Bizarre transformatie Tom Oosterdijk: van student met te hoog BMI naar prijzenpakkende triatleet

Tom Oosterdijk in actie
Tom Oosterdijk in actie © Privéarchief Tom Oosterdijk
DEN HAAG - 'Waar zullen we beginnen?' , steekt Tom Oosterdijk van wal. De 29-jarige sporter onderging de afgelopen jaren een ongekende transformatie van een van het leven genietende student naar fulltime topsporter. Oosterdijk verloor in Den Haag zijn wilde haren en groeide vervolgens uit tot professioneel triatleet. 'Je wordt besmet met wie je omgaat.'
Oosterdijk groeide op in Twente en vertrok na het afronden van zijn middelbare school naar Leiden om Rechten te gaan studeren. 'Ik ben vroeger tot mijn veertiende fanatiek geweest met atletiek op hoog niveau', vertelt de atleet. 'Ik merkte op die leeftijd al dat ik het leuker vond om andere dingen doen, zoals uitgaan met vrienden. Dat was toen ik mijn VMBO afmaakte.'
'Ik had nog wel wat affiniteit met sport. Ik ging een CIOS-opleiding volgen, maar dat werd 'm uiteindelijk niet voor mij. Ik heb vervolgens HAVO en VWO in een versneld traject gedaan. Op dat punt was ik helemaal gestopt met sporten. Het kwam er niet meer van en en ik was er eigenlijk wel helemaal klaar mee.'
Tom Oosterdijk tijdens zijn studententijd
Tom Oosterdijk tijdens zijn studententijd © Privéarchief Tom Oosterdijk
Op zijn negentiende belandde Oosterdijk in Leiden bij studentenvereniging Minerva. 'Sporten stond toen niet zo hoog meer in het vaandel, maar meer andere dingen', knipoogt hij. 'Ik woonde in een huis met tien gasten en een hond. Je wordt een beetje besmet, met wie je omgaat. Sporten zat er voor mij gewoon niet meer in.'
In zijn Leidse jaren stond plezier op de eerste plaats. 'Ik was extreem ongezond en dronk ongelofelijk veel. Het hoort ook wel een beetje bij de levensfase waar ik toen in zat. Ik heb er geen spijt van. Ik heb niet het gevoel dat ik toen niet lekker in mijn vel zat of me niet gelukkig voelde. Ik was ook niet vaak ziek tijdens mijn studententijd, ofzo. Als ik nu terugkijk, snap ik vooral niet dat ik helemaal niet meer sportte, terwijl ik het zo leuk vind.

Kantelpunt door verhuizing naar Den Haag

Het kantelpunt volgde toen Oosterdijk in 2017 besloot om Leiden in te ruilen voor de Hofstad. 'Toen ik aan mijn master begon, vertrokken twee goede vrienden van mij naar Den Haag. Ik woog meer dan negentig kilo en het leek me wel lekker om weer fit te worden', vervolgt de 1,78 meter lange sportman.
'Ik schreef me in voor een halve triatlon, want op die manier moest ik echt gaan trainen. Mezelf kennende had ik het bij een halve marathon wat meer uit mijn mouw kunnen schudden met minder training. Maar bij een triatlon moest ik écht gaan trainen. Ik kon helemaal niet zwemmen', lacht Oosterdijk. 'Zo ben ik ooit weer begonnen met de sport in 2017. '
Tom Oosterdijk in actie op de fiets
Tom Oosterdijk in actie op de fiets © Privéarchief Tom Oosterdijk
'Ik heb totaal geen speciaal dieet, alles gaat erin. Dat is het mooie aan zoveel sporten: je kunt ziek veel eten. Ik neem het allemaal niet té serieus. Ik neem de sport wel serieus, maar mezelf niet zo. Ik heb er heel veel lol in. Ik móét niet. Of er een geheim is? Nee. Je moet consistent trainen, er lol in hebben en misschien een beetje talent hebben. Het is vooral op de lange afstand een mentaal zwaar spel. Je bent acht uur aan het sporten als je bij de profs meedoet. Het lichaam gaat overal pijn doen en zegt dat je moet stoppen.'
Dat Oosterdijk talent heeft, is gezien zijn prestaties ontegenzeggelijk. Op zijn palmares prijken inmiddels onder meer een tweede plaats op het Nederlands kampioenschap triatlon en twee verschillende IRON MAN-titels. 'Afgelopen september ben ik dertiende geworden op het EK. Ik heb dit jaar een wat minder seizoen gehad, want ik heb heel lang last gehad van corona.'

Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland

Sinds 2021 beschikt Oosterdijk over een proflicentie, waardoor er meer deuren voor hem opengaan. 'Deze week vertrek ik naar Zuid-Afrika voor een trainingskamp. In februari wacht een wedstrijd in Nieuw-Zeeland. Ik doe het nu fulltime.' Een vetpot is het leven als voltijds triatleet (nog) niet. 'De bond betaalt helemaal niets. Je moet zelf je eigen sponsoren regelen. Als je niks regelt, komt er ook niks binnen. Momenteel verdien ik nog geen prijzengeld, omdat je dan in de top vijf moet eindigen.' Daarnaast schommelt het prijzengeld per wedstrijd stevig. 'Je kunt als je wint tussen de twee ton en twintigduizend euro winnen.'
'Sommige wedstrijden betalen ook relatief slecht. Als je dan vijfde wordt, krijg je tweeduizend euro. Dan moet je er ook nog naar toe reizen en je trainingskampen betalen. Je doet maar vier of vijf wedstrijden per jaar. Potentieel kan je dus heel veel geld verdienen als je heel goed bent, maar voor het geld hoef je het niet te doen. Dan kan je beter voetballer worden.'
Influencer is meer een grap
Op zijn Instagrampagina staat in Oosterdijk's bio dat hij een 'Influencer' is, maar tegelijkertijd ook dat hij een 'Bullshitter on Instagram' is. 'Dat is meer een grappie, dat professionele influencer-gedoe', glimlacht hij. 'Ik zie mezelf niet zo, hoor. Als ik word benaderd voor een samenwerking zou ik dat niet zo snel doen. Het moet passen bij de sport. Ik zeg als een onderbroekenmerk me belt: "Ik ben een atleet, geen influencer."'
Tom Oosterdijk op de fiets
Tom Oosterdijk op de fiets © Privéarchief Tom Oosterdijk