Fotoserie: dit zijn de bezoekers van de Tong Tong Fair en hun verhalen

DEN HAAG - Stralend rekenen ze ruim 70 euro af voor een verse Durian, een jong stel uit Rotterdam dat alleen voor deze verse vrucht naar de Tong Tong Fair in Den Haag is gekomen. 'Ik ben er gek op', vertelt de vrouw, 'maar vers zijn ze nergens te krijgen.' Ze snijden hem meteen aan om buiten van de vrucht te smullen. Binnen mag niet, het eten van een Durian is namelijk verboden vanwege de penetrante geur die de vrucht verspreidt. We liepen zondag een rondje over het Indische festival, spraken de bezoekers en legden ze vast.
Traditioneel voor bezoekers van het Indische festival is de foto die iedereen maakt bij het Indische huis met voorgalerij. De Tong Tong Fair had al een selfiespot voordat dit woord in zwang was. Mensen staan geduldig in de rij om even daar het momentje te pakken.

'Een paar jaar geleden waren we hier ook. Nu maken we weer zo'n mooie foto, ze is nu tien', vertelt een oma die met haar kleindochter bij het Indische huisje poseert.

'Ik kom elk jaar', vertelt de dame met het gele vestje aan. 'De anderen niet zo vaak. We zijn één familie. De helft van ons komt uit het noorden van Nederland en ik uit het zuiden. En hier ontmoette we elkaar.'

'Ik kom hier al mijn hele leven, voor hem is het de eerste keer', zegt een jongeman terwijl hij wijst naar een leeftijdgenoot naast zich. Zelfbewust poseren ze voor de camera. 'Wat we al gegeten hebben? Van alles, risolles, Es Shanghai. Maar ik hou nog een gaatje, want we gaan nu naar de foodcourt.'

De foodcourt is nieuw bij de Tong Tong Fair. De afgelopen decennia kon je in kleine restaurants plaatsnemen en werd het eten aan tafel gebracht. Door personeelstekort in de horeca moesten bezoekers vorig jaar vaak heel lang op hun eten wachten. En dan ging het niet over een Haags kwartiertje, sommige mensen herinneren zich nog dat het twee uur duurde voordat ze iets te eten hadden. Daar heeft de organisatie een oplossing voor geprobeerd te vinden. Er is een groot plein gemaakt met tafels en stoeltjes met daaromheen alle eetstands. De mensen halen zelf het eten. Ze stellen: dan kan iedereen ook bij verschillende stands wat halen.

Waar bij de een vrolijk wordt onderhandelt: 'Haal jij martabak, dan haal ik échte geitensaté, oftewel sate Kambing', vindt de ander het toch niet echt handig. 'We krijgen het eten liever opgediend. Het is zo'n gedoe, lopen met zo'n dienblad.'

Maar het werkt wel, de opzet van de foodcourt. Bij de meeste stands ben je snel aan de buurt. Bij bepaalde eetstands zijn wel rijen, maar daar is het ieder jaar druk. Mensen staan geduldig in de rij voor bijvoorbeeld de stand van het tropische ijs, waar ze onder andere Es Tjendol en Es Avocado verkopen. 'Die is nergens anders zo lekker', vertelt een vrouw nadat ze geduldig een half uur in de rij heeft gestaan.


Standhouder Luc (82) staat al vijftig jaar op de Tong Tong Fair. Hij kwam op zijn zeventiende vanuit Indonesië naar Nederland. Bekijk hier zijn stand:
Standhouder Luc staat al vijftig jaar op de Tong Tong Fair
Er kan ook buiten gegeten worden bij een paar foodtrucks. Met de stralende zon is het zeker geen straf om buiten op het Malieveld te zijn. Bezoekers luieren op grote zitzakken en genieten van het mooie weer. 'We vinden het heerlijk om weer Indisch te praten, Bahasa Indonesia', klinkt het buiten.

'Het is de eerste keer dat ik in mijn rolstoel hier ben', zegt een oudere dame. 'Vroeger kwam ik hier heel vaak. Het is allemaal goed te begaan met de rolstoel, maar ik word een beetje misselijk van die wiebelplaten. Blij dat ik even buiten ben.'

Voor de kinderen is er ook een activiteit, ze mogen vliegers maken. De wind is sterk genoeg zodat ze ook goed de lucht ingaan.

In het kooktheater worden workshops gegeven. En dan moet je moeder natuurlijk eerst proeven.

Bezoekers spieken alvast in een van de kookboeken naar het recept.

Kijk hier naar nog meer bezoekers van de 63ste Tong Tong Fair




