Oud-darter Scholten doet weer mee aan WK's, maar dan met een hond

Natuurlijk, ook de komende weken is Scholten weer te zien als analist bij het WK dat woensdag begint. Bij RTL 7 laat hij zijn licht schijnen op de sport die hem roem bracht. Toch is hij blij als hij de felle studiolampen en reclametruien kan inruilen voor een schrale noorderwind en een oud kloffie. Want op de zompige grasvelden van zijn woonplaats Ter Aar is hij bezig met zijn andere hartstocht; het speuren met snuffelhonden. Dat speuren doet hij mede om weg te komen van de dartgekte. Enigszins wrang, want de liefde voor de viervoeters ontwikkelde hij tegelijk met zijn passie voor darts.

Vol enthousiasme vertelt de 56-jarige Scholten aan zijn keukentafel over hoe hij in de hondenbranche terechtkwam. 'Ik was zeventien en was vaak in mijn vaders kroeg, het Oude Gemaal in Den Haag. Dat was altijd binnen en ik wilde wel eens iets buiten doen. Toen ben in op mijn zeventiende in de hondenafrichting terechtgekomen. Daar zat ook iemand uit het Nederlands dartsteam: Mathieu Rombouts. Van het een kwam het ander. Ik speelde toen voor het eerst een koppeltoernooitje in een kroeg in de Javastraat en ik won. Toen is het gaan rollen.'

Ondertussen drukken de twee honden van de geboren en getogen Hagenaar hun snuit tegen het raam. Terwijl hij een slok uit zijn mok koffie neemt, wijst hij naar de dieren op het gras. 'Die ene is een echte sierhond en Sky is een werkhond. Normaal zou ik met haar ook apporteren of meedoen aan een parcours, maar ze heeft ALS. Het proces van die spierziekte wordt versneld als ze stress krijgt en bij die onderdelen krijg je dat snel', verklaart hij.

Scholten heeft een aantal jaar geleden zijn drukke geboortestad verlaten en ingeruild voor Ter Aar. Niet vormloos beton, maar het weidse uitzicht over de Langeraarse Plassen is tegenwoordig het eerste wat hij ziet als hij opstaat. 'Mijn meissie en ik woonden in een te groot huis voor ons tweeën', zegt de analist. 'Als eis had ik daarbij dat we aan het water zouden gaan wonen. Na twee jaar zoeken hebben we hier iets gevonden. Heerlijk lekker buiten joh. Ik kan niet genoeg buiten zijn. Alleen begon het bij mijn vriendin wel te kriebelen; ze wilde een hond.'

Die hond bleek een waar snuffeltalent te zijn. Samen met begeleiding van Scholten vormen de twee een haast onverslaanbaar duo. 'Ik mag al vier jaar namens Nederland naar het WK. Dat betekent dat je bij de twee beste koppels van ons land hoort. Dit jaar stond ik voor de inschrijving van het NK derde op de ranglijst, maar de strijd om de titel ging vanwege corona niet door. Omdat de nummer één niet wil, mag ik in april alsnog naar het wereldkampioenschap in Tsjechië.'

Terwijl de mokken nog eens vol worden geschonken, pakt de darter pen en papier. Met enkele simpele strepen legt hij uit hoe wedstrijden met speurhonden werken. 'Er zijn zeven punten waar een hond langs moet lopen', begint hij zijn minicollege. 'Dat parcours wordt drie uur voor de hond gaat speuren uitgezet doordat iemand de route gaat lopen. Diegene legt ook zeven voorwerpen neer die de hond moet vinden. Dat kunnen allerlei materialen zijn, van hout en stof tot stukjes tapijt.'

'Veertig minuten voordat de hond gaat lopen, loopt er iemand nog dwars door het parcours heen om de hond te proberen af te leiden', gaat de oud-darter verder. 'De hond moet vervolgens hetzelfde spoor lopen als diegene die drie uur eerder het parcours heeft uitgezet. Je begint op honderd punten en als je bijvoorbeeld een stukje materiaal mist, gaan er drie punten af. Als de hond verkeerd loopt krijg je ook weer strafpunten. Degene die aan het einde de minste strafpunten heeft wint.'

'Heel goed meissie', zegt oud-topdarter Roland Scholten terwijl hij zijn hond aait. Zijn Duitse herder Sky heeft weer een klein voorwerpje gevonden in het weiland waar ze samen vele uren oefenen. In Ter Aar en omgeving heb je vooral 'sappige groene weilanden', zegt hij over de trainingsgrond. 'Tijdens een wedstrijd loop je de ene dag over grasland en de andere dag over akkers. Gras in Kroatië of Hongarije is heel dor en droog en hier juist groen. Een akker hier is al heel anders dan bijvoorbeeld de zandgronden in Brabant of kleigrond in Zeeland. Dat laatste is zo ontzettend zwaar om in te lopen. In Tsjechië zitten weer heel veel everzwijnen, als ik daar moet speuren oefen ik vaak op de Veluwe.'

Terwijl Sky met een noodgang door het weiland rent, probeert Scholten haar nog wat te coachen. 'Rustig meissie en braaf zo', klinken veelvuldig, maar rustig uit de mond van de oud-darter. 'Mijn hartslag is altijd heel laag', verklaart hij. 'Een hond merkt aan haar geleider of die zenuwachtig is of niet. Paniek kun je overbrengen op je hond en bij mij denkt ze vaak: die heeft geen zenuwen. Bij het NK is er wel eens iemand geweest die veel beter was dan ik, toch won ik. Hij was helemaal overdonderd door driehonderd man publiek. Toen dacht ik: doe niet zo gek. Maar dat is ook een voordeel dat ik heb ten opzichte van anderen. Ik heb natuurlijk voor 10.000 mensen staan darten.'