Arno Kamminga zwemt naar olympisch zilver op 100 meter schoolslag: 'Wist dat ik het kon'
Arno Kamminga na zilveren plak: 'Ik wist dat ik het kon'
KATWIJK - Bij zijn olympisch debuut heeft zwemmer Arno Kamminga gelijk een medaille veroverd. De 25-jarige Katwijker greep zondagnacht in Tokio het zilver op de 100 meter schoolslag. In de finale zwom hij naar een tijd van 58,00 seconden.
Hij moest het alleen afleggen tegen Adam Peaty, de Brit die zijn olympische titel prolongeerde met een tijd van 57,37. Kamminga bezorgde Nederland de derde zilveren medaille op deze Spelen, na de handboogschutters Gabriela Schloesser en Steve Wijler (gemengde landenwedstrijd) en wielrenster Annemiek van Vleuten (wegwedstrijd).
Kamminga kon het bijna niet geloven dat hij aan zijn eerste olympisch debuut meteen een medaille overhield. 'Geweldig dat ik dit in mijn eerste finale doe', reageerde hij bij de NOS. Kamminga was in aanloop naar de finale al degene die het dichtst in de buurt van de ongenaakbare Brit kon blijven. 'Ik wist dat ik het kon', zei Kamminga. 'Ik ging met de tweede tijd de finale in, maar dan moet je het toch nog even doen. Ik voelde de spanning wel. Het is toch een olympische finale, hoger kan niet. Dat brengt toch iets speciaals met zich mee. Ik heb er eigenlijk geen woorden voor.'
'Pijnlijk, maar dat voel ik nu niet meer'
Het lukte de zwemmer uit Katwijk op de eerste 50 meter goed in de buurt van Peaty te blijven. 'Ik wilde eigenlijk gewoon racen met Peaty. Ik wist dat ik net als op de EK pas in de finale tegen hem mocht zwemmen. Hij vertrekt hard en daar pusht hij me in. Volgens mij ging ik geweldig mee in die eerste baan. De laatste meters waren wel erg zwaar, erg pijnlijk, maar nu voel ik dat niet meer.'
Katwijker Kamminga ontbrak bij de Spelen van Rio 2016. Hij liep kwalificatie mis en twijfelde zelfs of hij wilde doorgaan met zwemmen. De Zuid-Hollander, die destijds zijn sport combineerde met een studie, besloot zich een jaar volledig op het zwemmen te richten. 'Als ik het haal, ga ik door. Zo niet, dan heb ik het in ieder geval geprobeerd', vertelde hij daarover. 'Nou goed, de rest is geschiedenis.'
Syndroom van snel tevreden zijn
Onder coach Mark Faber transformeerde Kamminga van een ietwat luie zwemmer die tijdens trainingen vaak snel begon te klagen tot een compleet gefocuste topsporter. Eén die volgens Faber 'als een spons' alle adviezen en informatie in zich opneemt. 'Hij leert heel snel. Het zit in zijn systeem en dan gaat het er niet meer uit', sprak Faber eerder. 'Zijn ontwikkeling is nergens gestagneerd. Ik heb het met Arno vaak over het syndroom van snel tevreden zijn. Je mag nooit tevreden zijn, je moet altijd weer denken aan de volgende stap om nog beter te worden.'
Die instelling verklaart de progressie die Kamminga de afgelopen jaren heeft geboekt en nog steeds boekt. In april van dit jaar dook hij als eerste man na Peaty onder de grens van 58 seconden (57,90). In de series van de Spelen in Tokio ging hij nóg sneller (57,80). Het zijn tijden die alleen Peaty kan zwemmen. De Brit is al jaren een klasse apart op de schoolslag. Kamminga legt zich echter niet zomaar neer bij de suprematie van Peaty. Hij daagde de spierbundel uit Uttoxeter dit jaar al uit bij de EK in Boedapest. Peaty pakte daar zoals verwacht het goud, maar Kamminga zat niet ver achter hem.
'Ik hoor er gewoon bij'
Op de Spelen van Tokio kwamen de twee snelste mannen ter wereld elkaar pas tegen in de finale; Peaty in baan 4, Kamminga in baan 5. De Brit bleek opnieuw onverslaanbaar, maar met zilver was Kamminga ook heel blij. Later deze week gaat hij ook proberen een medaille te pakken op de 200 meter schoolslag. Peaty ontbreekt op die afstand.
De '200 school' wordt door kenners beschouwd als Kamminga's beste onderdeel. Omdat hij pas op latere leeftijd serieus is gaan zwemmen, beschouwt Kamminga zichzelf als een laatbloeier. 'Ik heb echt een inhaalslag moeten maken. Maar onderhand kunnen we niet daar niet meer van praten, ik hoor er gewoon bij', zei hij eind vorig jaar.
