De Luisterlijn biedt luisterend oor tijdens crisis: 'Ieder mens wil gehoord worden'

REGIO - Eenzaamheid, emotionele kwesties of een relatiebreuk. Het zijn allemaal dingen waar je 's nachts van wakker kunt liggen. Op zo'n moment wil je vaak gewoon je ei kwijt. Voor die mensen is er de Luisterlijn. Ellen Vrolijk, van de Luisterlijn regio Zoetermeer en Haaglanden, hoort van alles voorbij komen. 'We worden de hele dag door gebeld, maar vooral 's nachts merk je dat mensen niemand hebben die ze kunnen bellen.'
'We merken dat eenzaamheid vaak een herhaald onderwerp is', vertelt Ellen bij Menno in de Middag op Radio West. 'Ieder mens is wel ergens tegenaan gelopen tijdens de coronacrisis, maar ook in de huidige crisis. Voor die mensen willen we er graag zijn.'
Maar niet voor elk probleem is er gelijk een oplossing. 'Het is niet zo dat je er een kwartje ingooit en dat er een oplossing uitrolt', vertelt Ellen. 'We bieden vooral een luisterend oor. Gehoord worden is een basisbehoefte van ieder mens.'
Dag en nacht bereikbaar
'Bellers vragen en praten echt over alles dat zich in een mensenleven voor kan doen. Eenzaamheid, psychosociale problemen of relatieproblemen: het komt allemaal voorbij', vertelt Ellen. Deze maandag is het World Mental Health Day en dus wordt er wereldwijd extra aandacht besteed aan psychische gezondheid.
Want er zijn nogal wat mensen die hier last van hebben. 'We krijgen ongeveer een half miljoen oproepen per jaar. We zijn dag en nacht bereikbaar en worden ook constant gebeld. De maatschappelijke behoefte hieraan is heel groot. Daarom zijn we ook op zoek naar nieuwe vrijwilligers om deze mensen te blijven helpen.'
Eenzaam in de nacht
Ook midden in de nacht worden de professionals van de Luisterlijn gebeld. Vooral 's nachts hebben mensen het idee dat ze niemand hebben als ze ergens mee zitten. 'We horen dan dat mensen zeggen: ik heb niemand die ik nu kan bellen en 's nachts komen de muren op me af. Ik kan me voorstellen dat die eenzaamheid dan heel sterk is.'
Ondanks dat Ellen elke dag veel verdrietige verhalen moet aanhoren, zijn er ook gesprekken waar gelachen kan worden. En dat is soms ook nodig, ook al zijn de professionals opgeleid om de negatieve verhalen ook weer van zich af te zetten. 'Ik hoor terug van vrijwilligers dat ze het bijzonder vinden dat ze een kijkje krijgen in iemands leven', aldus Ellen.