Haags toneelgezelschap wint allerlaatste Theo d'Or en Arlecchino

De prijzen werden uitgereikt tijdens het Gala van het Nederlandse Theater. Hoewel de uitreiking van de toneelprijzen van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties elk jaar in Amsterdam wordt gehouden werd het een grotendeels Haags avondje, omdat het gala dit jaar werd georganiseerd door het Haagse toneelgezelschap Het Nationale Theater.

Zo was de presentatie in handen van Rick Paul van Mulligen en Soumaya Ahouaoui en waren er tussen de prijsuitreikingen door bijdragen van de acteurs van de voorstellingen 'De Jaren' en 'Let's Talk About Sex' en optredens van de Haagse bands Niko en Prins S. en de Geit. Als kers op de taart ging Het Nationale Theater er met twee van de belangrijkste prijzen vandoor: de Theo d'Or en de Arlecchino.

Mariana Aparicio kreeg als beste actrice de Theo d'Or voor haar rol in De Jaren, naar het boek van Nobelprijswinnaar Annie Ernaux. In De Jaren vertellen vijf actrices het verhaal van één vrouw die opgroeit tussen de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog en schrijfster wordt. 'Vanaf het begin lijkt zij samen te vallen met wat er maar op scène wordt verbeeld, of ze nu ín het centrum van de aandacht staat of daarbuiten', prijst de jury Mariana Aparicio.

De prijs voor de meest indrukkende bijdragende mannelijke rol ging naar Rick Paul van Mulligen voor zijn rol in Queer Planet van HNT Jong. De voorstelling gaat over ontsnappen aan hokjesdenken en het zoeken naar identiteit. De jury prijst Van Mulligen als 'een superkracht, die in alle facetten van dit breed-uitwaaierende toneelwerk aanwezig is'.

Een opmerkelijke rol was weggelegd voor Van Mulligen, die zowel genomineerd was voor een toneelprijs als de avond presenteerde, wat door medepresentator Soumaya Ahouaoui niet onopgemerkt bleef aan het begin van het gala: 'Shit, shit, shit, ik zie een lege stoel. Eén van de genomineerden is te laat neem ik aan?' Van Mulligen: 'Ja dat denk ik ook.' 'Moeten wij hier op wachten?' 'Nee, heel flauw, dat is mijn stoel. Is het gek? Is het absurd? Is het nog nooit eerder gedaan? Ja en daarom doe ik het. Dank u wel.'

Hilarisch was het moment dat bekend werd gemaakt dat hij de Arlecchino ook daadwerkelijk had gewonnen en opnieuw het podium mocht betreden: 'Nou daar ben ik weer. Het is een beetje gek. Oh, sorry eerst het juryrapport. Ik hou mijn mond.'

Tijdens zijn dankwoord sloeg hij uiteindelijk een serieuze toon aan toen hij de vraag beantwoordde voor wie de voorstelling Queer Planet was gemaakt. 'Voor mij. Omdat ik nu eindelijk, na twintig jaar op een podium, kan delen wat ik jarenlang dacht te moeten verbergen. Voor de honderden jongeren die zo intens blij waren dat ze zich een avondlang zonder gêne mochten vieren. Hun geëmotioneerde ouders die hun worstelende puber nog nooit zo gelukkig hadden gezien. En juist ook voor de vele jongeren die er onrustig van werden, de noodzaak voelden om ons hardop af te keuren, uit te schelden of vol walging weg te lopen. Maar waar hoe dan ook toch iets aan het denken is gezet. En voor de mensen in hun gezegende bubbel die menen dat dit niet meer nodig is. Blijf kijken naar de wereld om je heen.'

De toneelprijzen van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties werden dit jaar voor het laatst in de huidige vorm uitgereikt. Vanaf volgend jaar worden de acteerprijzen genderneutraal. Daarmee is Aparicio de laatste winnaar van de Theo d'Or. Ze is benieuwd hoe het er volgend jaar uit gaat zien. 'Verandering is zo slecht niet. Maar ik ben vooral benieuwd hoe ze het dan gaan indelen, wat er dan gaat gebeuren.'

Van Mulligen kan zich daar in vinden. 'Ik heb een Arlecchino, dus ik vind het prima. Nee, het is jammer, maar ook goed. Als er maar meer prijzen bijkomen en niet minder.' Over zijn dubbelrol en of dat misschien doorgestoken kaart is: 'Ja dat zou kunnen, maar ik heb geen idee wat er in die enveloppen zit. Nee. En ja, het was vooral spannend toen ik weer in de zaal zat en hoorde dat ik gewonnen had. Toen werd ik heel zenuwachtig.'