Anwar zat in ontspoorde trein: 'Ik zag zwart en overal vonken'

Anwar zit op het moment van het ongeluk rustig op zijn telefoon te kijken wat die dag hem gaat brengen. Tot hij een harde knal hoort. 'Ineens was het donker. Het enige wat ik nog zag waren lichtvonken. Ik zat op mijn telefoon, dus ik heb onmiddellijk mijn camera aangezet zodat ik wat licht had.'

Volgens de Hagenaar is het een grote chaos in de trein. 'Je hoort mensen schreeuwen. Alles was in het Engels. Ik had geen idee wat er aan de hand was. Het enige wat ik dacht was: we moeten zo snel mogelijk de trein uit, voor er iets anders gebeurt.' Anwar rook ook een brandlucht. 'Ik was bang dat de trein zou ontploffen, dus ik wilde er zo snel mogelijk uit.'

Gelukkig voor de student gaat zijn treindeur open. 'Ik kijk naar buiten en tot mijn grote schrik zie ik ineens een ander treinstel van de trein recht voor ons staan. Omdat je weet dat een trein normaal over het spoor rijdt, schrik je enorm.'

Anwar hoort geschreeuw uit dit treinstel en hij bedenkt zich geen moment. 'Ik zag brand en dacht dat dit uit de trein kwam, dus ik sprong direct in het treinstel waar het was gebeurd. Ik hoorde een vrouw roepen: help me, help me. Want ze kwam er zelf niet uit.'

'Toen ben ik in het treinstel gaan zoeken waar de mensen waren', vertelt Anwar bij Radio1. 'Er was een enorme brandgeur, maar thank God was er geen brand in de trein zelf. Ondertussen had ik wel al een hele lieve vrouw van 112 aan de lijn. Die heb ik half uur aan de lijn gehad en in de tussentijd heb ik geprobeerd om iedereen te helpen.'

Zo komt Anwar bij een man die vastzit. 'Hij sprak geen Nederlands, maar het was wel duidelijk dat hij gewond was. Hij zat vast en zijn benen waren een soort spaghettislierten geworden. Ik heb geprobeerd hem er zo ver mogelijk uit te halen, maar de medewerker van 112 zei dat het beter was om hem zo te laten. Want je weet nooit wat er verder kan gebeuren.'

Anwar liep daarom verder door de trein. 'Ik hoorde ineens ergens geluid vandaan komen. Ik zag dat het de deur was van de machinist en ik hoorde: help, help, help. Ik schrok me dood. Ik dacht: ho, de machinist zit nog in de trein en zit vast. Hij zat opgesloten door een plank die ergens uit de trein vandaan kwam. Tussen de trap en de deur in, waardoor hij niet eruit kon.'

Het lukt de student om het hok van de machinist in te klimmen. 'Ik heb de plank eraf gehaald en de machinist uit het hokje kunnen halen. Hij was aanspreekbaar, maar wel gewond helaas. Het was een hele, hele lieve man. We probeerden de deuren te openen, maar die blokkeerden volledig. Mijn treinstel ging wel open, maar andere treinstellen niet, zoals ook die waar de machinist in zat.'

Volgens Anwar is het een wonder dat de machinist slechts enkele botbreuken heeft opgelopen. 'Ik heb het machinistenhokje gezien. Het was verschrikkelijk. Het was volledig kapot. Echt een enorme beschadiging. Je zag letterlijk dat er een botsing heeft plaatsgevonden. Ik weet niet hoe die meneer het heeft overleefd, maar hij heeft een engeltje op zijn schouder gehad.'