Andere smaak aan kraanwater? 'De meeste mensen zullen het niet merken'

Bij Dunea zijn geen klachten over een vreemde of andere smaak binnengekomen. Als dat wel zo was, had het bedrijf meteen het speciale proefpanel voor een extra sessie bij elkaar geroepen. 'Daarin zitten vier tot acht mensen met een goede neus en sterke smaakpapillen. Die controleren geregeld de smaak van het water', zegt een woordvoerster. Sowieso wordt de waterkwaliteit altijd gecontroleerd door een laboratorium dat Dunea samen met twee andere waterbedrijven beheert.

Het water zou ondanks de tijdelijke wisseling van bron dus niet anders smaken. Watersommelier Roland Vanden Abbeele waagt het te betwijfelen. 'De samenstelling van water is smaakbepalend. Als je een andere herkomst hebt, heb je een andere samenstelling. Dan zal de smaak automatisch veranderen', zegt hij. De Belg kan het weten, hij is al ruim 15 jaar professioneel bezig met water.

Ook zijn Nederlandse collega Mark Brons zegt dat verschillen wel degelijk te proeven zijn. 'Ik werk in Rotterdam, daar smaakt het kraanwater toch echt anders dan bij mij thuis in Voorburg.' Aha, dus thuis heeft hij ook water van Dunea. Toch kan niet zeggen of het anders smaakte. Drinkt hij dan alleen maar exclusieve, dure bronwatermerken thuis?

'Nee hoor, ook gewoon kraanwater', lacht hij. 'Heus niet de hele dag alleen mijn eigen flessen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de afgelopen dagen thuis geen water heb gedronken, dus of de smaak is veranderd kan ik niet zeggen.'

Bij Dunea geven ze toe dat er inderdaad hele kleine smaakverschillen zijn. Maar die hebben volgens een woordvoerster niet met de herkomst uit de Maas of de Lek te maken. 'Het water uit die rivieren wordt in drie verschillende duinwatergebieden door ons gefilterd, dat gaat dus ook door drie verschillende bodems. Daarom smaakt het ook anders per duingebied. Maar die verschillen zijn heel klein, de meeste mensen zullen dat echt niet proeven.'

Mocht jij het de afgelopen dagen wel hebben geproefd, dan ben je dus echt een fijnproever. 'De meeste mensen zullen inderdaad het verschil niet merken', zegt Brons. Zijn Belgische collega heeft daar wel een verklaring voor. 'De gewone consument wil vooral reukloos en kleurloos. Bij ons als sommeliers mag het water karakter hebben. Gewoon water moet je zien als een kipfilet, met een vrij neutrale smaak. Bronwater is als een hazenrug, daar zit veel meer smaak aan.'

Dat blijkt ook tijdens waterproeverijen. Mark Brons: 'Het gaat om de mineralen die erin zitten. Magnesium, calcium, natrium. Als die verhoudingen ook maar iets verschillen, krijg je een andere smaak.' Volgens hem ligt het ook aan degene die proeft. 'De profielen wisselen nogal per persoon en plaats. Hier proeven mensen bitter vaak niet, daarom drinken ze ook bier. In China juist wel. En vrouwen kunnen bitter bijvoorbeeld beter proeven dan mannen.'

Hij somt het allemaal zo op, terwijl de Voorburger nog maar een jaar als watersommelier werkzaam is. Dat beroep kwam op een grappige manier op zijn pad. 'Ik zat tijdens corona naar Netflix te kijken en daar kwam een serie voorbij met een watersommelier. Dat vond ik zo interessant dat ik een cursus ben gaan volgen. Nu organiseer ik proeverijen en importeer ik waters die net even wat anders smaken. Dat geeft net wat meer beleving aan een diner.'

Wie zich minder als een 'aquasnob' afficheert, kan inmiddels trouwens gewoon weer vertrouwen op water uit de Maas. Sinds een paar dagen haalt Dunea daar weer het kraanwater voor het gebied tussen Monster, Den Haag, Zoetermeer en Noordijkerhout vandaan.

Het giftige bestrijdingsmiddel is niet meer aangetroffen. Het ging om terbutylazine, dat volgens Dunea vooral wordt gebruikt bij het verbouwen van mais. Hoe het spul in het water terechtkwam, is nog steeds niet duidelijk.