Agent houdt Jaap (83) minutenlang vast omdat hij bijna van dak valt

NAALDWIJK - 'Het had heel anders kunnen aflopen', zucht de 83-jarige Jaap van der Zwaan, starend naar het dak van zijn woning aan de Colmanstraat in Naaldwijk. Maandagmiddag hing zijn leven aan een zijden draadje, doordat hij bijna van dat dak af dreigde te vallen. 'De politie had geen vijf minuten later moeten zijn, dan had ik beneden gelegen.'
De Naaldwijker had het al weken in zijn hoofd: het dak van zijn woning op gaan, om daar een vogelpin in een gat van zijn afzuigkap te stoppen. 'Er zit namelijk een kraaiennest op het dak', vertelt meneer van der Zwaan, nog altijd lijkbleek van het bijna-ongeluk eerder op de dag.
Zijn vrouw en dochter hadden het hem afgeraden om op 83-jarige leeftijd nog het dak op te gaan. 'Maar hij is eigenwijs', glimlacht dochter Nastasja, die direct na het ongeluk naar het huis van haar ouders toe is gegaan. Toen maandag in de afzuigpijp van de keuken wat resten van het kraaiennest vielen, was voor Jaap de maat vol. 'Ik moest en zou dat dak op.'

'Ik lag helemaal los op het dak'

Via het dakraam laat de Westlander zich op het dak glijden. Ploony van der Zwaan, de vrouw van de Naaldwijker, stond hem bij. 'Ik gaf de spullen aan, terwijl hij op het dak bezig was', vertel ze.' Maar toen moest haar man terug naar het dakraam. Jaap van der Zwaan: 'Dat lukte niet meer. Ik kon mezelf nog net vasthouden aan het dakraam, maar ik kon niet meer terug en ik voelde mezelf steeds verder wegglijden', denkt hij terug. 'Er was niemand om te helpen. Ik heb geschreeuwd om hulp; naar buren, maar er was niemand.'
In het begin kreeg de Westlander nog hulp van zijn vrouw die hem kon vasthouden, maar uiteindelijk lukte dat ook niet meer. 'Het werd te zwaar voor me', vertelt mevrouw Van der Zwaan. 'Ik ben naar beneden gegaan om 112 te bellen, en durfde ook niet meer te gaan kijken, zo bang was ik dat hij het niet meer zou houden.' Ondertussen vreesde haar man een tijd lang voor zijn leven. 'Ik lag helemaal los op het dak en bleef maar naar mijn vrouw roepen: waar blijft de politie nou? Ik had niks waar ik me aan vast kon houden, met mijn nagels en mijn tenen probeerde ik nog grip bij de dakpannen te vinden. Maar lang had ik dat niet kunnen volhouden. Ze hadden echt geen vijf minuten later moeten zijn.'

'Nooit meer het dak op'

Uiteindelijk weet een agent hem vanuit het dakraam vast te houden. 'Ook de politie kon me niet omhoog krijgen, maar één agent heeft me wel vastgehouden. Minutenlang, totdat de brandweer er was. Ik ben hem zo dankbaar', zegt Jaap. 'Anders had ik echt beneden gelegen.' De brandweerlieden van kazerne Naaldwijk hebben de man uiteindelijk van het dak gehaald. 'Toen ik eenmaal beneden was, heb ik die ene agent omhelsd. Zo blij was ik dat het goed was afgelopen.'
Los van de schrik, flink wat spierpijn en een paar rode schrammen op zijn benen en knieën, gaat het met meneer Van der Zwaan goed. 'Ik ben zo ontzettend blij dat ik nog leef. Het had heel anders kunnen aflopen. En nee, ik ga nooit meer het dak op.'