ADO vijf keer eerder naar eredivisie: van kerstboom van Co tot uitwedstrijd in Zuiderpark

In de beginjaren van het profvoetbal kwam ADO in de eerste divisie terecht. Een competitie waar de club een maatje te groot voor bleek. De ploeg van trainer Rinus Loof boekte overwinning na overwinning tegen niet meer bestaande profclubs als Helmondia of Limburgia. ADO had zelfs twee internationals in de gelederen. Mick Clavan en Theo Timmermans speelden in de lente van 1957 met het Nederlands elftal tegen West-Duitsland.

Zo uitbundig als nu, werd de promotie en de titel niet gevierd. ADO was drie wedstrijden voor het einde al kampioen en na de laatste thuiswedstrijd was er een borrel in het Parkhotel. Daarbij was ook de burgemeester van Den Haag, Hans Kolfschoten, aanwezig.

Na 25 jaar eredivisievoetbal, waarin ADO zelfs even uitgroeide tot derde club van Nederland, degradeerde de club in 1982. Tijdens het vierjarig verblijf in de eerste divisie werd de flamboyante Dé Stoop voorzitter van de Haagse club. Hij haalde overal spelers, waardoor ADO kon meedoen om de titel. Wel zat hij met trainer Rob Baan in zijn maag. Hij wilde de Rotterdammer weg hebben en zijn eigen kandidaat Pim van de Meent voor de groep zetten. Alleen Stoop kreeg geen mogelijkheid om de ontslagbrief te sturen.

Ondanks de druk van bovenaf, verloor Baan in het seizoen 1985/1986 namelijk geen competitiewedstrijd met zijn elftal. Vijf wedstrijden voor het einde was de Haagse formatie al kampioen. Een schaal had de KNVB toen nog niet voor de beste ploeg uit de eerste divisie. Daarom had medewerker Ron Triep een beker laten maken, die aan de supporters werd getoond op het oude stadhuis aan de Javastraat.

Twee seizoenen duurde het verblijf in de eredivisie slechts. Toen viel het doek en moest FC Den Haag, zoals de club toen heette, weer een niveautje lager spelen. Dankzij de kerstboom-opstelling van trainer Co Adriaanse werd het verblijf in de eerste divisie slechts beperkt tot één seizoen. Met spelers als Michel Adam, Cor Lems en Heini Otto eindigde de club als tweede achter Vitesse.

Een officiële huldiging kreeg de club niet. De gemeente wilde daar alleen aan meewerken als er een kampioenschap te vieren viel. 'FC Den Haag gaat de laatste jaren als een jojo op en neer van ere- naar eerste divisie. Dan kun je wel bezig blijven', zei een woordvoerder op het stadhuis destijds.

Bijna de gehele jaren negentig voetbalde ADO in de krochten van het Nederlandse betaalde voetbal. Pas na de eeuwwisseling kwam er verandering in. Rinus Israël en Lex Schoenmaker werden aangesteld als trainers en samen smeedden ze een elftal dat kampioen werd. Nog steeds begint het hart van ADO-fans iets sneller te kloppen als er namen vallen als Roy Stroeve, Peter Hofstede of Dennis den Turk.

De kampioenswedstrijd dat jaar was bijzonder. Er stond een uitwedstrijd tegen VVV op het programma, maar de burgemeester van Venlo voelde niets voor een Haags feestje in Noord-Limburg en daarom verbood hij het duel in stadion De Koel. Het was te kort dag om uit te wijken naar een ander voetbalonderkomen en daarom speelde ADO een uitwedstrijd tegen VVV in het eigen Zuiderpark.

De laatste keer dat ADO promoveerde was in het eerste jaar dat de club voetbalde in het huidige stadion. De Haagse ploeg was het jaar daarvoor gedegradeerd en speelde een wisselvallig seizoen in de eerste divisie, dat de club uiteindelijk als zesde afsloot. De beloning lag in het toetje. ADO mocht meedoen in de play-offs en versloeg achtereenvolgens Go Ahead Eagles en VVV Venlo, waarna RKC Waalwijk in de finale wachtte.

Tegen RKC Waalwijk werd twee keer gelijkgespeeld en anders dan nu volgde er een allesbeslissende wedstrijd. Die werd op 18 mei 2008 in Den Haag gespeeld. ADO won met 2-1 door doelpunten van Richard Knopper en Yuri Cornelisse.