'Clowneske' coach én geldschieter laat AZC achter zich: 'Het is na 10 jaar welletjes geweest'

AZC-coach Ron van der Wild (l) na de gewonnen bekerfinale in 2019
AZC-coach Ron van der Wild (l) na de gewonnen bekerfinale in 2019 © Orange Pictures
ALPHEN AAN DEN RIJN - 'Of ik me vernederd voel? Heel erg', reageert AZC-coach Ron van der Wild, nadat zijn ploeg op zeer pijnlijke wijze de finale om het landskampioenschap is misgelopen. 'Als ik zo op mijn kloten zou krijgen, zou ik me schamen.' Het is precies zoals de Nederlandse waterpolowereld hem in tien jaar tijd heeft leren kennen: vol bravoure, soms zelfs een tikkeltje arrogant en ietwat clownesk, maar altijd zeggend waar het op staat.
In de beslissingswedstrijd van een best-of-three-serie moet AZC zondagavond volledig het hoofd buigen voor een vele malen beter GZC Donk. Afgedroogd, afgeschminkt en afgeschrobd worden de Alphense bezoekers in het Goudse Groenhovenbad, waar ze vrijdag nog verrassend het eerste duel (5-6) hadden gewonnen.
Dat 'slippertje' maakt GZC Donk ongedaan door eerst in het Alphense zwembad AquaRijn (7-13) en vervolgens met speels gemak thuis (15-4) orde op zaken te stellen. Het betekent een roemloos afscheid voor de in Woubrugge wonende Van der Wild. Niet voor het eerst in de afgelopen tien seizoenen heeft hij namelijk zijn vertrek aangekondigd.
Bekijk hieronder hoe GZC Donk gehakt maakt van AZC:
AZC afgedroogd in halve finale tegen GZC Donk: 'Ik zou me schamen'
'Het is nu definitief. Geen weg meer terug', bezweert Van der Wild. Behalve in de hoedanigheid van (assistent-)coach, is hij AZC ook geregeld te hulp geschoten als geldschieter. Na het faillissement van zijn modeketen Via Mia en het kledingmerk Moscow in 2019, heeft de Leidenaar van oorsprong op dat vlak al een stapje teruggedaan.
Met de voormalige grootmacht uit Alphen aan den Rijn pakt Van der Wild in totaal vier prijzen: één landstitel, tweemaal de nationale beker en één keer de Super Cup. Ook mag AZC onder zijn leiding na het kampioensjaar 2018 één seizoen uitkomen in de Champions League, en zich zo meten met enkele absolute topclubs uit Europa.
AZC viert het winnen van de landstitel in het seizoen 2017-2018
AZC viert het winnen van de landstitel in het seizoen 2017-2018 © Orange Pictures
'Ik heb het met ongelofelijk veel plezier gedaan. Uiteindelijk is het na tien jaar welletjes geweest en vind ik het ook leuk om dingen te gaan doen met moeders de vrouw', verklaart Van der Wild zijn aangekondigde vertrek. 'Ik zou absoluut willen helpen met advies geven of andere zaken. Maar elke week drie tot vier keer naar het zwembad komen, die tijd is voorbij.'
Hij is de eerste om toe te geven dat-ie misschien te vaak met een grote mond heeft geroepen dat AZC kampioen zou worden. Want in dat opzicht is één keer landskampioen worden in tien jaar wel rijkelijk weinig, erkent de flamboyante coach. 'Dingen lopen zoals ze lopen, maar ik had het niet willen missen.'

Geen spijt van overstap

Grote vraag is hoe de toekomst van het Alphense waterpolobolwerk eruit gaat zien, zonder hem en zijn connecties. Van der Wild maakt zich daarover geen zorgen. 'AZC is een dusdanig grote club, dat ze zich niet laten afhangen van één persoon. Een ander zal opstaan. Ik hoop van ganser harte dat ze een volwaardig team krijgen, waar ik met alle soorten van genoegen naar ga kijken.'
Hij is overigens niet de ene die AZC achter zich laat. Na één seizoen houdt Stan van den Heuvel het al voor gezien, om terug te keren bij de club die hij een jaar geleden verliet en waar hij is opgegroeid: GZC Donk. Spijt van zijn overstap heeft de topscorer van de eredivisie (64 doelpunten) niet gehad. 'Ik heb een heel grote stap gemaakt in mijn ontwikkeling', stelt hij.
Bijzonder is het dat hij in de halve finale om het landskampioenschap mocht aantreden tegen zijn oudere broer Quint. 'Ja, dat is wel apart', geeft laatstgenoemde toe. 'Mooi dat wij de overwinning pakken, maar om tegen je broer te kunnen spelen in een halve finale maakt het natuurlijk wel extra speciaal.'
Stan zegt op zijn beurt dat verliezen van zijn broer het voor hem niet erger maakt. 'Nee, dat zit me helemaal niet dwars. Het is leuk dat ik dit seizoen tegen jongens heb mogen spelen die nog steeds mijn vrienden zijn. Ik hoop voor Donk dat ze nu het goud pakken. Vooral voor Quint.'

Winnen van De Zaan

'Stan hoort hier thuis', vindt Quint, die zijn broertje met open armen verwelkomt. Maar voorlopig richt hij eerst zijn vizier op het veroveren van de landstitel. Daarvoor moeten zowel de mannen als de vrouwen van GZC Donk dit weekend zien te winnen van De Zaan. 'Het zal echt spannend gaan worden', voorspelt hij tot besluit. Een stuk voorzichtiger dan ene Ron van der Wild zich uit zou spreken...