Gejuich en champagne in Scheveningen voor winnaars zeilrace Globe 40: 'Echt ongelooflijk'

Fakkels, toeters, gejuich en natuurlijk champagne waren zaterdagmiddag de ingrediënten van de terugkeer naar thuisbasis Scheveningen. 'Overweldigend', noemt Frans Budel het welkom. 'Bij de finish in Lorient in Frankrijk waren al veertig mensen overgekomen uit Nederland en hadden we een heel mooi feest, maar de ontvangst hier, en dat er zelfs boten met dit weer naar buiten waren gekomen, is gewoon ongelooflijk.'

Ook Ysbrand Endt is blij met het onthaal. 'We hebben in acht etappes langs de mooiste plekken van de wereld gevaren en nu sta je hier ineens in Scheveningen en heb je gewonnen. Dat is echt ongelooflijk en ook veel meer dan we ooit hadden gedacht. Na twee etappes waren de mogelijkheden wel aan het groeien, maar als je ongeveer halverwege al als favoriet van de race wordt gezien en het ook echt lukt om te winnen, is dat wel heel bijzonder.'

De Globe 40 is één van de drie zwaarste zeilraces rond de wereld, samen met de Ocean Race en de Vendee Globe. Na de start in Tanger in Marokko op 26 juni vorig jaar, ging de race via acht etappes de hele wereld over, om op 13 maart te finishen in het Franse Lorient. Daarmee hebben de deelnemers 33.311 mijl afgelegd, ofwel bijna 65.000 kilometer. En was de aankomst in Scheveningen door de harde wind nogal 'hobbelig', Budel en Endt hebben tijdens de race wel voor hetere vuren gestaan. 'We hebben een paar keer 55 knopen wind gehad, dat zit tegen windkracht elf aan. Met golven van zes tot acht meter hoog. Dat was bij Kaapstad en in de Pacific', vertelt Budel. Bang is hij nooit geweest. 'Wel bezorgd, maar dat is wat anders. Je bent dan vooral bezorgd dat er iets stuk gaat.'

Zo snel mogelijk de wereld rond gaan en zorgen dat er niets kapot gaat. Zo omschrijft Endt de race. 'Bij zo'n race is de kans de er bij andere boten iets kapot gaat altijd het grootst. Je moet er alleen maar voor zorgen dat dat bij jou zo min mogelijk gebeurt. Eén van de belangrijkste stenen onder deze overwinning is geweest dat bij ons geen kritische dingen kapot zijn gegaan. En voor alle zaken die we nodig hadden om hard te kunnen varen, hadden we een reserve aan boord.'

Deelname aan de Globe 40 en de reis rond de wereld had voor Frans Budel een extra lading. 'Deze boot, de Sec Hayai, is van mijn vader geweest. Hij heeft twee keer geprobeerd de wereld rond te zeilen. De eerste keer was op een ander schip, daar ging de kiel van kapot en moest hij worden gered. Toen heeft hij de winnende boot van de eerste Globe 40 gekocht, deze boot dus. Maar tijdens de tweede keer dat hij meedeed ging de mast overboord. Hij is daarna wel verder gezeild maar dan ben je niet rond. Hij is nooit met de boot in Nieuw-Zeeland geweest.'

Vier jaar geleden kocht Budel de boot over. 'Ik dacht: laat ik het dan maar een keer proberen en kijken of ik dan wel succes heb. En dat we dan ook hebben gewonnen is ongekend. Het enige trieste is dat mijn vader tijdens de etappe van Papeete in Haïti naar Ushuaia in Argentinië is overleden. Maar ik vind het wel heel fijn dat hij heeft meegekregen dat we in Nieuw-Zeeland waren. En bij Kaap Hoorn heb ik hem geëerd, daar heb ik een filmpje gemaakt waarin ik mijn vader herdenk, met Kaap Hoorn op de achtergrond. Op dat moment had ik er vrede mee dat hij rustig is heengegaan.'

Er zijn al voorzichtige plannen voor een nieuw zeilavontuur. 'De Sec Hayai wordt nu verhuurd aan een Canadees, die wil er ook de wereld mee over', vertelt Budel. 'Ik ga kijken naar een nieuw schip en als het aan mij ligt wordt dat de nieuwste generatie class 40. Daarna gaan we eens kijken welke wedstrijden we daarmee gaan zeilen. Er staat nog geen Globe 40 op het programma, maar ik zeg wel: you never know.'