Yulia (23) probeert vriend uit handen van beveiligers te krijgen en eindigt in de cel

Als de deur van de rechtszaal opengaat, is al direct gesnik te horen. Een lange, tengere vrouw zit samen met twee politieagenten voor de rechter, terwijl haar schouders heen en weer schokken. 'Ik zit dat u al geëmotioneerd bent, het is heel spannend voor u', zegt de rechter tegen haar, terwijl haar advocaat en een tolk plaatsnemen.

De 23-jarige Yulia komt oorspronkelijk uit Polen en is sinds november in Nederland. Haar bruine haren zijn in een staart gebonden en ze heeft een zwarte jas aan. Terwijl ze aanhoort waar ze van verdacht wordt, kan ze haar tranen niet bedwingen.

Op 14 september is ze met haar vriend in Den Haag, wanneer beveiligers hem betrappen op winkeldiefstal. Ze willen hem aanhouden, maar Yulia schrikt zo van de situatie dat ze haar vriend wil bevrijden uit de handen van de beveiligers. De officier van justitie laat weten dat ze nu wordt verdacht van een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel of als dat niet bewezen kan worden: mishandeling. Ze zou tegen het hoofd van één van de beveiligers hebben geschopt.

'Hoe is dit zo gekomen?', vraagt de rechter aan Yulia. De vrouw huilt weer als ze haar verhaal doet. 'Ik zag opeens dat twee mannen op mijn vriend lagen. Ik wist niet wie dat waren. Ik ben ernaartoe gerend en heb één van de mannen vervolgens weggeduwd. Daarna ben ik gevallen. Toen ik weer opstond heb ik één van de mannen tegen het hoofd geschopt. Ik zag geen andere oplossing. Ik wilde alleen mijn vriend verdedigen', zegt ze.

Huilend vervolgt ze: 'Ik heb heel veel spijt van wat er is gebeurd. Ik heb nog nooit iemand iets aangedaan.' Haar tolk vertaalt haar woorden. De rechter kijkt haar aan en reageert: 'Ja, het was een hele vervelende situatie. Er wordt gezegd dat u tussenbeide probeerde te komen en dat u ook heeft gespuugd. Een van de beveiligers zei dat u wel een voetbalster leek. Hij heeft u erna bij de schouder gepakt en naar achteren getrokken. Dat ging wel makkelijk zei hij, omdat u heel mager bent, maar toen was het allemaal al gebeurd.'

De man had behoorlijk last van zijn hoofd na de trap. Hij was duizelig en had een tijdlang hoofdpijn. 'Het is een ernstige verdenking: een poging tot zware mishandeling', gaat de rechter verder. 'U zit al vijftien dagen vast. Bij de rechter-commissaris was u ook heel aangeslagen en emotioneel, maar die vond het toch ernstig genoeg om u langer vast te houden. Kunt u dat begrijpen?' vraagt ze, waarna ze Yulia aankijkt.

Die snikt weer. 'Ja', brengt ze moeizaam uit. Ook schijnt Yulia nog voor twee winkeldiefstallen te zijn gedagvaard. In haar dossier staat verder dat ze dakloos is, aldus de rechter. 'Op dit moment wel ja', reageert Yulia. 'We kwamen in november naar Nederland en waren aan het werk via een uitzendbureau. De afgelopen drie weken ging het alleen niet goed. Op een gegeven moment werd alles van ons gestolen: onze documenten en onze paspoorten. We zijn alles kwijt. Het plan was om binnenkort naar Polen te gaan om nieuwe paspoorten te laten maken en dan weer terug te komen', aldus Yulia. Ze zouden al contact hebben gehad met stichting Barka, die zich inzet voor Poolse daklozen in Nederland.

De politie vermoedt dat ze deel uitmaakt van een groep personen die regelmatig winkeldiefstallen pleegt, zegt de rechter nog tegen Yulia. Haar vriend zit inmiddels ook al twee weken vast voor de gepleegde winkeldiefstal op 14 september. Hij komt vandaag vrij. 'Ik wist niet eens dat mijn vriend dat ging doen. Als ik wist dat hij naar de winkel zou gaan om te stelen, dan zou ik dat nooit hebben toegelaten. Ik wist wat de consequenties zouden zijn.' Yulia snikt weer.

'Bent u nog steeds van plan om naar Polen te gaan om documenten te regelen en weer terug te komen om hier te werken?' vraagt de officier van justitie nog aan haar. Yulia zegt dat het plan nu is veranderd. 'Ik heb contact gehad met een vriendin. Ik mag bij haar blijven en mijn broer kan geld overmaken, zodat we hier een paspoort kunnen laten maken', legt Yulia uit.

De officier van justitie acht haar schuldig aan een poging tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. 'Daar kan ik vrij kort over zijn. Het hoofd is een gevoelig deel van het lichaam en een schop kan zeker zwaar lichamelijk letsel veroorzaken. Mevrouw heeft eerder nooit geweldsdelicten gepleegd, maar ik vind wel dat een stok achter de deur nodig is.' Ze eist zestig dagen gevangenisstraf, waarvan 45 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. 'Dat betekent dat mevrouw vandaag vrijkomt', aldus de officier van justitie.

De advocaat van Yulia zegt dat ze een proeftijd niet nodig vindt. 'Ze heeft nog nooit zoiets gedaan. Mijn cliënt heeft hier echt van geleerd.' Als Yulia het laatste woord krijgt, begint ze weer te huilen. 'Ik heb heel veel spijt van wat er is gebeurd. Ik dacht dat de meneer ook zou komen. Ik wilde ook tegen hem zeggen dat het me heel erg spijt', zegt ze met trillende stem.

De rechter acht haar ook schuldig aan een poging tot zware mishandeling. 'Normaal krijgen mensen hier wel wat langere gevangenisstraffen voor. Maar uw houding sterkt me in de overtuiging dat u niet iemand bent die vaker zulke dingen doet.' Ze volgt de eis van de officier van justitie. 'Ik weet niet of het vandaag al lukt om u vrij te laten, maar dat moet in ieder geval morgenochtend lukken', aldus de rechter. Yulia verlaat samen met de twee politieagenten de rechtszaal. Ze is, ondanks het nieuws, nog steeds behoorlijk van slag.