Van kakkers tot echte Hagenezen vol tattoo's: iedereen lijkt blij in jarig Ypenburg (20)
DEN HAAG - Ypenburg viert dat het dit jaar officieel 20 jaar bij Den Haag hoort. Dat wordt komende week uitgebreid luister bijgezet. Waar ooit een vliegveld was, wonen nu mensen. Veel mensen. 'In de Vinex', zoals dat heet. Woest en ledig is het er al lang niet meer en het lijkt inmiddels Den Haag in het klein. Arm, rijk, echt Haags en niet-echt Haags: alles en iedereen woont er vrolijk door elkaar heen. Meestal naar volle tevredenheid, blijkt als wij deze week op bezoek gaan.
Het begint nogal verwarrend. We starten in het sociale middelpunt van Ypenburg, het winkelcentrum. Bij de parkeerautomaat drukken we een paar keer op de 'plus-knop', omdat we zeker twee uur willen blijven. De teller blijft echter staan op 20 cent. Zou hij stuk zijn? Nee hoor, het klopt gewoon. Zijn we wel in Den Haag?
Voor dat bedrag zal het misschien niet veel voorstellen. Ook dat valt mee. Toegegeven, het is geen lommerrijke omgeving en mist de grandeur en allure van 'De Fred', maar het is ook zeker niet zo desolaat en naargeestig zoals de Megastores. Eigenlijk is het gewoon een inwisselbare winkelstraat zoals in pak 'm beet Zwijndrecht, Leeuwarden of Sittard.
Ze drinken er van alles wat
Met bijvoorbeeld een Etos, een snackbar, een Jumbo en een Hoogvliet, een viszaak en ook een slijterij. En daar zien we een bekende Haagse naam op de gevel staan: Alsem. Als de winkelbel geklonken heeft, komt Edwin de Vries ons enthousiast begroeten. Wat drinkt een gemiddelde Ypenburger?
'Van alles, daar zit niet echt lijn in', vertelt De Vries, zelf een Leidenaar. 'Er is niet echt een hardloper. Maar we verkopen veel rum en bij de wijn vooral wit', zegt hij. 'De een komt af en toe iets voor een tientje halen, een ander koopt bij wijze van spreken om de week voor 200 euro. Je hebt hier arme en rijke mensen. Leuk, dat het allemaal zo verschillend is.'
Wijk is veranderd
We lopen even het kantoor van de naastgelegen makelaardij binnen, Van Oosterom en Verhagen. Wat is er zo leuk aan Ypenburg? 'Er staan hier alleen maar nieuwe huizen, dat is goed voor het energielabel', zegt makelaar Eugène van Westing. En, klinkt het als een echte verkoper: 'Ik woon hier zelf ook'.
'De populatie is hier door de jaren heen wel veranderd', vult zijn collega Shaniel Mangal aan. 'Het is echt een gevarieerde wijk geworden, met een veel jonger publiek dan in het centrum. En de huizen zijn goed geïsoleerd, ja.' Als we naar buiten lopen richting de winkelstraat, begint het te stortregenen. Snel rennen we Bakkerij van Maanen binnen.
Dealen op de parkeerplaats
Hier verkopen ze niet alleen van alles, je kunt er ook zitten met een bakkie koffie. Dat deed Sylvia sinds 2001, ze is nu weg uit de wijk. Verhuisd naar Noord-Holland. 'Ach, het beviel me hier geweldig. Maar ja, toen ging ik scheiden.' Samen met een gepensioneerd personeelslid van de bakkerswinkel zit ze aan een grote tafel, midden in de zaak.
'Ik kom speciaal af en toe nog hierheen om koffie te drinken en een broodje oude kaas met augurk te eten', zegt ze. De dames kletsen heel wat af. 'Wat er leuk is hier? Er zijn overal speeltuintjes voor de kinderen en mooie fietsroutes.' Is het alleen maar leuk? 'Nee hoor, er werd ook veel gedeald hier op de parkeerplaats, vooral 's avonds.'
Overal lachgasampullen
'Ja, er liggen overal van die lachgasdingen', vult haar gesprekspartner aan. 'Maar ja, Syl, dat heb je ook in Nootdorp en Delfgauw tegenwoordig. En heb je dat in Zoetermeer gezien, met die mishandelde stadswachten? Dat gaat toch nergens meer over.'
Precies op dat moment komt een zwaar verregende man binnenlopen. Gekleed in een doorweekt wit overhemd slaat hij allerlei krachttermen uit, waar geen woord Frans bij is. 'Oh joh, dat zien we hier wel vaker', zegt Sylvia. 'Die wonen hier wat verderop, daar zit een opvang voor dit soort mensen. Waus is niet voor niets een Haags woord.' Terwijl de man grommend weer naar buiten afdruipt, neemt 'Syl' rustig nog een slok van haar bakkie koffie. Ze mag dan weg zijn uit Den Haag, de kenmerkende 'mij-maak-je-de-pis-niet-lauw-uitstraling' bezit ze nog altijd.
Wonen op een landtong
Buiten is het nog steeds grijs en stroomt het van de regen. We wagen de oversteek naar het halletje van supermarkt Hoogvliet. Tussen de winkelwagens staat Sjaak. 'Ik kom uit 1937, berekent u zelf maar hoe oud ik ben.' Hij zegt zich desgevraagd Hagenaar te voelen, maar is het niet.
'Ik woon officieel in Nootdorp, tussen Den Haag en Den Haag. Op een landtong', zegt hij. 'En ach, wat is een Hagenaar. Ik ben nergens thuis, want ik ben opgegroeid aan boord op een schip. Oorspronkelijk kom ik uit Zeeland, maar ik woon hier nu negen jaar. Dat bevalt uitstekend.' Wat is er zo leuk aan?
Hoge hekken en camera's
'Alles is vlakbij en alles wat je direct nodig hebt, is hier. Er wonen ook veel mensen die niet oorspronkelijk uit Nederland komen en dat maakt het heel kleurrijk. Mensen mopperen daar soms over, maar ik vind het alleen maar mooi. Ik wil hier niet meer weg. En met tram 15 en 19 in de buurt… Wat wil een mens nog meer?', vraagt hij zich af.
Het is droog en de parkeertijd is bijna verstreken, dus gaan we er vandoor. Op naar Bosweide, niet ver van het winkelcentrum. Bij het binnenrijden valt meteen op dat er overal camera's hangen. Er zijn veel hoge hekken voor de oprijlanen en er zijn stickers met vervaarlijk uitziende honden van een bewakingsdienst. En het is opvallend: alles is keurig aangeharkt.
Wel kakkers, geen Ma Flodder
Een vergelijking met Zonnedael dringt zich op, maar hier geen familie Flodder te zien. Wel een mevrouw in een keurige roze polo. Op haar oprijlaan staan een paar grote auto's met redelijk nieuwe kentekens. 'We wonen hier al jaren erg prettig', vertelt ze. 'Het is groen, er is veel ruimte. De wijk is wel veranderd, ja. Toen we hier kwamen waren er allemaal jonge gezinnen.'
'Het was hier net een soort Centerparcs', lacht ze. 'We hebben ook een hele actieve bewonersvereniging. Dit weekeinde is er weer een borrel, dan gaan we door de hele wijk barbecueën met elkaar.' Ypenburg kent ook een tennisvereniging en een hockeyclub. Is Bosweide soms een kakkersenclave à la de Vogelwijk of Benoordenhout?
Tevreden pakketbezorger
'Ik denk dat de mensen van de overkant dat wel zeggen. Maar wij zijn niet elitair hoor. Er wonen hier veel zelfstandig ondernemers. Van glazenwassers tot techneuten bij de Shell. En veel expats, waardoor de wijk verandert. We hebben niet veel contact met die nieuwe bewoners. Maar weg willen we niet hoor, het bevalt uitstekend.' En: 'Dit is het enige stukje waar het geen Vinex is', wil ze nog wel even benadrukken. Haar naam opschrijven? 'Dat hoeft niet.'
Dan komt er een fors wit busje aangereden. De pakketbezorger in de bekende donker blauw-oranje bodywarmer. Hij spreekt Engels. 'Erg aardige mensen hier, heel vriendelijk. Ik werk hier graag.' Krijgt hij ook een goeie fooi met Kerst? 'Not bad, not bad', zegt hij met een brede lach.
'Hoe durf je!'
Even verderop treffen we de 67-jarige Ted. Gekleed in een korte broek en op slippers laat hij zijn hond uit. 'Kakineus? Nou, er wonen hier wel wat mensen die geen gedagzeggen als je groet. Die kijken je dan zo aan van: hoe durf je mij gedag te zeggen.'
Of de echte Hagenees hier ook kan wonen? Die zijn er ook mét geld, hè. Ze komen in alle soorten en maten.' Aan de overkant, in de wijk 'Singels' hebben we meer geluk, wat dat betreft. Daar treffen we de 65-jarige Chiel. Vlot kapsel, tattoo in de nek en op de borst en met dat échte Haagse accent dat je nog maar zelden zo mooi hoort.
Nooit geen spijt
'Ik woon hier echt vanaf het begin. Eerst woonde ik in Moerwijk en de Schilderswijk. Een echte Hagenees, ja. Maar als je kinderen krijgt, dan wil je toch naar een betere buurt. Wij woonden daar in een portiekwoning, driehoog. Hier hebben we een eengezinswoning, daar heb ik nooit geen spijt van gehad', zegt hij, nog steeds glunderend.
'Die rellen hier rond Oud en Nieuw? Ach, dat is een traditie die uit Scheveningen en Moerwijk is meegenomen. We wilden de sfeer behouden, maar geen rottigheid. Inmiddels is het hier al jaren rustig.' Ondertussen laat Chiel zijn hond uit. 'Naam Lucky, drie jaar oud, model onbekend, is mijn allessie.'
Saaie boel sinds clubhuis weg is
Wat er minder leuk is? 'Het is tegenwoordig nogal saai. Zeker sinds ons clubhuis, De Cockpit, weg is. Maar ja, we kregen nogal wat tegenwerking vanuit het stadhuis. Ze vonden ons maar een beetje een achterstandswijk en nu is het clubhuis weg. Jammer hoor, het was een echte houten keet. Dat was een grandioze tijd.'
Even verderop treffen we Sonja (67). Druk bezig met een balletje te gooien naar haar hond Roi (acht en een half, een langharige Duitse staander). Ondertussen wil ze ons best wat vertellen. 'Ik woon hier heerlijk. Ook vanaf het prille begin, ja. Het is echt fijn hier te wonen.'
Sonja kreeg de eerste sociale huurwoning
Sonja en haar man (hij is pas overleden) kwamen van een bovenhuis aan de Goeverneurlaan, in Laak. 'Dat was een leuke buurt toen we er kwamen, maar is steeds minder geworden. Hier hadden we een huis met een tuin. Sterker nog, wij hadden de allereerste sociale huurwoning van Ypenburg. Ik woon hier nog steeds heerlijk en de hond vindt het ook prachtig.'
Normaal gesproken gaan ze elke dag naar het bos, maar vandaag regent het nogal. En dus doet 'Roi hier even een plasje.' We willen hem niet storen en dus vertrekken we. Op naar een ander epicentrum: het station. Dat is nogal excentrisch gelegen, maar na even zoeken vinden we het parkeerterrein.
Op naar het station
Dat is rammend vol. Logisch, want het parkeren is er gratis. Gelukkig is er nog een plekje op de kiss and ride, waar je maximaal tien minuten mag staan. Gauw dan maar. Op de trap richting spoor 2 treffen we het goedlachse koppel Rutger (41) en Agnieszka (40). 'We zijn hier speciaal komen wonen omdat het zo lekker dichtbij het station is', zegt Rutger.
'We gaan vandaag naar een verjaardag in Houten, dus pakken we de trein richting Gouda', vult Agnieszka aan. Het wonen in Ypenburg bevalt het koppel prima. 'Het is hier heerlijk rustig. En we genieten van de Canadese ganzen.' Bedoelen ze dat cynisch?
Wensen voor nieuwe spoorlijn
'Nee hoor, ze poepen alles onder. Maar het is wel gezellig.' Niks te klagen, dus? 'Nou alleen nog een spoor naar Rotterdam aanleggen, dat zou handig zijn', lacht Rutger. En dan moeten we ons allebei haasten.
Zij naar de trein, wij naar het parkeerterrein. Want die tien minuten zijn zo om en op een bon zitten we natuurlijk niet te wachten. Ondertussen rijdt een auto steeds maar rondjes, op zoek naar dat ene plekje. We zijn benieuwd of het over 20 jaar nog steeds gratis parkeren is hier.
De bouw van Ypenburg begon in 1997. De wijk kent zes buurten: De Bras, Singels, Waterbuurt, Bosweide, De Venen en Morgenweide. In 2002 worden Ypenburg en Leidschenveen samengevoegd tot één stadsdeel onder de vlag van Den Haag. Daarvoor moeten Pijnacker, Nootdorp en Rijswijk delen van hun grondgebied opgeven. Volgens de laatste gegevens van de gemeente Den Haag wonen er momenteel 26.780 mensen in Ypenburg. 54,4 Procent is van Nederlandse komaf (hele stad: 43 procent), 45,6 procent heeft een migratieachtergrond (heel Den Haag: 57 procent). Er wonen vooral gezinnen met kinderen: 41,5 procent, tegenover 21 procent gemiddeld in de stad. Het gemiddelde besteedbare jaarinkomen is er 58.300 euro (gemiddelde Den Haag is 43.400). De wijk is de een na laagste qua uitkeringen, 17,6 procent van de bevolking krijgt er eentje. Alleen De Binckhorst kent minder uitkeringsgerechtigden. Ter vergelijking: het gemiddelde is 28,1 (Zuiderpark is met 68,8 trouwens de wijk met het hoogste aantal uitkeringen.) Bij de jongste gemeenraadsverkiezingen behaalden de VVD (19 procent) en Hart voor Den Haag (18,1 procent) in Ypenburg de meeste stemmen. De Haage Stadspartij deed het er slechter dan gemiddeld, 50 plus iets beter. Verder lijkt de politieke voorkeur weinig af te wijken van het Haags gemiddelde. Op het gebied van veiligheid doet Ypenburg het beter dan het gemiddelde, al valt wel op dat het aantal meldingen van jeugdoverlast hoger is dan gemiddeld. Qua overlast van ouderen, geluidoverlast en drugsoverlast scoort de wijk dan weer lager dan gemiddeld. (Bron: Gemeente Den Haag/Den Haag In Cijfers).
