Aantal klanten Haagse Soepbus in jaar tijd verdubbeld: 'Je ziet dat ze lijden en het koud hebben'

Marco krijgt eten en drinken vanuit de Haagse Soepbus
Marco krijgt eten en drinken vanuit de Haagse Soepbus © Omroep West
DEN HAAG - Het aantal daklozen dat gebruik maakt van de Haagse Soepbus is het afgelopen jaar verdubbeld. Een jaar geleden kwamen er dagelijks nog zo'n dertig mensen bij de bus langs voor gratis eten en drinken, inmiddels is dat aantal opgelopen naar zestig tot zeventig mensen per dag. 'Het zijn vaak mensen in enorme moeilijkheden', verklaart vrijwilliger Bert Bruin. 'Je ziet dat ze lijden. Ze hebben het koud, ze hebben honger en ze staan vaak te springen om hier eten te halen.'
De Haagse Soepbus staat inmiddels al tien jaar op de Koekamp. Dag in, dag uit, van 7 tot 8 uur 's avonds. Volgens Frans Pas, voorzitter van de stichting De Haagse Soepbus, gaat het vooral om dakloze Oost-Europeanen die bij hun aankloppen. 'Door de energiecrisis in Nederland zijn veel Oost-Europese arbeidsmigranten zonder werk komen te zitten. Zeker in het Westland waar kassentelers arbeidsmigranten ontslaan doordat ze minder werk hebben vanwege de hogere energiekosten.'
'Omdat ze werkloos raken kunnen ze al snel hun huisvesting niet meer betalen en komen ze op straat te staan', gaat Pas verder. 'Ook omdat ze geen gebruik kunnen maken van allerlei regelingen, zoals de winteropvang. Uit schaamte durven ze vaak niet terug te gaan naar hun familie in eigen land en blijven ze hier rondzwerven als daklozen.'
Bert Bruin zet zich nu twee jaar in voor de Soepbus, maar toch zijn het voor hem spannende dagen. Sinds een week is de stichting voorzien van een splinternieuwe elektrische bus, maar hoe rijd je daarin? Schaterlachend probeert hij het milieuvriendelijke voertuig aan de praat te krijgen, tot blijkt dat hij al weg kan rijden. Het apparaat maakt simpelweg wat minder geluid dan hij gewend was.
De vorige bus was behalve minder duurzaam ook niet erg klantvriendelijk. De vrijwilligers stonden achter glas en er was nauwelijks communicatie mogelijk met de afnemers van het gratis eten. 'Vanuit angst, maar dat is eigenlijk niet nodig', zegt bestuursvoorzitter Frans Pas. Hoewel er weleens opstootjes zijn en het leven op straat soms hard is, zijn volgens hem de meeste mensen juist aardig en meestal ook in voor een praatje.

Capuchons en oorwarmers

Op het moment dat de bus aan komt rijden, is er nog niemand te bekennen in de donkerte. Maar nog voordat vrijwilligers Bert en Okke de nieuwe bus goed en wel hebben geparkeerd, verschijnen de eerste klanten. Bijna allemaal zijn het mannen met de capuchon van hun hoodie of iets anders op hun hoofd. Ze hebben verschillende nationaliteiten, maar weten allemaal duidelijk te maken wat ze willen. Een Aziatische vrouw met grote oorwarmers op haar hoofd moet moeite doen boven de toonbank uit te komen. 'Een peer', bestelt ze in gebrekkig Nederlands.
Kijk hier hoe een avondje bij de Haagse Soepbus er uitziet:
In gebroken Engels en met een zwaar Italiaans accent vertelt een man met twee boodschappentassen, waarin zijn hele hebben en houden lijkt te zitten, dat hij uit de buurt van Rome komt. Even later grist hij de reep die Bert hem vanuit de bus geeft uit zijn handen. 'Dat doen de meesten wel, die staan echt te springen om eten te krijgen.'

Geld over om te roken

De 32-jarige dakloze Peter slaapt ondanks het koude weer op straat. Van de twee- tot driehonderd euro die hij uitspaart met de Soepbus, kan hij zijn rookwaren kopen. Over wat hij verder doet in zijn dagelijkse leven, kan hij kort zijn. 'Niks. Niet zoveel.'
Frans Pas is blij met de nieuwe bus die zo'n 85.000 euro kostte en mede gefinancierd is door Fonds 1818 en het Oranjefonds. Vooral met het gegeven dat er nu meer contact is met mensen en makkelijker een praatje kan worden gemaakt. 'Want het ergste wat deze mensen kan overkomen, is dat ze niet worden gezien, dat mensen hun hoofd afwenden.'