeelstekort komt het dan ook wel weer goed uit.' Zoals voor de zaak op diezelfde Visafslagweg, maar dan 150 meter verderop. Beroemd vanwege de in plat Haags omgeroepen nummertjes van de bestellingen en de fameuze zin 'Alle lopers naar de bakplaat', die daar geregeld uit de speakers schalt.

Maar weet het publiek die andere zaak nog wel te vinden? Veel mensen hebben gehoord dat Simonis op Scheveningen getroffen is door brand en daardoor de deuren heeft gesloten. Maar dat het alleen gaat om de cafetaria en niet om het restaurant en de visspeciaalzaak even verderop, dat is blijkbaar soms ingewikkeld.

'We merken wel dat mensen dat verwarrend vinden', vertelt Simonis. 'Of dat scheelt in de bezoekers? Tja, het was de afgelopen dagen nogal warm. En u weet wat ze zeggen: vrouwen bloot, handel dood. Dus dat is op die moment een lastige graadmeter. Maar die verwarring helpt zeker niet.'

Het bedrijf krijgt in elk geval nog steeds dagelijks telefoontjes, met de vraag of ze wel open zijn. Het antwoord is dus ja, al zullen mensen dus wel iets verder moeten lopen. En lopen, dat doet bedrijfsleider Jordy ook genoeg.

Er is namelijk aardig wat te regelen. 'Zo'n nieuwe bakwand bijvoorbeeld, die heeft een half jaar levertijd. We kunnen niet zonder, die hebben we echt nodig. En er is natuurlijk een tekort aan bouwmaterialen en mensen, zie maar eens een aannemer te vinden, momenteel. Dus het is allemaal niet morgen geregeld', verzucht hij.

Naast de zakelijke beslommeringen zijn er ook nog de zorgen om het wel en wee van de buren, Zeevisgroothandel Plugge. Die hebben hun getroffen pand tijdelijk verruild voor een ruimte bij Den Heijer vis en garnalen aan de Vissershavenweg. Een tweetal ladders en een grote jerrycan met schoonmaakmiddel verraden dat daar al wel flink gewerkt wordt.

'We hebben nog dagelijks contact met onze buren. Waar mogelijk helpen we ze natuurlijk, bijvoorbeeld door ruimte aan te bieden of advies te geven. De schade valt bij hen uiteindelijk wel mee, tenminste als je dat met ons vergelijkt. Ze hopen net als wij weer zo snel mogelijk open te kunnen.'

Wanneer zijn zaak weer opengaat, dat durft Simonis niet te zeggen. Wel is hij al bezig met creatieve oplossingen. 'Als het goed is, komt hier binnenkort in het weekeinde een verkoopwagen te staan. Die staan doordeweeks op de markt. Dat zou een mooie tijdelijke oplossing zijn.'