Tommy, Alisa en Guido spelen in 140 jaar oude harmoniekapel: 'We hebben vaak kippenvelmomentjes'
11 november, 14:00 • 3 minuten leestijd
DELFT - Fabrieksarbeiders 'verheffen', door hen kennis te laten maken met muziek. Dat was het doel van de Koninklijke Harmoniekapel Delft, toen die in 1883 werd opgericht door de directie van de Nederlandsche Gist- en spiritusfabriek. Een sociaal initiatief van directeur Van Marken, die het beste wilde voor zijn arbeiders. Dit weekend viert de muziekvereniging in Delft het 140-jarig bestaan. Een fabrieksorkest is het al jaren niet meer, maar het sociale karakter is gebleven, zeggen muzikanten Tommy, Alisa en Guido.
Vanwege het jubileum wordt zaterdagavond het stuk 'Planet Earth' van Johan de Meij gespeeld. Dat is een enorme krachtinspanning, omdat er in totaal 130 muzikanten op het podium van de aula van de TU staan. De harmonie is voor deze gelegenheid aangevuld met onder meer een dameskoor, lage strijkers, een vleugel en een harp. Alles is uit de kast getrokken om het 140-jarig bestaan niet onopgemerkt voorbij te laten gaan.
'Planet Earth' is geen makkelijk stuk. Muzikant Guido Sluijsmans kan het beamen: 'Het vergt ontzettend veel concentratie. Er gaan heel veel melodieën en ritmes door elkaar heen. Dat maakt het wel pittiger dan 'een gewoon mopje'. Ook praktisch was het best een uitdaging.'
'Een stout plan'
Het orkest, de extra muzikanten en het koor repeteerden de afgelopen weken in een gymzaal en dat paste maar net. 'We moesten allemaal in het hok, dus het was af en toe een beetje indikken', zegt saxofonist Alisa Doornhof. 'Het was oorspronkelijk ook een beetje een stout plan', zegt trompettist Tommy Hopstaken. 'Maar het gaat toch echt gebeuren, het gaat lukken.'
De Koninklijke Harmoniekapel Delft kent een rijke historie
De Koninklijke Harmoniekapel Delft is een amateurorkest. Maar dan wel een amateurorkest dat er al 140 jaar in slaagt om op het hoogste niveau te spelen. Alisa, Tommy en Guido denken dat het sociale karakter van de muziekvereniging daar zeker iets mee te maken heeft.
Het gaat misschien wat ver om te zeggen dat het nog steeds de geest is van sociaal ondernemer Jacques van Marken, maar een vriendenclub is de kapel nog steeds. Dat wordt sterk gevoeld tijdens de uitstapjes die worden gemaakt. 'Afgelopen voorjaar waren we nog in Italië met de hele club. Daar hebben we gespeeld op mooie pleintjes. Het is echt een hechte vereniging', zegt Tommy.
Warm bad
Dat merkt ook orkestlid Guido. Zeventien jaar geleden kwam hij in Delft wonen. Toen hij bij de harmoniekapel kwam, voelde dat voor hem als een warm bad. 'Als er iets gebeurt in iemands familie dan sturen we elkaar kaarten of felicitaties. We zijn dus niet alleen een goed orkest, maar ook nog steeds een heel sociaal orkest. Daar ben ik echt trots op', zegt Alisa.
Is er een verband tussen het hoge niveau en het sociale karakter? Alisa denkt van wel: 'Als je straks met zijn allen op dat podium zit en je hebt ergens naartoe gewerkt dan staan alle harten open. En dan ontstaan er wel eens kippenvelmomentjes.'
'Dat heb ik bij een amateurorkest sneller dan bij een beroepsorkest', vervolgt ze. 'Omdat je bij een vereniging als deze elkaar persoonlijk ook goed kent. Je leeft met elkaar mee, je ademt met elkaar. Om daar deel van te zijn, dat geeft zoiets krachtigs, zoiets gaafs.'
</mark></p><p><mark>
